MY Bad Elder Brother...

အပိုင်း(၁၀)

Unicode

၂နှစ်ခန့်ကြာသော်...

ခုဆို ရှိုင်းတောင်၁၉နှစ်ပြည့်သွားပြီဖြစ်သည်။ လွန်း အိမ်မှထွက်ခဲ့တဲ့ ညရဲ့ နောက်နေ့ကစပြီး ရှိုင်းပြင်သစ်မှာဘဲ ကျောင်းဆက်တက်ရသည်။ လွန်းလည်း ကျောင်းထွက်ကာ အိမ်ကမသိနိုင်တဲ့ တခြားကျောင်းတွင် အလုပ်လုပ်ပိုက်ဆံရှာပြီး ဆက်တက်ခဲ့ရသည်။

ဒီနေ့ရှိုင်းရဲ့မွေးနေ့ဖြစ်သလို စာမေးပွဲနောင်ဆုံးရက်လည်းဖြစ်ပြီး ရှိုင်းမြန်မာပြည်ပြန်မဲ့နေ့လည်းဖြစ်သည်။

တိတ်ဆိတ်နေသော စာမေးပွဲခန်းထဲတွင် ‌ဖြေဆိုသူများနှင့် တာဝန်ကျ အခန်းစောင့် ဆရာ၊ဆရာမများလည်းရှိသည်။

ရှိုင်း စာဖြေနေတုန်း ဘေးနားသို့ မသိမသာတိုးလာတဲ့ကောင်မလေးကြောင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးရသည်။

" Hi! Nice to meet you "

" ... "

ထိုကောက်မလေးက ရှိုင်းအား အဂ်လိပ်လိုနှုတ်ဆက်လာသော်လည်း ရှိုင်းကတော့ သူနှင့်မဆိုင်သလို စာသာဆက်ဖြေနေလိုက်သည်။ ထိုကောင်မလေးကလည်းအားမလျှော့ပေ....

" Are you proud? "

" Don't talk "

" Ohh! Ok sorry! "

" Hey! Don't talk and take the exam "

ရှေ့နားတွင် မိန့်မိန့်ကြီးရပ်နေတဲ့ ဆရာက
ရှိုင်းတို့အား လှမ်းအော်လာသည်။

" If you want to talk, get out of the exam room! OK? "

ဆရာက ထပ်အော်လာတော့မှ ထိုကောင်မလေးကတိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။
ရှိုင်းလည်း စာကိုသာဆက်ဖြေနေလိုက်သည်။

စာဖြေပြီးသည်နှင့် စာမေးပွဲခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့တော့ နောက်မှလှမ်းခေါ်သူက..

" Hey! Wait me. "

ထိုသူမှာတခြားသူမဟုတ် ခုနကရှိုင်းကို အာရုံလာနောက်တဲ့ကောင်မလေးဖြစ်သည်။ ထိုကောင်မလေးက ပြေးလာတာမို့ ရှိုင်းလည်း ရပ်စောင့်လိုက်ရသည်။

" You are so fast. "

" Because you know me? "

" Oh! No, I want to be with you. "

ရှိုင်းဘာစကားမှမဆိုဘဲ တိတ်ဆိတ်နေမိသည်။ ဘာလား... မြန်မာပြန်ခါနီးမှ ဖွန်ကြောင်ခံနေရတာလားပေါ့...