" လြန္းးး အိမ္ျပန္ႏွင့္လိုက္ေနာ္ ေမာင္အလုပ္ေလးရွိေနေသးလို႔ "
" ဘာအလုပ္မို႔လို႔လဲဟင္ ငါေစာင့္ပါမယ္ ေမာင္ၿပီးမွအတူျပန္မယ္ေလေနာ္ "
" ေမာင့္စကားကိုနားေထာင္ပါ ေမာင့္အလုပ္က ၿပီးဖို႔နည္းနည္းၾကာမယ္ ေဖေဖတို႔လည္း စိတ္ပူေနေလာက္ေရာေပါ့ ျပန္လိုက္ပါ "
" အင္းပါ ဒါနဲ႔တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား "
" အင္း "
" ဟို... မေန႔တုန္းက ေမာင္ငါ့ကိုလာကယ္..... "
" မေျပာနဲ႔ အတိတ္ကိုအတိတ္မွာဘဲထားလိုက္ပါ ထပ္မေျပာပါနဲ႔ေဝာာ့ "
ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိတဲ့ ရႈိင္းကိုၾကည့္ကာ လြန္းနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ရႈိင္းဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ။ အရမ္းကိုထူးဆန္းေနပါသည္။ အျပဳအမူေတြကအစ.....
လြန္းေမးခ်င္သည့္အေၾကာင္းက
မေန႔ကဝဏၰဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း လြန္းနားကမခြာေပ။ စေတြ႕ကတည္းက ၄ေယာက္ထဲသာပါသည့္ တပည့္ေတြကလည္း မနီးမေဝးတြင္ မလႈပ္မယွက္ရပ္ေနခဲ့သည္။ ဒါျဖင့္ လြန္းကိုအဲ့မွာဖမ္းထားတယ္ဆိုတာ ရႈိင္းကို ဘယ္ကအသိေပးလိုက္သလဲ။ ကသိေပးသူရွိလို႔သာ ရႈိင္းေရာက္လာတာျဖစ္မည္။ သူဖုန္းေျပာေတာ့ ရႈိင္းကသူ႔အိမ္မွာဘဲရွိေနသည္။ လူလႊတ္ၿပီးေနာက္ေယာင္ခံလိုက္တယ္ဆိုျပန္ေတာ့လည္း အဲ့လိုသာဆို ရႈိင္းေနာက္က်မွာမဟုတ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိကိုရွိႏိုင္သည္။ ဝဏၰႏွင့္ပါလာသည့္တပည့္ေလးေယာက္ကလည္း ရႈိင္းကိုရင္မဆိုင္ႏိုင္။
ေနရာမွထကာ ရႈိင္းကိုႏႈတ္ဆက္မိသည္။
" သြားၿပီေနာ္ ေမာင္... "
" ... "
လြန္းအား ထိုင္ေနရာမွေမာ့ၾကည့္ကာ
ဒါက ေမာင့္ကိုႏႈတ္ဆက္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ဆုံးျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်ားရယ္.....
မ်က္ရည္ဝဲတက္လာသည့္ေမာင့္အား တဖန္အံ့အားသင့္မိျပန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေအးလည္းေျဖမည္မဟုတ္တာေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေက်ာေပးလိုက္ပါသည္။အခန္းထဲကထြက္ခါနီးတြင္ ေနာက္ဖက္မွ
ေမာင့္အသံေလးက တိုးေနေသာ္လည္း သူၾကားရဖို႔ေတာ့လုံေလာက္ပါသည္။
YOU ARE READING
MY Bad Elder Brother...
Romance" အတိတ်ကအတိတ် ၊ ပစုပ္ပန်ကပစုပ္ပန် ၊ အနာဂိတ်ကအနာဂတ်.. ဘယ်အရာမှ ကျုပ်စိတ်မဝင်စားဘူး... ဒါမဲ့ ခုလက်ရှိမှာ ရှိနေတဲ့ခင်ဗျား ၊ ပစုပ္ပန်ကခင်ဗျား ၊ အနာဂတ်ကခင်ဗျား.. အရာအားလုံးကို မြတ်နိုးတယ် ခင်ဗျားနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ကျုပ်ချစ်တယ်... " " ... "
