Addicted to you {დაუსრულებელი}

Part 7

თორნიკე დილით გვიან ადგა, საათს რომ დახედა უკვე 3 ხდებოდა. გაემზადა, საჭმელი ჭამა და გაბრიელს დაურეკა.

-- გაბრიელ, ჩემთან მოდი რა, მაგარად მეზარება გამოსვლა, თან ბაკურიანის თემაც განვიხილოთ.

-- ვჭამ. რო გავემზადები მოგწერ და გამოვალ.

-- კარგი მიდი, გელოდები.

დრო ნელ-ნელა გადიოდა, დღეს უკვე 16 დეკემბერი იყო. ასე რომ, ნაბიჯ-ნაბიჯ გეგმებისთვის თავი უკვე უნდა მოეყარათ. მალე კესოც დაბრუნდებოდა უნივერსიტეტიდან.

, ვახსენეთ კესოც და კარზე ზარის ხმა გაისმა. თორნიკე ზანტად ადგა და გააღო კარები, თავიდან გაბრიელი ეგონა, სულ დაავიწყდა კესო რომ უნდა მოსულიყო, მაგარამ გაბრიელის მაგივრად კესო იდგა ყურებამდე გაკრეჭილი.

-- კესო? უკვე მოხვედი? მე მეგონა დღეს პირდაპირ სახლში არ მოხვიდოდი.

-- თორნიკე, ისეთი სახე გაქვს, ასე მგონია საკუთარ სახლში კი არა, სხვის სახლში მოვედი შეცდომით.

-- ღმერთო შემოდი, შემოდი. - გაეცინა და სახლში შემოუშვა კესო.

-- ჯანდაბა, ისე დავიღალე ფეხებს ვეღარ ვგრძნობ!- აწუწუნდა კესო და სკამზე ჩამოჯდა.

-- მიდი ნუ წუწუნებ, გამოიცვალე და ჭამე.- ფეხზე წამოაგდო სკამზე ჩამომჯდარი კესო.

-- ჰო კარგი, კარგი!- ადგა და ოთახში შევიდა.

გარეთ ციოდა, მაგრამ სახლში კატასტროფულად ცხელოდა ცენტრალური გათბობის გამო. ასე რომ თბილად ჩაცმისთვის თავი არ შეუწუხებია და ბრეტელებიანი პიჟამა ჩაიცვა.