Miłostki 2

9. Ona nie jest stąd

Ona nie jest stąd.

Może dlatego taka ciekawa.

Może dlatego jest taką piękną.

Jej cera taka nieznana.

Rzadko widziana.

Takie lubię najbardziej.

Potem mi mówią, że to przesada.

Te spojrzenia badawcze.

Bo się liczy to, co lokalne.

Nie możesz myśleć ponad.

Musisz spoważnieć.

Liczy się już tylko ten toast.

Nie możesz się uśmiechnąć.

W sumie, z czego chcesz się cieszyć?

Przecież nie otaczasz się cukiernią.

Lepiej, że leżysz.

Płaczesz, przecież o to chodzi w życiu.

Nie możesz marzyć o tej spoza kraju.

Przecież jesteś jak lokalny wyrób.

Więc idź jak cały naród.

Przecież tego cię nauczyli.

Więc nie oglądaj się za tą pięknością.

Przecież to nie walentynki.

Więc możesz w smutku utonąć.

Najlepiej nic nie czuj.

Zresztą, po co ci to?

Już to szczęście puść.

Przecież to proch.

Tak ci przelatuje przez palce.

Ty tylko patrzysz, jak ucieka.

A myślisz, że samo cię znajdzie.

A nie idziecie po tych samych tunelach.