Elemental Princess of England 2 (The Missing Savior)

𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 44

Chapter 44 - Dark Magic Forest

Rain Povs

"Rain." Napalingon ako sa gawi ni Tanya. Nakabalik na pala siya pero mugto ang mata nito dahil sa pag-iyak nya.

"Tanya, what happened?" Tanong ko rito. Agad niyang nilabas ang kung ano sa bulsa niya. Napahawak ako sa aking bibig ng mapagtanto na sinakripisyo niya ang kanyang kaligayahan para sa amin.

"Tanya..." Nagulat ako ng bigla niya akong niyakap. Hindi ko alam pero bigla na lang din tumulo ang nga luha ko. I cannot accept the fact that she sacrificed him just for us. I can do something just to found a way to help them pero... Hindi eh. Mali ito.

"Shhh.. Tanya. Give it back. I'll find a way."

"No Ate Rain. It's fine." Napabuntong hininga ako at napapikit dahil sa inasal nito.

"You are not fine. I cannot accept this thing."

"They are in danger right now."

"I know."

"Mawawala sila ng parang isang bula kung hindi natin sila maliligtas kaagad. I know..." Pinunasan ko ang mga luha nito. It's a pain to see your little sister crying infront of you.

"We should go I guess." Saad nito havang pinupunasan ang luhang tumutulo sa mata nya.

"Sige if that's your decision. I'll talk to them first." Saad ko. Agad akong lumabas at kita ko kung paano ulit tumulo ang mga luha niya. Its so cruel to the point na kailangan mo magsacrifice ng isang taong mahalaga sa iyo just to save many people.

Xyvier Povs

"Kamusta?" I asked my secretary.

"Well based on her performance they are not able to figure out that she is not the one. Also, unti unti na nating nakokontrol ang mga tao sa lugar na iyon."

"Good to know, she didn't make me disappointed."

"She's good at disguising."

"Yes. That's nice. For now, we'll plan about slaying other manipulators in this world. I want to see blood right now."

"Sure your majesty." I smiled, the God of Victory is now on my side.

Rain Povs

"Are you ready?" I asked them. Nagsitanguan ang iba habang ang iba ay nagsalita ng yes.

Itinaas ko ang susi papunta sa Dark Magic Forest at biglang nagbukas ito. Agad akong humakbang at hinanda ang aking armas para kung sakaling may dumating man na kalaban ay matatalo ko ito.

"Remember what I've said." Saad ko sa kanila at nagsipasukan na sila habang nakaalerto pa rin. Isa sa mga sinabi ko sa kanila noon na hindi sila pwedeng mag-isip ng mga masasama na creatures habang nasa loob kami.

Napamulat ako ng aking mga mata at kita ko kung gaano kawalang buhay ang forest na ito. Tumayo ako ng maayos at muntikan nang matumba dahil sa epekto ng pagpasok namin sa portal.

"This place is so creepy." Sabi ni Jiezhel. I nodded as a response to her.

"Let's find them now." Saad ko. Agad kaming nagsilakad para hanapin ang mga kasamahan namin. Hindi ko aakalain na may forest na ganito. Lahat walang mga buhay, kulay itim rin ang mga paligid. Wala ring mga hayop na nagsisiliparan o nagsisigapangan. Walang kabuhay buhay ang lugar na ito.