Bir sahil kasabası, asıl resim öğretmeni olan ama farklı deneyimler yaşamak isteyen, karavanında yaşayan ve kaderine; koştuğunda, peşinden gittiğinde kavuşacağını düşünen Deniz Minel, o kadere ilerlediğini bilmediği bir gün bir şeyler atıştırmak ama...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, keyifli okumalar.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TUVALLERE ESİR RUHLAR
>
7. SEVGİLİ YALDIZ
Sezen Aksu - Ruhuma Asla
Uzun zaman sonra bir evde uyanmanın hissiyle doya doya bir uyku çektim, Marna kasabasının yaz sabahına eşlik eden kuş sesleriyle gözlerimi araladım ve pencereden içeri sızan güneş ışığıyla göz göze geldim. Bir an için bu güzel anın tadını çıkarmak istedim ama az sonra odanın dışından gelen sesleri duymak ve bugünkü malum olayı hatırlamak beni adeta yataktan zıplattı, gözlerimdekiçapaklarısilkeleyip yataktan indim, aynadan kendimi üstün körü kontrol ettim ve yukarı doğru sıyrılmış eşofman paçamı düzeltip kapıyı açarak odadan çıktım.
Fazla hareketli bir manzarayla karşılaştım.
Kapının açılma sesiyle salondakilerin hepsi bana dönerken, "Hah, uyandın mı, kızım?" Dedi Songül teyze, elinde süslü püslü bir bohça tutuyordu. "Seni uyandıracaktık ama Poyraz kıyamadı, biraz daha uyusun, dedi."
Gözlerim Poyraz'a ilişti, o; annesinin söylediği şeyle sanki utanmış gibi benden gözlerini kaçırırken, "Çok geç uyanmamışımdır umarım," dedim. "Kusura bakmayın."
"Estağfurullah," dedi Songül teyze hemen. "Biz de bodrumdan Poyraz'ın çeyizleriniçıkarıyorduk. Sen kahvaltını yap, biz de bunları sizin odaya yerleştirelim."
Sizin oda; bizim oda; ben ve Poyraz'ın odası.
Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı salladığımda Songül teyze, Lale abla ve Çağatay, çeyiz bohçası olduğunu anladığım bohçaları Poyraz'ın odasına götürürken Poyraz, bana eliyle mutfağı işaret etti. Korhan abi, ortalarda yoktu ve büyük ihtimalle işteydi. Benim de yemekten, kahvaltıdan ve nikahtan önce temiz bir duşa ihtiyacım vardı, Poyraz'la salonda yalnız kaldığımızda, "Aslında bir duş alsam daha iyi olacak," dedim çekinmeden ki zaten çekinecek bir şey yoktu.
"Tabii," dedi Poyraz. "Ev senin, istediğin gibi takıl. Ben karavandan eşyalarını getireyim mi?"
