Bir sahil kasabası, asıl resim öğretmeni olan ama farklı deneyimler yaşamak isteyen, karavanında yaşayan ve kaderine; koştuğunda, peşinden gittiğinde kavuşacağını düşünen Deniz Minel, o kadere ilerlediğini bilmediği bir gün bir şeyler atıştırmak ama...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, keyifli okumalar.
-
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
TUVALLERE ESİR RUHLAR
>
9. KALBİN BANA EMANET
Sezen Aksu - Erkek Güzeli
"Çok güzel oldu," dedim hevesli ve haddinden fazla neşeli sesimle tam karşımdaki tuvale aşk dolu gözlerle bakarak. Ardından o aşk dolu gözlerim hemen yanımda benimle birlikte resmimi renklendiren Poyraz'a çevrildi, onun yumuşacık bir bakış ve gülüşle yüzüme bakıyor olduğunu gördüm ve bu da tuvale baktığımdaki kadar bir huzur bahşetti ruhuma, "Çok güzel," dedi Poyraz, gözlerini yüzümden almadan tuvali kast ederek.
Hava tamamen kararmamıştı ama güneş tümüyle gitmişti, artık resmimiz de bitmişken daha fazla beklemenin anlamsız olduğuna karar verip gözlerimi Poyraz'dan aldım ve paletimleboyalarımı toparlamaya başladım, aslında Poyraz'ın gözlerini izleyerek beklemek çok da anlamsız bir olay değildi, en azından kalbim için değildi ama aklımla kalbim çatışıyordu tabii.
Poyraz, bana yardım etti; yerden tuvali kaldırdığında ben de boyalarımı kucaklamışken Poyraz'la aynı anda ayağa kalktık ve evin yolunu tuttuk. Ben, zoraki boyaları tuttuğum için de zili Poyraz çalmış ve az sonra Songül teyze, bize kapıyı açmıştı.
Ben ve Poyraz, ayakkabılarımızı çıkarıp eve girdik, tam o sıra Çağatay, odasının kapısını açarak dışarı çıktı. Lale abla, salondaki koltukta oturmuşken Çağatay, Poyraz'ı görür görmez panikledi ve Lale ablaya doğru hamle yaptı, Poyraz da onun gibi hızlı davranıp elindeki tuvali bile bırakmayı es geçerek Çağatay'ın peşine verdi ve Lale abla, ikisini bile sollayacak bir hızda yere eğildi, iki ev terliğini de ayaklarından çıkardı; biriyle Poyraz'ı, diğeriyle Çağatay'ı hedef aldı ve ikisini de tam on ikiden; karınlarından vurdu, "Burnumun direği kırıldı!" Diye sitemle bağırdı. "Gidin çoraplarınızı değiştirin."
Kucakladığım boyalarla ve hemen yanımda durmuş Songül teyzeyle salonun ortasında öylece kalakalmışken, "Yenge!" Diyen Poyraz, Lale abladan daha sitemkâr bir sesle Lale ablaya baktı, "Ya ben evlendim, evlendim!" Dedi teesüf edercesine. "Terlik fırlatmak ne?"
Lale ablanın bakışları Poyraz'ın sözüyle birlikte bana çevrildi, "Çorabını değiştirmeden alma şunu odaya," dedi bana öğüt verircesine. "Vallahi iki güne kokudan bayılırsın, benden söylemesi."
