Part.10

2.9K 55 0
                                    

''တူမလေး ဒေါ်လေးအပြင်ခဏသွားဦးမယ် ဒေါ်ငွေဖြူ့ကိုပါခေါ်သွားမှာမို့ငါ့တူမလေးအိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းဖြစ်ရဲ့လား''

''ဖြစ်ပါတယ်ဒေါ်လေး''

''အေးအေး သူစိမ်းတွေလာရင်တံခါးဖွင့်မပေးနဲ့နော်''

''ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး''

''အင်း အဲဒါဆိုဒေါ်လေးသွားပြီနော်''

''ဟုတ်''

သူမအဒေါ်ထွက်သွားတာနဲ့သူမခြံတံခါးလိုက်ပိတ်ပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့၏။

ဒေါ်ထိပ်ထားလမ်းကိုရောက်တော့သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာသူ့တူဆီဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။

''ဟဲလို စက်ကွင်း မင်းအလုပ်မရှုပ်ရင်အိမ်ပြန်လိုက်ပါဦးလား ဒေါ်လေးနဲ့ဒေါ်ငွေဖြူကသားမိဘတွေဆီသွားနေကြတာ အိမ်မှာသူတစ်ယောက်တည်းမို့လို့''

''ဟမ် ဘာလို့သူ့ကိုတစ်ယောက်တည်းထားခဲ့တာလဲ တစ်ခါတည်းခေါ်သွားတာမဟုတ်ပဲနဲ့''

''ဘယ်လို တစ်ခါတည်းခေါ်သွားတာမဟုတ်ပဲနဲ့ ဟုတ်လား မင်းရူးများနေသလား မင်းပဲသူ့ကိုဘယ်မှမထွက်ရဘူးဆို ပြီးတော့သူကခုထိနေလည်းမကောင်းသေးဘူး''

''အဲဒါကိုဘာလို့စိတ်ချလက်ချထားခဲ့တာလဲ''

''အမလေး မှားပါတယ်သခင်ရယ် မင်းပဲအမျိုးမျိုးပဲ သူ့ကိုပြန်သွားခေါ်လိုက်မယ်''

''နေတော့ ကျွန်တော်ပဲအိမ်ပြန်လိုက်မယ်''

''ပြီးရော''

ဒေါ်ထိပ်ထားဖုန်းချပစ်လိုက်ပြီး

''ဂေါက်ကြောင်ကောင် စိတ်ကိုကအမျိုးမျိုး''

စက်ကွင်းလည်းသူ့ပစ္စည်းတစ်ချို့ကိုယူပြီးကုမ္ပဏီထဲမှထွက်လာခဲ့လိုက်၏။

''နေမကောင်းတဲ့သူကိုတစ်ယောက်တည်းထားခဲ့ရတယ်လို့''

တစ်ဖက်မှာလည်းပန်းကလေးတစ်ယောက်ဧည့်ခန်းထဲကအလှပန်းအိုးအားပန်းလဲနေရင်းအိမ်ရှေ့ကဘဲလ်သံကြောင့်သူမလုပ်လက်စအလုပ်ကိုချထားခဲ့ပြီးအိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

သူမလူတစ်ယောက်အဝင်အထွက်လုပ်လို့ရတဲ့တံခါးလေးကိုဖွင့်လိုက်တော့ဦးလေးမင်းထက်ရဲ့သားအကြီးဆုံးမင်းသူအောင်ကသူမအားပြုံးပြပြီး

You are mine [completed]Where stories live. Discover now