Beyond the horizon [Heejake]

My troublemaker

အမြဲတစေ တိတ်ဆိတ်နေတတ်တဲ့ ဂျယ်ယွန်းရဲ့ဘဝထဲ ဆည်းလည်းလေးတစ်လုံးရောက်လာမယ်လို့ ဘယ်သူက ထင်ခဲ့မှာလဲ။

ရှင်သန်ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘဝအစိတ်အပိုင်းရဲ့ မှတ်ဉာဏ်တွေ ပျောက်ဆုံးထားသူမို့ ဂျယ်ယွန်းနဲ့ အတူရှိနေရတဲ့ နေ့ရက်တွေဟာ အီသန့်အတွက် ဘဝအသစ်တစ်ခုလို..။

ဒါကြောင့် ဘဝအသစ်မှာ မျက်စိလည်လမ်းမမှားမိလေအောင် ဂျယ်ယွန်းကို အားကိုးမိတာပေါ့။ ဘာပဲတောင်းဆိုတောင်းဆို အရာရာကို အီသန့်သဘောဆိုတဲ့ အပြုံးနုနုနဲ့သူက အားကိုးထိုက်တယ် မဟုတ်လား။

ဒီနေ့မှာရောပဲ ဂျယ်ယွန်းရဲ့ အင်္ကျီစကို လက်ဖျားလေးနဲ့ဆွဲပြီး မျက်နှာချိုချိုလေးနဲ့ ခွင့်တစ်ခုတောင်းလာသူက အပြင်ထွက်လည်ချင်ပါသတဲ့..။
အိမ်ထဲမှာပဲ နွေနေ့ရက်တွေကို ကုန်ဆုံးလိုက်ရရင် နှမြောဖို့ကောင်းလှချေရဲ့ ဂျယ်ယွန်းရယ် ဆိုပြီး စကားစပျိုးကာ လိမ့်ရင်းပတ်ရင်းနဲ့ပဲ ဂျယ်ယွန်းနှလုံးသည်းပွတ်တစ်ခုလုံးကို တဖြုတ်ဖြုတ် ချွေယူနေသူကို ဘယ်လိုစိတ်နဲ့ တားမြစ်ရက်ပါ့မလဲ ပြောပါဦး..။

''ဒါဖြင့်လည်း ခဏစောင့်..လက်ရှည်သွားယူလာခဲ့မယ်။''

''ဟာ..ဒီလောက်ပူနေတာ လက်ရှည်ကြီးက ဘာလုပ်ဖို့တုန်းလို့။ ကိုယ်က ခရီးထွက်မှာမှ မဟုတ်တာ..လမ်းထိပ်လောက် ရောက်မယ့်ဥစ္စာ။''

''အီသန့်အသားနုနု နေလောင်မှာကို ဒီကောင်က စိုးရိမ်ရတာကိုးဗျ။ မ​ဆိုးရဘူး..ဝတ်သွားရမယ်။''

ဒီလိုဆိုပြန်တော့လည်း နွေဦးရဲ့ချယ်ရီရောင်လွှမ်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေ နည်းနည်းစူထွက်လာတာကလွဲလို့ ဘာမှတော့ ပြန်မပြောလာပဲ လိမ္မာတုံးလေး လုပ်ပေးပြန်တယ်။

ဒီရပ်ကွက်ဟာ အီသန်နဲ့ စိမ်းသက်လှတာမို့ အဖော်လိုက်ပေးချင်ပေမယ့် အဝေးကြီးမသွားဘူးမို့ ဆိုင်စောင့်နေခဲ့ပါ ဆိုတဲ့ တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်သေးသေးလေးအောက် ဂျယ်ယွန်းမှာ ဒူးတုပ်ခစားလျက်ရယ်..။

အင်း...အမိန့်လို့မဆိုသာတဲ့ စကားစုလေးလည်း အီသန့်နှုတ်ဖျားကထွက်ရင် ဂျယ်ယွန်းလိုက်နာရမယ့် ဥပဒေသပဲ..။