KATONA | YARI TEXTING

40

Kusura bakmayın, sizi baya bi beklettim... İyi okumalar❤️

Tuvaletin içinde oturduğumuz yerde kafamı Pusat'ın omzuna koymuş bekliyordum. Pusat'a söylediğim an gözleri fal taşı gibi açılmış bi şekilde bana bakmış, ne diyeceğini bilememişti.

Daha sonra bir hışımla çıkıp nöbetçi eczane bulup alıp gelmişti. Bense evde kafayı yemek üzereydim.

Daha sonra geldiği an testi yapıp beklemeye başlamıştık. Şimdiye kadar 5 dakika geçmişti, ikimizde bu 5 dakika boyunca hiçbir şey konuşmamıştık. Kalkıp test sonuçlandı mı diye bile bakamamıştık.

"Beren." Pusat'ın soğuk sesiyle irkilip kafamı kaldırıp ona baktım. "Efendim." Gözlerinde apaçık bir korku vardı.

"Eğer, böyle bir şey varsa, yani hamileysen.." Biraz durup konuşmaya devam ederken ona bakıyordum. "Ne yapacağız?"

"Ne demek ne yapacağız Pusat? Ne demeye çalışıyorsun?" Pusat ani tepkimle biraz irkilse de gözlerindeki korkaklık gitmemiş, daha da çoğalmıştı.

"Bilmiyorum Beren, ben ne yapacağımı bilmiyorum hiçbir şey bilmiyorum." Stresle konuştuğu sırada gözlerimin dolmasına engel olamamıştım. Ne yaptığımın dahi farkında değildim. "Pusat sen benimle dalga mı geçiyorsun? Sanki ben ne yapacağımı biliyorum! Sanki daha önce çocuk doğurmuşum gibi konuşma!"

Aniden yükseldiğimde Pusat ayağa kalkıp bana döndü. "Beren şu anda bana bağırman hiçbir şeyi değiştirmiyor! Sana o amaçla konuşmadığımı anlaman gerekiyor! Ben sana öyle bir ima mı yaptım?"Pusat'ın sesi yükseldikçe ağlama isteğim de artıyordu.

"Ne demeye çalışıyorsun o zaman Pusat? Daha ne olduğu net olmayan bir olaydan korkup gelip bana bir şeyler demeye çalışıyorsun!" Sinirle konuşup ayağa kalkıp musluğun yanına koyduğum hamilelik testini aldım.

Pusat'ın meraklı gözleri elime giderken ters koyduğum testi çevirip görmek için yakınlaştırdım.

Çift çizgiydi.

Hamileydim.

Ağzım şaşkınlıkla açıldı ve gözümden bir damla düştü. Pusat elimdeki testi alıp bir süre inceledi. İnceledikten sonra hala şok içinde olduğum halime bakıp kaldı. Hiçbir şey söylemedi.

"Hamileyim." Şaşkınlık ve korkuyla ağzımdan çıkan kelimenin ciddiliğini şu an algılayamıyordum. "Hamilesin." Bana bakarak konuştuktan sonra gözünden bir yaş aktı.

İkimiz de ağzımız açık bir şekilde birbirimize bakıyorduk. Aklımdaki tek soru ise Pusat'ın ağzından çıkacak kelimelerdi.

"Ne yapacağız?" Pusat hala şok halindeyken bir eliyle saçlarını karıştırıp teste tekrar baktı. Bakıp kaldıktan sonra bana döndü, sonra karnıma baktı. Ardından yine teste baktı.

"Beren." Meraklı gözlerimi dudaklarına çevirip cevap bile vermeden ne diyeceğini bekledim. Aniden bana sarılıp kucağına aldığında kahkaha atıyordu. Resmen delirmiş gibiydi.

"Baba oluyorum!" Bağırıp tekrar güldükçe beni kucağında döndürüyordu. Bense iki bacağımı beline sarmış bir şekilde yüzümü boynuna gömüp ağlamaya başlamıştım. Mutluluktan mıydı bilmiyordum, korkuyordum aslında.

"Bebeğim." Pusat beni indirdiğinde gözyaşlarımı sildi. "Ağlama, bak biliyorum, olduğumuz durumun farkındayım. Ama engeller ne olursa olsun, karşımda kim durursa dursun bebeğimize olabileceğim en iyi baba olacağıma sana söz veriyorum."