អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រឡាប់ចាក់

ភាគ 7

+2ឆ្នាំមុន ប្រទេសអ៉ីតាលី

"អ្ហាស៎ លឿនឡើងបងសម្លាញ់ អ្ហឹសៗ~" នៅក្នុងបន្ទប់ខន់ដូមួយកន្លែងដែលមានប្រុសស្រីមួយគូរកំពុងតែធ្វើរឿងស៊ីជម្រៅជាមួយគ្នាទាំងកណ្ដាលថ្ងៃត្រង់។

"ហ៊ឹសៗឃើញសុភាពៗបែបនេះការពិតពូកែណាស់តាស៎ អ្ហាស៎ៗ" បុរសដែលជាដៃគូរពោលឡើងដោយសើចដើមកតិចៗព្រោះគេមើលទៅនាងសុភាពៗទេតែការពិតក៏មិនណយដែរ នេះខុសពីពាក្យចាស់លោកពោលថា នឹងលើរង្គើក្រោម ពិតមែន។

ស្របនឹងការបោះសម្ដីទៅខាងស្រីគេក៏ប្រឹងដោលចង្កេះលឿនជាងមុនដើម្បីបំពេញបំណងដៃគូររហូតដល់កោះនរាទាំងអស់គ្នាជាលើកទីប៉ុន្មានហើយក៏មិនដឹង រួចក៏ទម្លាក់ខ្លួនទៅគេងទ្រោមខាងលើនាងក្រមុំដោយនៅតែថើបអន្ថើរបំបោសនាងរាងកាយនាងទាំងមូល។

"ហៅបងមកជួបទាំងថ្ងៃបែបនេះមិនខ្លាចសង្សារដឹងទេហេស៎ស្រីស្អាត?" គេនិយាយទាំងនៅតាមថើបតាមរាវនាងនៅឡើយ។

"ស៊ើកៗដូចគេចឹងទៅដឹងអីទៅ ហ៊ឹស" នាងក្រមុំពោលឡើងហាក់មិនឲ្យតម្លៃទៅសង្សារខ្លួនសោះ បើនាងនៅតែរកក្រៅចឹងដដែល តើនាងយកប្រុសម្នាក់ដែលនាងនិយាយក្ដែងៗថាស៊ើកៗនោះមកធ្វើជាសង្សារដើម្បីអ្វី?

"ហ៊ឹស"សម្លេងសើចចេញពីដើមកចេញពីជ្រុងម្ខាងនៃបន្ទប់(នៅអង្គុយលើសាឡុងក្រៅបន្ទប់គេង)គឺមានបុរសម្នាក់ដែលមិនដឹងថាគេមកដល់តាំងពីពេលណានោះទេកំពុងតែឈរស្ដាប់នូវរាល់ពាក្យពេជន៍ក៏ដូចជាសម្លេងដែលគួរឲ្យស្មោគគ្រោកទាំងអស់នោះ។ គេសើចព្រោះតែអស់សំណើចនឹងខ្លួនឯងដែលឲ្យសង្សារខ្លួនបោកដូចជាអាមោកកន្លងមក។

"នេះជារឿងការងារដែលអូនប្រាប់ថារវល់មែនទេ?" ដោយទ្រាំលែងបានគេចូលមកសួរនាងជាសង្សារត្រង់ៗតែម្ដងព្រោះទ្វារបន្ទប់មិនបិទនោះទេ។ កន្លងមកគេតែងតែឮមិត្តគេតឿនជារឿយៗថានាងមិនស្មោះត្រង់នឹងនាយទេ តែគេមិនជឿទើបថ្ងៃនេះតាមទាន់ជាន់កែងបែបនេះ ក៏យល់ថាកន្លងមកខ្លួនឯងល្ងង់ខ្លាំងប៉ុណ្ណា។

"ជុង...ជុងហ្គុក ស្ដាប់អូនបកស្រាយសិន"នាងក្រមុំក្រោយឃើញសង្សារខ្លួនបង្ហាញខ្លួនច្រងរៗបែបក៏ស្រវារុញបុរសនោះចេញហើយងើបអង្គុយដោយយកភួយរុំខ្លួន។