ကျွန်တော့်နှလုံးသားထက်မှာ လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်ခိုနားနေသည်။ (Complete)

Part.1 (Zawgyi)

အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ေရာက္လာစရာအေၾကာင္းမရွိတဲ့ဒီေနရာ။ နကၡတ္လွည့္ေတာင္မၾကည့္ခ်င္မိတဲ့အထိပင္။ ေထာင္ဆိုတဲ့အရာ သူဘယ္ဘဝကဘယ္လိုခ်ဳပ္ႏွောင္ခဲ့ဖူးတယ္မသိ။ ဒီဘဝမွာသူျပန္လည္ခ်ဳပ္ႏွောင္ခံခဲ့ရတာ ( ၁၂ )ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလပင္။ သူ႕ရဲ႕ဘဝသက္တမ္းတဝက္က ဒီေထာင္ထဲမွာကုန္ဆုံးခဲ့ရၿပီမဟုတ္လား။ နကၡတ္စိတ္လက္ေပါ့ပါးသြားေပမယ့္ သူ႕ဘဝကအခုတစ္ကေနျပန္စရေတာ့မည္။ ဘယ္အရာကိုစရမွန္းမသိ ဘယ္ကိုသြားလို႔သြားရလာရမွန္းလဲမသိေတာ့တဲ့အေျခအေနပင္။ ေရွ႕ဦးတည့္ရာထြက္လာမိတဲ့သူ။

ႏြေရာသီ၏ပူျပင္းမႈ႕က လူကိုပိုၿပီးပ်င္းရိေစသည္။ နကၡတစ္ေယာက္လမ္းမထက္က အပစ္မရွိတဲ့ေက်ာက္ခဲေလးတစ္လုံးကိုကန္ေက်ာက္လိုက္မိတယ္။ ေရာက္တက္ရာရာကိုဦးတည္လို႔ေလွ်ာက္သြားမိခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕မွာျပန္စရာအိမ္လဲမရွိတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အခုေတာ့သူကတစ္ေကာင္ႂကြက္ေပါ့ေလ။ ျပန္စရာအိမ္မရွိတဲ့သူဟာ ဘယ္ကိုသြားလို႔ ဘယ္ကိုလာရမွန္းမသိေအာင္ကို လမ္းေပ်ာက္လို႔ေနတာ။

ဟူး....

နကၡတစ္ေယာက္သက္ျပင္းေမာတစ္ခုကိုသာခ်လိဳက္မိတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း လမ္းသြယ္တစ္ခုထဲသို႔ခ်ိဳးဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုေတြ႕ရသည္။ လမ္းေလွ်ာရ္လာခဲ့ရတာလဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီမို႔ ဗိုက္ကလဲအခ်က္ျပလို႔ ဆာေလာင္ေနေၾကာင္းကိုေျပာေနၿပီေလ။ ေရသန့္တစ္ဘူးကိုလက္ကကိုင္ကာ ေမာလွ်င္ေရေသာက္၊ ဗိုက္ဆာလွ်င္ေရေသာက္နဲ႕မို႔ လက္ထဲကေရသန့္ဘူးေလးဟာလဲ လက္က်န္ေရအနည္းငယ္ေတာင္မရွိေတာ့ပါ။ ဒီေရသန့္ဘူးေလးေတာင္ ေထာင္ကအထြက္ လမ္းမနားကေနေတြ႕လို႔ ဝယ္လာလို႔ေသာက္ရတာ။

ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ားတို႔ေတြးေနသလိုပါပဲ။ က်ဳပ္ကေထာင္ထြက္တစ္ေယာက္။ ေထာင္ထြက္မွ လတ္လတ္ဆက္ဆက္ေထာင္ထြက္တစ္ေယာက္ပါ။ အခုမနက္မွလြတ္လာတဲ့သူေလ။

" ထမင္းတစ္ပြဲခ်ေပးပါ။ ဟင္းကေတာ့အဆင္ေျပရာေပါ့။ "

ထိုအခ်ိန္ေနာက္ထဲကေန ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္။