Part.18 (Zawgyi)

167 6 0
                                    

" ေမေမ "

ေဒၚသက္ႏွင္းတစ္ေယာက္ ဘုရားရွီခိုးၿပီးလို႔ ပခုံးေပၚကတဘတ္ကေလးကိုေခါက္ကာေနတုန္း သား၏ေခၚသံေၾကာင့္ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္။ သားႏွစ္ေယာက္၏မ်က္နာကို သူ(မ)အကဲခတ္မိသည္။ သားႏွစ္ေယာက္သူ(မ)ကိုတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနပုံရသည္။

" သားတို႔ဘာေျပာမို႔လဲ။ "

" ဟိုေလအေမ အင္း..."

" ေျပာမွာသာေျပာစမ္းပါဟယ္။ စကားေတြဘာေတြခံမေနနဲ႕ေတာ့။ "

အေမ့ရဲ႕အေျပာ​ေၾကာင့္ နကၡတ္အၾကည့္တို႔ကညီမင္းယံဆီကိုက်ေရာက္လို႔သြားေတာ့သည္။

" ဒီလိုပါအေမ။ အေမကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕ရန္ကုန္ကိုလိုက္ခဲ့ပါ့လား။ ဒီမွာအေမတစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ စိတ္မခ်လိဳ႕။ ဟိုမွာဆိုသားလဲရွိေနေတာ့ အေမ့ကိုအနီးကပ္ျပဳစုလို႔ရတာေပါ့ေလ။ "

ေဒၚသက္ႏွင္းသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေစတနာကိုအသိအမွတ္ျပဳကာ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ရင္း

" သားတို႔ကိုအေမေျပာၿပီးပါေကာ။ အေမကသားကိုေစာင့္ေနတာ။ သားျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က် အေမမရွိရင္ မေတြ႕ခဲ့ရင္စိတ္ပူေနမွာဆိုးလို႔ေလ။ သားျပန္ေရာက္လာရင္ အေမ့မွာရွိတဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈ႕ေတြကို သားကိုလႊဲၿပီး အေမကသာသနာ့ေဘာင္ကိုအၿပီးတိုင္ဝင္ေတာ့မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသားလို႔ေျပာထားတယ္ေလ။ အခုသားလဲေရာက္ၿပီ သားရဲ႕အိမ္ေထာင္ဖက္အမ်ိဳးသားလဲရွိေနၿပီမို႔ အေမသာသနာ့ေဘာင္မွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေတာ့မွာ။ အေမမင္းတို႔နဲ႕မလိုက္ေတာ့ဘူးရယ္။ သားငယ္ေလးရဲ႕မိခင္လဲရွိေသးေတာ့ သားငယ္ေလးရဲ႕မိခင္ကို ကိုယ့္ရဲ႕မိခင္လိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကေပါ့ေလ။ "

ေဒၚသက္ႏွင္းသားႏွစ္ေယာက္ကို စကားေတြတသီႀကီးေျပာကာနားခ်ရေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိန္မွာသူမရဲ႕သားနကၡတ္ျပန္ေရာက္လာမယ္လို႔ယုံၾကည္ထားခဲ့တာ အခုေတာ့သားကျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီေလ။ သူမေတြးထားခဲ့သလို သာသနာ့ေဘာင္မွာပဲအၿပီးတိုင္ေနေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ဒါကလဲသူ(မ)သားအေပၚမွာမလုပ္သင့္ခဲ့တဲ့အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ေဒၚသက္ႏွင္းသားႏွစ္ေယာက္ကို သူမရင္ခြင္ထဲထည့္ကာေထြးဖက္ထားမိသည္။ သားကသူ(မ)ဆီကိုျပန္လာခဲ့တာနဲ႕တင္အမ်ားႀကီးဝမ္းသာေနမိခဲ့တာမဟုတ္လား။ သူမဒီတသက္သားျဖစ္သူမ်က္နာကိုေတာင္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးထင္ခဲ့မိတာေလ။

ကျွန်တော့်နှလုံးသားထက်မှာ လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်ခိုနားနေသည်။ (Complete) Where stories live. Discover now