hoofdstuk 1.17

263 19 1
                                    

"Papa?" Robbie knikt en kijkt Matthy aan. "Ik moe" zegt Matthyas, terwijl Robbie de auto start. "Als je te moe bent sluit je je oogjes oke? T is nog eventjes tot huis en ik denk dat dan Roel eventjes met je wilt praten" zegt Robbie. Matthyas knikt en sluit zn oogjes. Afgelopen week was slopend voor t jongetje.

"Hey lieverd, we zijn thuis" maakt Robbie, Matthy wakker. Matthyas opent zn oogjes en staat op. Samen met Robbie loopt hij naar binnen. "Hey" zegt Matthyas zacht als ze in de woonkamer stappen. Als hij een hand op zn schouders voelt, schrikt hij. "Loop maar lieverd, de jongens bijten niet" zegt Robbie, maar hij snapt niet dat t voor Matthyas iets moeilijker is. "Hm?" Robbie hurkt voor t jongetje neer, maar Matthy blijft voor zich uit kijken. "Hey" zegt Robbie en wrijft over t armpje. "Kom je mee?"

Matthyas legt zich rustig op de bank en sluit zn oogjes. Hij heeft nog geen woord gezegd en negeert alles. T baard Robbie zorgen dat t jongetje in zichzelf is gekropen en nu een eigen wereldje heeft. T doet hem pijn zijn zoontje zo te zien, maar weet dat t nu geen zin heeft.

"Lieverd, wil je eventjes met me praten?" Matthyas krijgt t niet mee en kijkt daarom ook niet om. Robbie schud zn hoofd, naar Jamie die is gekomen. Jamie knikt en gaat naast t jongetje zitten. Matthy merkt het, maar hij zit te diep in zn eigen wereldje. Als Jamie t hoofdje van Matthyas op haar borst krijgt, weet ze dat ze t jongetje beter kan laten. Hij heeft zn rust nodig.

Matthy krimpt ineen als hij een steek in zn arm krijgt. Robbie merkt het en pakt meteen wat pijnstillers. Hij geeft t aan t jongetje en helpt met t slikken ervan. Robbie krijgt een dankbare glimlach van t jongetje. Robbie knikt en gaat weer naast t jongetje zitten. Meteen klimt Matthy in de armen van Robbie. "Sorry papa" zegt Matthy zacht. "Maakt niet uit lieverd" zegt Robbie. Matthy knikt en pakt de hand van zn vader vast. Robbie glimlacht en wrijft over t rugje van t handje. Voorzichtig legt Matthy zn hoofd tegen de borst van Rob.

"Gaat ie nog?" Matthy haalt zn schouders op en knijpt af en toe in de hand van Rob. "Als t niet gaat moet je t zeggen" fluistert Robbie. Matthyas knikt en blijft rustig zitten, kijkt een beetje voor zich uit en geniet van de rust die zn vader geeft. "Ik hou van je he lieverd" zegt Robbie. Matthy knikt en krijgt een kusje. Niet veel later komt Raoul de woonkamer in.

"Hey" zegt hij zacht en hurkt voor beide neer. "T spijt me he maatje" zegt Raoul. Matthy knikt. "Niet erg Roel" zegt Matthyas. Raoul knikt en wrijft over t beentje. "Mag ik je iets geven als goedmakertje?" Matthy knikt en krijgt een feyenoordshirtje in zn handje. Robbie opent hem en Matthy ziet alle handtekeningen. "Die echt mooi dankjewel Roel" zegt Matthyas. "Geen probleem maatje, maar zou ik Robbie eventjes mogen?" Matthy schud zn hoofd en Raoul lacht zacht.

"We hadden t idee om voor een weekje naar Rome te gaan voor ook video's, maar ook gewoon vakantie. Lijkt je dit iets?" Robbie knikt en kijkt naar Matthy. "Wil jij ook mee naar Italie" vraagt Robbie. Matthy knikt. "Ik vind t prima, wanneer gaan we?" "Volgende week maandag" zegt Raoul. Robbie knikt en gaat met Matthy liggen. "Doe maar rustig" zegt Raoul en glimlacht. Beide heren knikken. Rust kan nooit kwaads. Vooral niet voor hun.

Achtergelaten/bankzitters fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu