Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 1.19

Matthyas zit rustig te eten, als hij schrikt van een klap. Hij verstijfd als hij daarna een hand op zn schouder voelt en word opgetild naar de bank. Hij houd zn oogjes stevig dicht en voelt hoe er aan hem word gezeten. "Ja wees maar bang" word er gefluisterd. Tranen verlaten zn ogen, maar hij kan niks meer, hoort niks meer en t voelt alsof hij flauwvalt.

"Mat, lieverd ik ben bij je" fluistert Robbie, terwijl de andere de spullen pakken van hun. Er was ingebroken op t punt dat ze Matthy alleen lieten en nu gaan ze naar huis. Puur en alleen omdat ze denken dat t voor Matthy beter is. "Lieverd, word je eventjes wakker" zegt Robbie. Matthyas zn oogjes schieten open en kijken rond. Als zn ogen op die van Robbie vallen, kijkt hij weg. "Wat is er lieverd" vraagt Robbie die over t armpje wrijft. Matthyas reageert niet en duwt alleen de hand weg.

"Kom je mee, we gaan naar huis" zegt Milo en steekt zn handje uit naar Matthyas. Matthy staat op en loopt met Milo mee naar t vliegtuig, waar hij tussen Milo en Robbie gaat zitten. Hij is wat afwezig en wilt geen fysiek contact, maar Rob beweert dat hij wel weer terugtrekt en t weer normaal is. Robbie trekt Matthyas tegen hem aan en meteen spant Matthy alles aan. Robbie schrikt en laat meteen los. Misschien komt dit wel niet meer goed.

"Hey lieverd" zegt Robbie, die Matthy in de keuken helpt. Hij hurkt voor t jongetje neer en geeft hem zn drinkbeker, waar Matthyas meteen op t rietje zuigt en zn mond word gevuld met appelsap. "Vertel t papa eens, waarom mag ik geen knuffel meer?" Matthyas haalt zn schouders op en neemt nog een teug drinken. Robbie twijfelt niet en trekt t jongetje in zn armen. Meteen is Matthy alert en spant alles aan. Terug knuffelen, ho maar.

Koen die erachter stond toe te kijken, ziet hoe alert t jongetje is. Hij drinkt gewoon rustig door en toch baard t Koen ook zorgen. "Hou je nog wel van papa?" Matthy knikt en knuffelt nu eindelijk terug. Robbie glimlacht en wrijft over t rugje. "Alles is oke schat, wij doen je niks" fluisterd Rob. Matthy knikt, maar blijft alert. Als hij door Rob word opgetild, schrikt hij. Robbie wrijft over t rugje en gaat op de bank zitten. Hij legt Matthyas in zn armen op zn schoot. "Ontspan maar lieverd, er gebeurd niks oke?" Maar Mat blijft om zich heen kijken.

"Lieverd" zucht Robbie. Matthy kijkt op in de verdrietige ogen van zn vader en geeft hem zn drinkbeker aan. Robbie zet hem op tafel en gaat over t buikje van t jongetje heen. "Vertel je papa wat er was?" "Klap en toen srik en toen ik tilt en mensen aan mij. Ik bang en toen ik niet meer hoort en voelt" zegt Matthyas. Robbie knikt en wrijft over t borstje. "Alles is hier oke, goed" vraagt Robbie. Matthy knikt. "Shirt en broek uit, blieft?" Robbie knikt en doet t uit bij t jongetje.

Matthyas legt zich dichter in de armen van Robbie en houd zn hoofdje op t hart van de jongen. Robbie glimlacht en gaat door de haartjes. "Niet mij loslaat" zegt Matthy. "Tuurlijk niet lieverd, ik zou niet durven" glimlacht Robbie en gaat op de bank liggen. Koen ziet t en doet voorzichtig de broek van Rob uit, waarna hij een dekentje over de jongens legt. "Alles is oke hier, blijf maar lekker liggen" zegt Koen zacht en haalt een hand door de haren van zowel Rob als Matthy. Robbie knikt en glimlacht, waarna hij zn knieen een beetje optrekt en Matthyas in zn armen laat rusten.