Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 1.37

"Papa lukt niet" zegt Matthy en veegt gefrusteerd een traan weg. "Jawel lieverd, niet opgeven" zegt Robbie, die naast de jongen zat. Ze waren yoga aan t doen, maar t jongetje was al moe en had er geen zin in en dan gaan ze ook nog dingen doen die hij helemaal niet kan. "Nu gaan we planken" zegt de vrouw. Matthy kijkt de vrouw aan en schud zn hoofd. Hij ging dit niet doen. "Probeer t eerst maatje" zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd en staat op. Hij loopt de ruimte uit en doet eerst zn shirtje en broekje weer aan en t andere pakje uit. Hij gaat zitten op een stoel en pakt Rob zn telefoon uit de jas.

"Lieverd" zegt Robbie en pakt zn telefoon uit de hand van de jongen. "Nou-hou geef" zegt Matthy en steekt zn hand uit. "Nee lieverd, je kunt niet zomaar weglopen bij de opnames, dat weet je. Je hebt van te voren kunnen bepalen of je mee deed en dat wou je dus nu mag je niet zo doen" zegt Robbie streng. "Maar papa" huilt Matthy. "Nee!" Robbie draait zich om en loopt weg, terug naar de opnames. En Matthy barst in tranen uit.

"Lieverd kom je mee?" Matthy schud zn hoofd. De jongens waren eindelijk klaar met de opnames en Koen had al enigzins geprobeerd de jongen te troosten, maar niks werkte. "Mat, je gaat nu mee" zegt Robbie boos en pakt Matthy bij zn pols vast. "Auw papa" huilt Matthy. "Rob ik snap dat je niet zo vrolijk bent, maar kijk wel even uit" zegt Raoul. Robbie zucht en knikt, waarna hij de jongen in de auto zet. "Jij gaat mij zo wel uitleggen, waarom je zo doet" zegt Robbie boos. Matthy reageert er niet op en maakt zich klein.

"Kom wij moeten praten" zegt Robbie als Matthy naar boven wilt lopen. Matthy schud fiks zn hoofd en loopt door naar boven. Robbie zucht en loopt erachteraan. Halverwege de trap pakt hij Matthy op. "Papa los" huilt Matthy en stribbelt tegen. Robbie geeft t op en laat Matthy los waarna de jongen richting de tuin loopt en in t gras gaat zitten. Alles huilt hij er eventjes uit.

Zachtjes en voorzichtig gaat Robbie naast Matthy in t gras zitten. "Lieverd, ik wil je alleen zeggen dat ik niet zo boos had moeten doen" zegt Robbie zacht. Matthy knikt klein en gaat op zn rug liggen, waarna hij naar de lucht kijkt. De tranen liepen nog, maar die hielden voorlopig waarschijnlijk ook nog niet op. "Ik zal je eventjes laten" zegt Robbie en wil opstaan, maar Matthy trekt hem terug naar de grond. Robbie glimlacht en blijft zitten.

"Wil je me vertellen waarom je zo deed en weg was gelopen of niet?" Matthy haalt zn schouders op. "Ik heb alle tijd en blijf hier zitten lieverd, als je iets wilt zeggen mag dat" zegt Robbie. Eventjes is t stil en neemt Matthy de tijd om te denken of hij t wel moet zeggen. "Ik dat doen en niet lukt en maar niet lukt. Ik zegt dat en ik jou door, dat stom en ik auw rug, maar ik niet aantel dus ik door, maar echt niet lukt en toen wegloopt en jij boos en ik afvraagt rom, maar niet weet en toen ik huil en bang" zegt Matthy zacht. Robbie knikt klein en trekt t jongetje in zn armen. In plaats van tegenstribbelen legt t jongetje zn hoofd in de borst van zn vader en snikt rustig verder.

"T spijt me echt schat, ik had eerst moeten vragen wat er was en dan pas boos worden, maar ik was er gewoon echt eventjes klaar mee, niet met jou he, maar met dat yoga gebeuren" zegt Robbie zacht. Matthy knikt en draait zn hoofd naar buiten. Zn tranen veegt hij weg en hij kijkt rustig voor zich uit. "Ik nu pelletje doen jou telefoon" vraagt Matthy zacht. Robbie knikt en geeft zn telefoon aan t jongetje. "We blijven hier zitten tot je groen licht geeft en weer naar binnen wilt, maar zolang je hier nog eventjes wilt blijven zitten is dat oke" zegt Robbie. Matthy knikt en opent tiktok, waar hij doorheen scrolt.

Af en toe liked hij wat video's en ontspant helemaal. Hij sluit zn oogjes en valt inslaap, waardoor de telefoon uit zn handjes valt. Robbie pakt hem op en glimlacht, waarna hij met Matthy opstaat en t jongetje op de bank legt met een dekentje. "Slaaplekker schat" fluistert Robbie.