Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 2.6

"Hey sst, zullen we naar de congierge lopen dat Rob je komt halen" sussen Frank en Rutger de jongen. Matthy knikt klein en staat op. De pesters waren terug en hadden t onwerkelijke gedaan. Ze hadden de jongen verkracht in de wc hokjes en Matthy had overal pijn. In een rustig tempo lopen ze de aula uit. "Hey jongens, gaat t Matthyas?" Matthy schud zn hoofd. "Hij voelt zich niet zo lekker dus de vraag was of je zn vader kon bellen" neemt Frank t woord. De congierge knikt en belt de vader van Matthy.

"Hij is er over een paar minuutjes, wil een van jullie eventjes met hem meelopen dan gaat de ander alvast naar t lokaal" zegt de concierge. Frank knikt. "Loop maar mee Rut ik zie je zo" zegt Frank. Rutger knikt en pakt de spullen van Matthy over. "Kom maar maatje" zegt Rutger. Matthy staat weer op en loopt rustig naar buiten. "Zeg dit alsjeblieft tegen Robbie, want dit kan niet oke" zegt Rutger. Matthy knikt en pakt zn spullen. Langzaam loopt hij naar de auto en stapt in. "Hey lieverd" zegt Robbie zacht. Matthy knikt enkel en kijkt rustig naar buiten.

"Ga je lekker naar bed schat?" Matthy knikt en loopt rustig naar zn kamer. Robbie loopt er nog rustig bij, voor als er iets gebeurd. Matthy klimt met kleren en al t bed in en gaat liggen. "Moet t licht uit?" Matthy schud zn hoofd. "Isgoed schatje als iets is ben ik gewoon thuis oke" zegt Robbie. Matthy knikt en Robbie sluit de deur.

"Hey lieverd kom je ook iets eten" vraagt Robbie die in de deuropening staat. Matthy kijkt er niet van om en blijft naar t plafond staren. Robbie twijfelt niet en klimt ook op t bed. Hij gaat naast de jongen liggen en merkt hoe hij alles aanspant. "Hey t is oke, ik doe je niks" zegt Robbie. Matthy draait zich met zn rug naar Rob. Robbie twijfelt niet en slaat een arm om de jongen heen. Meteen stribbelt Matthy tegen. "Hey ssh" sust Robbie. "Laat me los!" Robbie schrikt en laat los. Hij klimt uit bed en loopt naar de deur. "Zal ik dalijk Rut voor je bellen als hij uit is" vraagt Robbie. Matthy haalt zn schouders op en Robbie loopt weer richting de woonkamer.

"Hey Rut fijn dat je kon komen" zegt Robbie als hij de deur openmaakt. "Weet je toevallig wat er met Matthy is?" Rutger knikt. "Hij is verkracht door de pesters in de wc's" zegt Rutger zacht. Robbie kijkt de jongen met grote ogen aan en knikt. "Ik zal jullie eventjes laten, als iets is moet je komen" zegt Robbie. Rutger knikt en loopt naar de kamer van Matthy. "Hey lieverd, ik ben er" zegt Rutger en klimt op t bed. Hij gaat achter de jongen liggen en wrijft over de arm. Matthy draait zich om en legt zich in de vertrouwde armen van Rutger. "Zullen we eerst eventjes naar Robbie, die maakt zich zorgen" zegt Rutger. Matthy schud zn hoofd en veegt zn tranen weg. "Wil je papa geen knuffel geven?" Matthy schud zn hoofd en sluit zn ogen. Zn hoofd legt hij tegen de borst van Rutger. "Doe maar rustig, ik blijf bij je" fluistert Rutger.