Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 1.18

"Als iets is moet je me gewoon bellen oke? Je hebt een cameraman mee net als de tikker en die geeft je ook informatie door" zegt Robbie. Matthy knikt en krijgt Han met hem mee. "Pijnstiller zit in zn tas!" Han steekt een duimpje op en loopt met Matthyas mee. "Waar wil je als eerst naar toe?" Matthyas haalt zn schouders op. Hij heeft geen idee van de weg en wat wat is.

Matthy laat zich vermoeid tegen een muurtje aanzakken en sluit zn oogjes. Hij is moe, duizelig en heeft honger. "Gaat ie maatje" vraagt Han die de telefoon al in zn hand heeft. Matthy schud zn hoofd. "Blijf je eventjes bij kennis dan bel ik papa?" Matthy knikt en Han belt Robbie. T gesprek is kort, maar Robbie komt eraan. Han pakt t handje van Matthyas vast en wrijft erover, terwijl hij toekijkt hoe t jongetje steeds bleker word. Hij moet ingrijpen en trekt daarom t shirtje uit. De oogjes van t jongetje blijven dicht en t baard Han zorgen.

"Hey, ik ben er wat is er" zegt Robbie die aankomt. Han wijst naar Matthy en Robbie knikt meteen. Hij hurkt voor Matthy neer en wrijft over de jukbeentjes. Met moeite opent Mat zn oogjes. "Hey, gaat t?" Matthyas sluit zn oogjes weer en reageert niet op de vraag. "Hey!" Robbie tilt t jongetje op en loopt naar de schaduw. "Zal ik met je naar huis gaan?" Matthyas knikt klein. Han snapt t en pakt de spulletjes van Matthy mee, waarna ze naar t huisje lopen.

"Ga je lekker naar bed of wil je op de bank" vraagt Robbie. "Bank" komt er zacht uit. Robbie knikt en legt t jongetje op de bank, doet t broekje uit en legt een dekentje op. "Slaaplekker schat" fluistert Robbie. Matthyas knikt en sluit opnieuw zn oogjes. "Zullen wij maar gaan koken?" Han knikt en met zn 2e gaan ze naar de keuken. "Je hebt goed gehandelt Han, echt waar" zegt Robbie meteen. Han knikt. "T was echt eng, hij zakt opeens naar de grond en sloot zn ogen. Alles wat ik zei leek niet binnen te komen en toen heb ik jou gebeld" zegt Han. Robbie knikt en trekt de jongen in zn armen. "Je hebt het meer dan goed gedaan maatje" fluistert Robbie, waarna ze loslaten.

"Wil je t gehakt bakken of groente snijden?" "Zal ik de groente maar snijden dat is wat handiger" lacht Han zacht. Robbie lacht en knikt. "Hey jongens" zeggen de andere als ze binnenkomen. Robbie sust ze meteen, maar gelukkig slaapt Matthy erdoorheen. "Owh sorry, ging t oke met hem jullie waren opeens hier" zegt Raoul. Robbie knikt. "Han had goed gehandeld anders waren we hier nu niet" zegt Robbie. Milo geeft Han meteen een boks. "Ik denk dat we hem dan maar beter kunnen laten liggen en dan kijken we of hij dalijk wat meer aanspreekbaar is" zegt Rob. Iedereen stemt ermee in en Han zet de spagetthi die hij samen met Rob had gemaakt op tafel.

"Papa" kreunt Matthyas als hij wakker word. Robbie is er alleen eventjes niet, dus gaat Milo er meteen heen. "Hey maatje" zegt Milo. "Jij?" "Ja ik maatje" zegt Milo. "Papa?" "Hey je bent wakker lieverd" zegt Robbie, die de woonkamer inkomt. Matthy knikt en steekt zn armpje uit naar Robbie. "Wil je wat eten?" Matthy schud zn hoofd. "Niet honger papa" zegt Matthyas. Robbie knikt. "Wil je even in bad" vraagt Robbie. "Jij mee?" Robbie knikt, waarna Matthy ook.

"Papa riebel?" Robbie knikt en gaat met zn vingertoppen over de rug van Matthy. Matthy ontspant zich meteen en gaat wat beter zitten. "Papa?" "Hm?" "Waarom ben ik anders" vraagt Matthyas. "Je bent niet anders lieverd, je bent jezelf en dat is helemaal prima" zegt Robbie zacht. Matthyas knikt. "Maar waarom niet als jou?" "Lieverd, je bent 5 en papa is 23" zegt Robbie. Matthy knikt. "Maar Koen ook anders" zegt Matthy. "Maar Koen is een geval apart schat, hij is gewoon een mongooltje" zegt Robbie. "Weet ik, hihi" zegt Matthyas zacht. Robbie schud lachend zn hoofd. "Tuurlijk weet je dat" fluisterd Robbie. Matthy knikt uitbundig. Hij weet dat zeker.