hoofdstuk 1.22

206 19 0
                                    

"Hey rustig maatje, morgen zie je papa weer" sust Koen t jongetje. "IK WIL PAPA!" Koen schrikt van de uitbarsting van t jongetje en wilt hem in zn armen nemen, maar daar denkt Matthy anders over. Koen twijfelt niet en pakt zn telefoon. Robbie is al weer thuis. Net als Milo en Raoul. "Hey Koen wat is er" vraagt Rob die opneemt. "T is Matthy" brengt Koen uit. "Kun je hem de telefoon geven en even de camera aanzetten dan kan hij me zien?" Koen knikt en als de camera aanstaat, geeft hij de telefoon aan Matthy. "Maatje, je kunt nu met papa praten en je kunt papa zien, doe maar rustig" zegt Koen. Matthy pakt de telefoon aan en veegt zn tranen weg.

"Hey lieverd" zegt Robbie lief. "Papa?" Robbie knikt. "Ik wil jou papa, ik niet hier, ik jou" snikt t jongetje. "Lieverd je moet nog 1 dagje volhouden met Koen, daarna mag je weer naar mij oke" zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd en zn ademhaling loopt op. Hij gooit de telefoon naast zich neer en maakt zich klein, waarna hij keihard begint te huilen. "Hey! Lieverd! Praat met me!" Robbie kijkt naar een wit scherm en hoort alleen t geluid van t gehuil van Mat.

"Maatje toch" zegt Koen en wilt de jongen in zn armen nemen, maar Matthyas weigert. "IK WIL NIET JOU, WIL PAPA!" Koen zucht en pakt de telefoon op. "Kun je alsjeblieft de telefoon bij hem in de buurt leggen en ons eventjes laten" vraagt Robbie. Koen knikt en legt de telefoon bij Matthy neer. "Tot morgen Rob" zegt Koen. "Tot morgen maatje" zegt Robbie, waarna Koen de kamer verlaat.

Zachtjes begint Robbie te neurieen. Slaap kindje slaap. Alleen dan alleen neurieen. Langzaam word Matthyas wat rustiger en pakt hij de telefoon. "Goedzo schat, pak lekker de deken en ga eventjes liggen oke, papa blijft hier bij je tot je slaapt" zegt Robbie. Matthy knikt en pakt de deken, hij draait zich met zn gezicht richting t nachtkastje en zet daar de telefoon op, zodat hij papa kan zien en Rob hem kan zien. "Goedzo lieverd, lukt t zelf om je broekje en shirtje uit te doen?" Matthyas knikt en doet bijde uit. Ook zn boxertje doet hij uit en legt hij weg. Hij kruipt onder de dekens en legt zich goed, waarna hij naar Robbie kijkt.

"Alles is oke lieverd, morgen zie je me weer oke? Ik zal ervoor zorgen dat ik jullie op kom halen op Schiphol en dan mag je me knuffelen en kusjes geven oke? Maar probeer nu lekker je rust te pakken" zegt Robbie. Matthy knikt en maakt een luchtkusje. Robbie doet dit ook en kijkt toe hoe Matthy zn oogjes sluit. Meteen begint Robbie weer met neurieen, tot hij zeker weet dat Matthyas slaapt. Hij glimlacht. "Hou van jou lieverd en tot morgen" fluisterd Robbie en hangt op.

Koen glimlacht als hij de kamer inkomt en t jongetje ziet liggen. Zijn telefoon op t nachtkastje en de kleertjes van t jongetje op zijn kant van t bed. Koen pakt zn telefoon en checkt nog wat berichtjes, waarna hij zich tot zn boxer uitkleed en ook in bed gaat liggen. Over 6 uurtjes gaat de vlucht en over 3 uurtjes moeten ze er alweer uit. Daarna is de tijd van Matthy zn leven aangekomen op dit moment. Hij mag papa weer zien. Hij mag zn papa weer knuffelen. T ding waar t jongetje momenteel echt naar uitkijkt.

Achtergelaten/bankzitters fanfictionWhere stories live. Discover now