BÖLÜM 15

141 14 35
                                    

🎵 Müslüm Gürses - Hangimiz Sevmedik

🤎

Ben bir şeyi hiç mi hiç az sevemedim,
hele orta hiç sevmedim.
Hep çok sevdim..

Nuri Pakdil

🤎

"Akif!" Tuana apartmandan çıkarken seslendi. "O elbise öyle mi koyulur oraya? Kırışacak şimdi!" Her şey kusursuz olsun istediği için fazla gergindi.

Dün karargâhtan geldikten sonra çantaları hazırlamış,elbiseleri de kılıflarına yerleştirmişlerdi.Şimdi ise sadece yola koyulmak kalmıştı.Tabii çantaları ve elbiseleri arabalara yerleştirdikten sonra.

"Kızım öyle bir bağırdın ki bir şey oldu sandım ya." Diye söylendi Akif.

"Yetişmeseydim bir şey olacaktı zaten." Dedi ve arabanın bagajına yaklaşıp elbiseyi düzenledi."Olmayacaktı ya da..Mesela elbisem."

Yola iki araba çıkacaktı.Tim için siyah bir mercedes vito kiralamışlardı.Akif'in aracına Tuana,Tufan ve Feride geçecekti.Göktuğ da arabasını çıkarmak istemişti ama tim beraber yolculuk yapmak isteyince kabul etmişti.Zerda da kızlarla daha rahat ederdi hem.

Toprak;timi toplayıp Göktuğ ve Zerda'yı almaya gelecekti.

Tim karargâhın bahçesinde toplanmış bekleyordu.

"Nerede kaldı bu gavat?" Fırat oturduğu bankta donmak üzereyken konuştu.

"Resmen travmalarım canlanacak." Dedi Tuğrul omuzlarını indirip kaldırdıktan sonra.

"Senin siyah minibüsle ne gibi travman olabilir kardeşim ya." Merakla ve alayla seslendi Fırat.

"Minibüsle ne travmam olacak komutanım. Okul servisi gibi toplayacak hepimizi." Dedi.
Lise sona kadar okul servisiyle bayağı bir haşır neşir olmuştu.Oysa arkadaşları kafalarına göre yürüyerek ya da otobüsle giderdi.Ne çok heveslenirdi onlara da annesi bir türlü izin vermezdi servisi bırakmasına.

"Hepimiz geçtik lan o yollardan." Dedi Fırat.

"Lise sonda bile mi okul servisine bindin sen komutanım?" Diye sordu geçmişini belli ederek.

"Şaka." Dedi inanamayarak.Kendisi bu konuda fazla özgürdü.Liseye başladığı zaman ayrılmıştı okul servisinden.Ailesi hiç baskı yapmamış,izin vermişti.

"Değil valla komutanım.Annem bir ara üniversiteye de servisle gitsin dedi.Allahtan babam engel oldu son anda." O günler gözlerinin önünde belirmiş gibi dehşete düştü.Başını hızla iki yana sallayıp şimdi ki ana geri döndü.

"Senin lakabın ana kuzusu olmalıymış..Ya da süt çocuğu." Dalga geçme sırası Cihan'daydı.
"Ayıp oluyor ama komutanım."

"Olsun ne olacak." Rahat tavırları devam ederken Kürşat'a döndü bu sefer.
"Bana bak lan.Senin de var mı öyle travmaların?" Amacı onu da bu konuşmaya dahil etmekti.Yoksa kandi kendini yiyip bitirecekti zihninde dönen düşünceler.

"Yok komutanım.Ben hiç servisle gitmedim okula." İlk okulda evleri yakın olduğu için servise ihtiyaçları olmamıştı.Orta okulda babasıyla gitmişti her sabah.Liseye geçince de Bade yürüyerek gidiyor diye istememişti.
Onun yürüdüğü kaldırım karşısında yürür, sanki el el yürüyorlarmış gibi hissederdi.

Onun tek travması aşktı. Kara sevdasıydı..

"Kobra! Nişanda böyle görmek istemiyorum seni haberin olsun.Zindan etme şu hayatı kendine." Dedi dayanamayarak.

VİSÂL Where stories live. Discover now