Hogfriends: De erfgenaam van zwadderich

Hoofdstuk 5: De huizen Een paar uur later.

Anne stapt uit de coupé en loopt naar een grote man toe. "Hagrid!" "Je verliest er een, deze probeerde met de tweedejaars mee te sluipen," riep een andere jongen met rode haren. Stella fluisterde dat het haar neef Percy Wemel was. Percy sleurde Sproet aan haar gewaad mee naar Hagrid. "Blijf met je Flicking handen van haar af, jij smerige Ducking Wemel! Duck you!" Schreeuwde Flip. "Flip hou je bek!" snauwde Sproet naar haar konijn. Sproet werd voor de voeten van Hagrid losgelaten door Percy. "Opstaan, Lupos," zei Hagrid. Hij had een kleine glimlach op zijn lippen. Sproet klopte zich af en liep achter Hagrid aan naar de bootjes, op weg naar Zweinstein.

Een zuur kijkende vrouw keek de eerstejaars aan. "Binnen wachten jullie nieuwe huizen. Zwadderich," Ze keek naar Sproet en vooral naar Flip. "Griffoendor," zei ze en ze keek naar Stella, Ashley en een meisje dat blijkbaar ook hun nichtje was, Ginny. "Huffelpuf," ze keek Nova en Anne aan. "En Ravenklauw," zei ze als laatste. Ze keek naar een meisje met een roze bril en lang, stoffig blond haar. "Ik ben Professor Anderling, Welkom op Zweinstein!" De poorten gingen open en de kinderen kwamen in een hal terecht. Duizenden kinderen staarde hun aan. "KOM OP STELLA!! KOM BIJ ONS!' schreeude de roodharige tweeling. 'KOPPEN DICHT FRED EN GEORGE!' Schreeuwde Ginny naar haar broers. Fred en George begonnen nog harder te joelen. "KOM OP WEMELS!' schreeude Fred. Een oude man stond op. Anne herkende hem meteen van de chocokikkers. Albus Perkamentus. "Stilte Alsjeblieft," zei hij. Een hoed op een oud krukje schraapte zijn keel en begon te zingen: "Misschien ben ik wat stoffig, maar hier binnen zit veel meer." Ik ben de sorteerhoed van de school, al sinds het bestaat. Dus zet me op je kop, en ik geef je al mijn raad. Misschien bezit jij ridderlijkheid, dapperheid of lef, dat is dan griffoendor wat mij betreft. Of straal jij uit van loyaliteit of help jij iedereen, dan is Hufflepuff jouw nummer één. Heb jij het verstand voor twee of wijsheid zonder grens, dan is Ravenklauw jouw liefste wens. Ben je vastberaden of gebruik jij je verstand sluw, dan is Zwadderich voor jou totaal geen afschuw. Er is hier geen goed of fout momenteel, dus zet me op je hoofd en ik hou ook rekening met wat jij wilt. Iedereen staarde de hoed aan. Nova, Loena en Perkamentus begonnen enthousiast te klappen. Het duurde even tot de andere leerlingen het ook doorhadden. Toen iedereen was uitgeklapt begon professor Anderling weer te vertellen.

"Als ik je naam roep kom je naar voren, dan zet ik de sorteerhoed op je hoofd," zei Anderling. De eerstejaars keken bang naar de oude stoffige hoed. "Leeflang, Luna," zei Anderling. Het meisje met de roze bril kwam naar voren en ging zitten. Binnen drie seconden schreeuwde de hoed: "RAVENKLAUW!"

Luna liep vrolijk naar de tafel die haar naam begon te joelen. "Tops, Nova," zei Anderling. Nova liep naar voren, struikelde over haar eigen voeten en stootte een bank om. Met een rood hoofd ging ze zitten terwijl ze iets mompelde dat leek op: "Tops zou trots op me zijn, dat ik op mijn eerste dag al dingen om gooi," De hoed twijfelt. Na een halve minuut probeerde hij Ravenklauw te roepen maar maakte er tot slot iets anders van: "Ravenpuf, Nee Huffelpuf!" Schreeuwde de hoed. Nova liep blij naar een tafel waar een hard applaus vandaan kwam. "Wemel, Ginny," zei Anderling. Ginny ging zitten. De hoed raakte haar hoofd twee seconden en schreeuwde toen: "Griffoendor!"

De tweeling begon weer te joelen terwijl Ginny naar hun tafel liep. "Zwarts, Oker," zei Anderling. Een slungelige jongen met warrig donkerblond haar struikelde angstig naar voren. Na een veels te lange tijd riep de hoed: "Zwadderich." De jongen stond op en liep naar de tafel van Zwadderich, die helemaal los ging. Ook Nova klapte mee.

"Wemel, Ashley," zei Anderling. Ashley werd al snel in Griffoendor geplaatst, Gevolgd door haar tweelingzus Stella. "Lupos, Sproet," zei Anderling terwijl haar gezicht betrok. "Griffoendor!" riep de hoed zonder twijfel. Anderling schudde bijna onmerkbaar haar hoofd. Alle kinderen waren stil. Iedereen verwachtte dat Sproet in Zwadderich zou komen. Na een stille minuut die voelde als een uur begon de tafel van Huffelpuf beleefd te klappen. Al snel volgde de tafel van Ravenklauw, die werd overstemd door de tweelingbroers Wemel. "KOM HIER!" schreeuwde Fred. De rest van de tafel begon nu ook te klappen. Anne viel op dat er drie jongens en een meisje van de tafel van Zwadderich klapte, maar dat de rest van de tafel stil was. Zelfs Perkamentus klapte hard mee. Er waren drie professoren die klapten: Perkamentus, Hagrid en die nieuwe. "Lubbermans, Anne," zei Anderling. Anne trok haar blik los van Stella die onbeleefde gebaren maakte naar Sproet en liep naar voren. "Je bent moedig, slim, vastberaden, staat klaar voor anderen, ook ben je sluw. Ik denk...," mompelde de hoed. " Misschien.. " Ja!" Griffoendor! Er barstte een oorverdovend kabaal los in de zaal. Anne dacht dat ze nog harder klapte dan de andere keren, maar ze wist dat ze dat gewoon in haar hoofd haalde. Anderling pakte de hoed van haar hoofd en Anne liep met een soort opgelucht gevoel naar de tafel van Griffoendor waar iedereen plek probeerde te maken. Uiteindelijk ging ze naast een meisje met een dikke bos bruin haar zitten. Anderling ging verder: "Jacobs, Bob," zei ze. Het bleef stil. "Bob!" schreeuwde iemand vanaf de leerlingen tafel. Anne keek op en zag tot haar verbazing dat het Perkamentus was. Er kwam een klein jongetje naar voor die vrolijk om zich heen keek. Gelukkig begreep hij wel dat hij op de kruk moest gaan zitten. Anderling zette de hoed op zijn hoofd en tot haar verbazing begon Bob allemaal dingen te schreeuwen." "Stella?" "Pygmy!" zei hij." "Ik denk dat ik het al weet!" "Huffelpuf!" schreeuwde hij. De tafel van Huffelpuf begon heel hard te klappen tot dat ze doorhadden dat het jongetje gewoon bleef zitten." "Stella! Giffodor!" zei hij. "Oke, Griffoendor!" schreeuwde de hoed met een vragende toon. Toen barstte de tafel van Griffoendor los en ook Anne klapte mee. Bob was nu wel van de kruk afgestapt en sprong naar de tafel van Griffoendor. Iedereen aan de tafel van Griffoendor zwaaide naar hem en gebaarde dat hij naast ze mocht gaan zitten. Zo ging de namenlijst nog even door: Krouwel kwam in Griffoendor, Scamander kwam in Huffelpuf, Kannewasser kwam ook in Huffelpuf, Ravenklauw kwam natuurlijk in Ravenklauw, en tenslotte Delphi Van Detta. Het leek wel of ze niet geloofde dat haar naam werd genoemd en ze was met een vertwijfeld gezicht naar voor gestapt en op het krukje gaan zitten. Het leek wel een eeuwigheid te duren maar toen zei de hoed:"Huffelpuf!" De tafel van Zwadderich keek net zo beduusd als toen ze hadden gehoord dat Sproet niet in Zwadderich kwam maar aan de tafel van Huffelpuf ging het los. Ravenklauw en Griffoendor klapten ook gezellig mee. Delphi stapte van de kruk af en liep naar de tafel van Huffelpuf. Anne kon niet zien of ze nou blij of verbaasd was, maar daar maakte ze zich niet langer zorgen over. Anderling liep met het krukje en de hoed naar de deur terwijl er overal gesprekken begonnen. "Heb jij toevallig een lange jongen met rood haar en een kleine jongen met zwart haar een bri- O hemeltje! Ik bedoel Harry Potter. "Heb jij ze gezien?" vroeg het meisje naast haar. Anne had al eerder van Harry Potter gehoord. Marcel had haar deze vakantie alles over hem verteld. Hij zat ook in Griffoendor en Marcel had verteld dat hij heel aardig was en dat hij vorig jaar zelfs de school had gered van een gevaarlijke tovenaar. De tovenaar die aan de macht was toen Anne baby was. De tovenaar die zijn volgelingen haar ouders had laten martellen, de tovenaar die bijna heel haar familie had laten martellen! Anne was zeer onder de indruk toen Marcel dat vertelde. Anne kwam weer terug bij het hier en nu. " Nee sorry," zei ze. " Maar mijn neef heeft me heel de vakantie over hem verteld." Anne pakte een snoepje uit haar zak en stopte het in haar mond. " Is Ron jouw neef?" vroeg het meisje verbijsterd.