Hogfriends: De erfgenaam van zwadderich

Hoofdstuk 12 Meer Visioenen

"Zwadderaar, Zwadderaar en ook nog eens een treuzelaar!" sneerde Ashely. Sproet wierp een woedende blik op Ashley. Ashley deed de deur open, liet Nova, Delphi, Anne en Bob door maar liet hem dicht vallen voor Sproets neus. Saver die achter Sproet stond, snoofde woedend en hapte naar de deur. "Rustig jongen, we nemen wel een omweg," zei ze. Saver schraapte met zijn hoef over de grond en Sproet kreeg hem met moeite weg van de deur. Door Ashleys stomme gevoel voor humor en Savers pesthumeur kwam Sproet veel te laat bij de kelders aan. Terwijl ze haar hand op de deurknop legde voelde ze opeens een soort schok. Ze kreunde en liet de deur los. Ze viel op haar knieën en even later liep ze door een natte gang.

"Heel goed, kom maar hierheen," zei een stem. Sproet beefde maar volgde toch de stem. "Wie ben jij?" vroeg Sproet. "Dat wil je wel weten," zei de stem. "Vertel me het gewoon," zei Sproet. "Dat kan ik nog niet zeggen, je komt erachter ooit als je terugkomt," zei de stem. "Doe niet zo stom," zei Sproet. "Och Darling. Ooit, nieuwsgierig aagje," zei de stem. Om haar heen werd het zwart en Sproet verdween in het duister.

Haar gewaad kleefde aan haar rug en ze hijgde alsof ze door die kamer had gerend. "Sproet?" vroeg Anne. Haar stem kwam van ver. "Wat is er gebeurt Sproet?" vroeg Anne. "Saver schopte," mompelde Sproet. Saver keek woedend en een tikje beledigd naar Sproet. "Zo zie je er niet uit," zei Anne. "Ik ben oké," zei Sproet. "Nee," zei Anne en ze schudde langzaam haar hoofd. "Ben ik wel," zei Sproet koppig. Anne hielp Sproet overeind. "Kom als je nu naar binnen gaat merkt Sneep vast niet dat je er niet was," zei ze. Sproet liet een nog steeds boze Saver op de gang staan en liep met Anne naar binnen. Professor Sneep was er nog niet en de eerstejaars, Griffoendors en Zwadderaars zaten met elkaar ruzie te maken. Sproet liet haar zelf achter een ketel op een houten kruk neer vallen. "Daar zat ik," zei een meisje met donkerbruin krullend haar. Ze had een schampere blik in haar ogen die zo blauw waren als een griekse zee. "Leg de nadruk maar op Zat," zuchtte Sproet, die meteen doorhad dat dit meisje ruzie zocht. "He dit is die verkeerd geplaatste Lupos!" zei een jongen. "Echt waar? Nou , ik begrijp niet dat je het uithoudt bij die Griffoendors," zei het meisje. "Laat haar met rust, Ruby, we zoeken wel een andere plek," zei een iets kleiner meisje. Ze had zwart krullend haar in een paardenstaart en een lichtbruine kokosnoot kleurige huid die heel raar afstak tegen de lichte huid van haar vriendin. Je kan haar makkelijk knap noemen. "Ik ben Ruby Angela Lupos," zei Ruby. "L.l lupos?" beefde Sproet. "Mijn idioten vader heeft me in een weerwolvenkamp geplaatst. Hij zegt om me te beschermen maar ik geloof daar niks van," zei Ruby zo zacht dat alleen het knappe meisje en Sproet haar konden verstaan. "Kom Hestia, laten we ver weg gaan zitten van dit misbaksel," zei Ruby. Het knappe meisje keek met een moeilijke blik naar haar vriendin, maar liep toch achter haar aan. "Sorry," zei ze geluidloos tegen Sproet. "Eh ja doei," mompelde Sproet. Met een klap ging de kerker open en kwam Sneep binnen.

Saver blies voor de derde keer in Sproets nek. Hij schopte zacht tegen haar benen. "Sorry jongen ik denk niet dat ik opletten, wat vroeg je?" zei Sproet, die uit haar trans ontwaakte. Saver bewoog met zijn neus naar Hagrid, die een stukje verder weg een touw zocht. "Eh Hagrid?" vroeg Sproet. "Huh watte? Wie ben jij?" vroeg Hagrid die verstort opkijkte. "Ik ben Sproet Lupos. Ik kom voor mijn paard," zei Sproet. "Paard? Er zijn geen paarden in het verboden bos," zei Hagrid. "Toch wel," zei Sproet. Saver hinnikte vrolijk. "Mooi beesie, wil je dat ik hem hier hou?" vroeg Hagrid met een grote glimlach. "Als dat niet te veel is," zei Sproet. "Zekers niet," zei Hagrid gelukzalig. "Ik heb trouwens een brief van je pa gehad, gooide man," vervolgde hij een stuk zachter. "O, Mag ik hem lezen?" vroeg Sproet. "Zekers wacht effe dan ga ik hem halen," zei Hagrid. Hij schuifelde zijn huisje binnen en kwam even later terug met een verkreukeld stuk perkament. Sproet pakte hem aan en boog zich met Saver over het papier vol met hanenpoten.

Boter

Smekkies

Vleesetend slakken kruid