Hogfriends: De erfgenaam van zwadderich

Hoofdstuk 13: De veer van de slang

Sproet werd de dag daarna al ontslagen van de ziekenzaal, maar ze mocht nog niet naar de lessen en in plaats van in het muffe lokaal van Professor Kist zitten lag ze tegen Saver aan bij het meer. Petty, die lesuitval had, liep samen met Draco langs Sproet en haar paardje. "Hallo Sproet hoe gaat het?" vroeg Petty. "Prima zeker als ik bedenk dat Ashley nu bij Professor Kist zit en twee blokuren lang die oeroude verhalen moet aanhoren," lachte Sproet. Draco en Petty gingen naast hun vriendin zitten en genoten van de herfstzon. "Heb je een veer en inkt bij je??" vroeg Petty. "Ja hoezo?" vroeg Sproet, die wakker schrok uit een dagdroom die vooral in beslag werd genomen door weerwolven, de volle maan, een witte hond, het bos en Saver. " Dan geef ik je het wachtwoord van de leerlingenkamer van Zwadderich, oké? Dan ben je even van Ashley af," zei Petty. Sproet rommelde in haar zak en haalde er een zwarte veer uit die versierd was met kralen. Draco keek eventjes raar naar de veer, maar wendde zijn blik toen weer af. "Is er wat?" vroeg Sproet die zijn blik had gezien. "Eh niks, nou eh, er staat een slang op een van die kralen," stamelde Draco. Sproet bekeek haar veer en zag inderdaad een slang gegraveerd staan. "Mooi toch?" zei Petty die de veer overnam en begon te schrijven. Draco sloeg zijn arm over Sproets schouder, maar Sproet duwde hem weg. "Ik heb nog huiswerk te doen," zei Sproet zachtjes. Ze wilde alleen zijn, weg van Draco, weg van Petty, weg van mensen die zonder woorden zeiden dat ze moest oppassen uitkijken. Wat haar het meeste pijn deed was dat al die mensen die op haar pasten niet echt van haar hielden. Saver brieste naar Sproet en probeerde op te staan. "Blijf lekker liggen jochie," zei Sproet vriendelijk." Wij gaan," zei petty, die Sproet leek te begrijpen tegen Draco. " Wacht, hier is het wachtwoord!" voegde Petty eraantoe. Sproet nam het briefje aan en probeerde te lezen wat er stond. Ze kreeg een misselijk gevoel in haar maag. Ze had het altijd al lastig gevonden om te lezen. Ze keek op van het papiertje om te vragen wat er stond, maar zag dat Draco en Petty al een stuk verderop liepen. "Hallo erfgenaam van Zwadderich!!" schreeuwde Ashley naar Sproet. "Rot toch op!" snauwde Sproet zachtjes terug. "Aan de kant Ashley, de Erfgenaam van Zwadderich gaat een koppie thee drinken met Harry en het Monster!!" schreeuwde Fred en George lachend. "Ik ga denk ik nog liever een kopje thee met een monster drinken dat met Potter," grauwde Sproet ook lachend. "Och laat haar met rust het is niet grappig jongens," zeiden Hermelien en Nova in koor. "Ik vindt het wel grappig," zei Sproet schouder ophalend. "Heb je het gezien!? Smalhart gaat een deualeer club oprichten!" riep Delphi. In haar hand had ze een stuk Perkament waar ze vrolijk mee wapperde. "Waar haal je die vandaan?" zei Nova scherp. "Uit de huffelpuf leerlingen kamer, och kijk niet zo, er hangen er genoeg!" Delphi wapperd nog steeds met de uitnodiging voor de club. "Waarom doet hij dat?" zei Ashely achterdochtig. "Maakt het uit waarom hij het doet?" zei Anne zwijmelend. "O, dat gaat natuurlijk nooit goed komen, hij bakt er niks van," zei Nova. Ashley en vooral Anne wierpen Nova een boze blik toe en Hermelien trok een wenkbrauw op, deed haar mond open om iets te zeggen maar bedacht zich en verstopte haar gezicht weer achter haar boek. "Ik bedoel, zijn lessen zijn niet geweldig en geen spreuk is ooit gelukt," stotterde Nova. Sproet was het met Nova eens, maar niet van plan om dat te laten blijken. "Smalhart is gewoon een zak," gromde Flip vanaf Sproets schouder. "Ik ben het met het konijn eens," zei George. "Ik leerde meer van Krinkel en dat zegt nog wat," zei Fred. "Leren! gaat het om leren?" zei Sproet honend. "Daarom zitten we op school," bemoeide Hermelien zich ermee. "We zitten op school om te leren hoe we de toverwereld aan kunnen. Voldemoord komt terug ik voel het," gromde Sproet. Ron en Harry kwamen bij Hermelien staan. "Perkamentus zei het ook, dat, dat Voldemoord terug komt," mompelde Harry. "Perkkamentus? O, ja ik was even vergeten dat jij zijn schoot hondje was," zei Sproet nu blazend en sisend als een gans tegen Harry. "Perkamentus is het beste schoolhoofd dat zweinstein ooit heeft gekendt!! Als hij denkt dat je-weet-wel terug komt dan heeft hij ook gelijk!" zei Nova lightelijk gepikeerd. "O, ja want hij is zo G-E-W-E-L-D-I-G!!" grauwde Sproet. "Ja, hij is een van de beste tovenaars die ik ken," zei Nova nu echt boos. "Zelfs Voldemoord is bang voor hem!!" schreeuwwde Harry. Er viel een stilte waarin Harry en Sproet elkaar duidelijk probeerde dood te kijken, maar omdat beiden weigerde dood neer te vallen schraapte Delphi haar keel zodat de angstige stilte werd verbroken. "Dus wie gaat er vanavond naar Smalharts clubje?" vroeg ze met een klein trillend stemmetje. "Ik zal er zijn, tot vanavond," zei Harry, die eindelijk zijn blik los scheurde van een wit hete Sproet. Sproet weigerde met haar ogen te knipperen en stopte pas met staren toen Harry, Ron en Hermelien het kasteel in waren verdwenen. "Voor dat clubje? Moeten we in een bepaalde stijl?" vroeg Anne gelukzalig. "Kom in school uniform of simpele en makkelijke kleding," las Delphi voor. "Veel plezier vanavond," gromde Sproet, ze wilde net weglopen, maar werd tegengehouden door Nova. "Je komt toch wel naar het avondeten? Ik heb je er al dagen niet gezien," vroeg ze. "Ik zal kijken," zuchtte Sproet. " Wacht-Nova?" zei Sproet onzeker toen Nova zich omdraaide om weg te huppelen. " Ja," zei ze terwijl ze weer naar Sproet liep.