Plicht // Mabbie

12

lichtpeertje is zo'n raar woord als je het opschrijft?? kijk ik had dit gewoon in kunnen plannen zodat jullie er langer van kunnen genieten maar ik heb eindelijk energie om te schrijven dus veel plezier ermee xx

Matthy POV:

Het enige licht in de kamer komt van een zielig peertje dat aan het plafond hangt. De ruimte is net zo gezellig als de gemiddelde martelkamer. Een ijzeren tafel, vier stoelen eromheen. "Het Lam." De enige begroeting die ik van de man krijg. Ik heb hem nog niet eerder gezien, maar aan de medailles die op zijn borst gespeld zijn kan ik er vanuit gaan dat hij iets belangrijks doet. Stilletjes knik ik naar de man voordat ik op de toegewezen plek ga zitten. Heb ik iets verkeerd gedaan? "Jullie zijn de enige die de vijand hebben gezien en het na kunnen vertellen. Ik mag voor je hopen dat je iets nuttigs gezien hebt." 

Is dit het moment dat ik de man vertel dat ik bijzonder weinig gezien heb, aangezien ik me de hele tijd heb verstopt achter Robbie. Dat de man die ervoor heeft gezorgd dat we nog leven nu met een schotwond in bed lig, terwijl ik vrolijk door kan huppelen? "Ik heb niet heel veel gezien, meneer." Het voelt als falen, alsof ik meer informatie had moeten halen uit de korte interactie die we hebben gehad. "Het waren vier mannen. Veel meer heb ik niet kunnen zien of horen. Ze spraken een taal die ik niet ken. Ik denk Russisch? Iets in die richting?" En daarmee hebben ze waarschijnlijk geconcludeerd dat ik volledig nutteloos ben. "Je mag voor nu gaan. Rust wat uit, we hebben binnenkort een missie voor je." 

Met benen die niet stoppen met trillen loop ik de kamer uit. Als ik had gerookt, was dit het moment geweest dat ik een sigaret had opgestoken. Het enige probleem is, is dat ik niet rook en ik de kansen op dood niet heel veel wil vergroten. De man zijn woorden krijg ik maar niet uit mijn hoofd. Een missie, speciaal voor mij. Dan moet het toch zijn omdat ik ten dode ben opgeschreven? Ik ben op zoek naar mensen die ik ken, maar nergens kan ik mijn vrienden vinden. Zijn ze dan echt dood? Is het echt gebeurd? Ik probeer Milo te zoeken, die steekt toch overal boven uit. Het enige wat ik zie, is jongens met veel meer haar en een stuk kleiner. Koen, dat rode moet je toch wel kunnen zien? Ook niet. Mijn hart gaat alleen maar sneller kloppen en ademen gaat steeds moeizamer. Mijn benen lijken mijn gewicht meer niet te kunnen dragen en met een klap val ik op de grond. 

De wereld om me heen blijft, maar draaien en het kleine beetje ontbijt lijkt weer omhoog te komen. Is dit dan het einde? Op de grond, in mijn eentje en niet eens omdat iemand me wilde vermoorden? Twee armen trekken me van de grond af. Ik kan me niet omdraaien om te kijken wie het is, want de wereld word langzaam zwart. 

Het eerste wat ik kan concluderen is dat ik niet meer op de grond lig. De ondergrond is een stuk zachter en ik voel een deken strak om me heen zitten. "Ik heb niet je leven gered zodat je een paar uur later dood kan gaan." Erg lang hoef ik niet na te denken over van wie de stem is. "Ik ga nog lang niet dood. Ik was gewoon even toe aan een dutje op de grond." Wanneer ik mijn ogen open, zie ik pas hoe ik lig. Iemand heeft mijn bed naast die van Robbie geschoven. Ik hoef mijn arm maar een paar centimeter te verplaatsen voordat ik zijn hand kan pakken. "Ik maakte me nog zorgen dat ik aan het dromen was. Dat ze je dood hadden laten gaan."  

De lach op Robbie zijn gezicht is het enige hoogtepunt van vandaag. "Natuurlijk niet, ik had jou toch niet zomaar laten gaan." Toch duurt het niet lang voordat de lach op zijn gezicht weer verdwijnt. Het nieuws over Milo en Rutger verklaard waarom. Milo, die eerder nog zei dat hij terug zou komen met 'een of ander Slavisch mokkel' en dat het een eitje zou zijn, is nu verdwenen. En het ergste is, niemand weet of ze nog leven, vermoord of ontvoerd zijn. Of zijn ze weggelopen? Ze zouden niet de eerste zijn. "Denk je dat ze dood zijn? Dat moet toch wel?" Robbie schudt zijn hoofd. "Ik denk het niet. Je kent ze, toch? Die komen binnenkort naar binnen gelopen met een zak McDonalds. Ik denk echt dat het goed gaat komen." En dan weet hij nog niet eens iets van die verschrikkelijke missie.