"អ្ហឹក..គ្រួសារក៏ធ្លាក់ខ្លួនពួកម៉ាកក៏លែងរាប់ ត្រូវគេបង្ខិតបង្ខំប្រើហើយអាបិុសក់កន្ទុយសេះអោយយើងចុះចាញ់សូម្បីតែផាកជីមីនដែលជាសត្រូវតាំងពីកំណើតរបស់យើង ហ្ហឹកៗ យើងលែងចង់រស់ហើយ"ថេហ្យុង
"បងផ្កាកុលាបចង់ធ្វើអី?"ជីងជីងដែលអង្គុយជិតនោះឆ្ងល់ពេកឃើញថេហ្យុងដើរទៅណាមិនដឹង
"យើងនឹងចងករអោយងាប់!យើងមិនចង់រស់ទៀតទេ
អ្ហឹក"ថេហ្យុង
"បងផ្កាកុលាបចង់មានន័យថាយកខ្សែរមកចងប្រលែងលេងពិតទេ?"ជីងជីង
"ថីទៀតហើយ បើមិនរញ៉ែរញ៉ៃរំខានគេម្ដងនៅមិនសុខ
ហ្ហេសក្មេងសក់ក្រហម"ម៉ែដោះអីុង
"ចាំមើលទៅខ្ញុំមិនចេះតែថាទេខ្ញុំនឹងងាប់អោយចនជុងហ្គុកមើល ហ្ហឹកៗ.."ថេហ្យុង
"ចង់ចងៗអោយលឿនទៅអាងយើងបោសស្លឹកឈើ"ម៉ែដោះអីុង
"មិនបាច់មកជញ្ជួសខ្ញុំទេ!អ្ហឹហ្ហឹក ហ្ហឹក*ក្រមកម្លេះវីុយ*"
ថេហ្យុងជូតទឹកភ្នែកដ៍រហេមរហាមរបស់គេនឹងអើតឡើមៗចាំមើលផ្លូវជុងហ្គុកមក បើនាយមកគេមិនអោយនាយឃាត់គេទេគេនឹងចងករ!!
#យប់នឹងសរសេរអត់ទាន់ទេ មកពីថ្ងៃនឹងចូលយាមX ចាំស្អែកណា
comning soon!!
YOU ARE READING
កុលាបមួយទង⚘
Fanfiction"ហង្សមែនទេ?ត្រឹមតែមួយប៉ប្រិចភ្នែកយើងនឹងធ្វើអោយហង្សមួយនោះបាក់ស្លាប ហើយហង្សដ៍ស្រស់ស្អាតនោះត្រូវស្ថិតក្នុងកម្មសិទ្ធយើងម្នាក់គត់"ជុងហ្គុក "យើងដឹងពីអ្វីទាំងអស់ហើយយើងក៏នឹងឈមើលល្បែងរបស់ឯង ត្បិតតែយើងមិនមាត់យើងមិនសូវលេងហ្គេមនោះតែយើងគឺជាមនុស្សម្នាក់គត់ដែលឈ្ន...
