u n c n s r d 01
"Ang kaso, may problema: alam kong hindi ako ang gusto niya."
Unang beses na magtama ang paningin namin sa isa't isa, walang kahit anong salita ang makakapaglarawan ng lahat. Nung nasa isip ko. Nararamdaman. Ang bilis ng tibok ng puso. O kahit 'yung gulat na may babae palang nag-eexist na tulad niya.
Hindi na bago ang matulala ako habang nakatitig sa mapungay niyang mata. Nagyeyelo rin ako sa tuwing magtatama ang tingin namin sa isa't isa. Ako na agad ang iiwas ng tingin sa takot na malusaw ako. O malusaw ko siya sa pagtitig ko. Hindi rin sapat ang kahit anong salita para ilarawan ang maamo niyang mukha.
Iba, eh.
Sa ilang bilyong tao sa mundo, o sa kulang-kulang isang daang milyong naninirahan sa Pilipinas - sa ilang daang taong nakakasalubong at nakakasalamuha ko sa bente kwatro oras na nilaan araw-araw. . . nabigyan kami ng pagkakataon. Kahit ilang minuto, nagtama ang landas naming dalawa sa hindi inaasahan at unang pagkakataon.
Hindi ako nagsisisi.
Wala akong ideya noong una. Pero pagtagal, sa kanya ko na nakikita ang mukhang ang sarap makita pagdilat sa umaga mula sa nakapapagod na gabi. Siguradong makikita ko ang mga labi niyang ako lang ang ngingitian, tapos maririnig ko pa sa boses niyang babati ng 'good morning, Chino' sa akin.
Ahh, oo.
Sa ngiti niya ako nahulog nang tuluyan pati na rin pagtulo ng mga luha niya. Hulog na hulog. Hindi ko na rin alam kung makakaahon pa ba ako.
Ang kaso, may problema: alam kong hindi ako ang gusto niya.
Nagbakasakali lang ako noon. Siguro nga nag-take advantage. Sinubukan ko lang ulit. At kahit ma-reject ako, ayos lang. Sanay naman na ako.
To Mari Solei
Evening, Mari! Musta? Gusto mo bang lumabas bukas? Ilibot kita sa Manila pagtapos ng klase mo? :D
Mari Solei
Sure!
Sa pag-sure! niya nagsimula ang lahat.
To Mari Solei
Puntahan kita pagtapos ng klase mo? Maghintay ako sa school gate niyo. :
Na-send ko bigla!
To Mari Solei
D < naiwan bibig ng emoticon :/
Mari Solei
Hahahahaha! :))) kitakits bukas.
Walang mapaglagyan ang saya at ngiti ko.
"Uy 'No."
Napalingon ako sa kababata kong si Gio na nasa hapagkainan kasama ang bago niyang kaibigang babae. Ang lawak ng ngiti niya sa akin.
"Bakit?" pagtataka ko.
"Ngiting manyak ah." Nagtaas-taas siya ng kilay. "Makaka-score ka na ba sa wakas?"
Nawala ang ngiti ko. Nakng! Biglang tumingin sa akin 'yung babae niyang kasama. Ngumiti pa. Nag-iwas ako ng tingin. Nagpaalam na ako paakyat at napangiwi sa narinig mula sa ibaba.
"Oy 'No, baka mag-amoy zonrox sa kwarto ni Kuya! Linis-linis pagtapos."
Sanay na ako sa mga biro ni Gio. Pero mas nahihiya talaga ako sa babaeng kasama niya lalo na nung bumulong ng, "Virgin pa ba 'yun? Cute, eh. Nag-ba-blush pa," pero rinig ko.
BINABASA MO ANG
Uncensored (on indefinite hiatus, read at your own risk.)
Adventure(U Series #1) Para kay Chino Alejandro, the best thing about life is its simplicity. Panatag ang loob niyang nakakakain ang pamilya nila tatlong beses sa isang araw. Kampante na siyang nakakasama ang mga kaibigan sa klase at computer games. At mas...
