Uncensored (on indefinite hiatus, read at your own risk.)

u n c n s r d 06

u n c n s r d 06

"Pinagod ako ng babaeng 'to sa sandaling oras lang."

Mali ang desisyon kong magpunta.

Dapat iniwan ko na lang sa receptionist 'yung sapatos niya. Kung nagawa ko na 'yun, wala na akong problema. Nakakapangliit kasi 'yung malaking chandelier, eh! Ah, ewan. Medyo nakakapangsisi. Hindi na siguro ako ubo nang ubo at halos lumuwa ang baga sa usok ng sigarilyo.

Birthday party ba talaga ito?

O iba pa?

Ang daming tao – sa bawat lingon ko, may nag iinuman at nagtatawanan at nag-uusap. Inisip kong magpagabi para wala na rin si Gio sa apartment at hindi siya magtanong kung nasaan ako, at para rin wala nang masyadong tao.

Mali ako. Ang gulo.

Tumingin ako sa paligid. Nakng, yumuko ako sa ilang. Bakit nakatingin 'tong mga 'to sa akin? Sa salamin ko ba sa mata? Sa Sa Hawaiian polo at shorts na suot? Backpack? Mukha ba akong napadaan lang? Diretso ako ng CR. Ginulo ko ang buhok ko at tinago ang salamin sa mata.

Sinubukan kong ngumiti pagkarinig kong may pumasok din sa CR pero naging ngiwi nang makita ang dalawang lalaking naghahalikan na dumiretso sa isang cubicle.

Nagmadali akong lumabas. Nag-sorry ako sa nabunggo kong malaking lalaki pero natigil nang hinawakan ako sa balikat.

"Oh gahd, what's with that Hawaiian jeje!" Lalaki nga ba? "Loosen up, baby!" Nabigla ako sa pagbukas ng nabunggo ko sa butones ng polo ko. Pinipilit niyang tanggalin ang lahat at napasimangot. "Bakit naka-sando ka? Hubarin na 'yan!"

Pinipilit niyang tanggalin ang polo ko. Ayaw kong magpatalo. Pinalo niya ang tiyan ko at lumayo. "Sige na nga, you win."

Kumindat siya. Kinilabutan ako.

Mabilis akong lumayo nang pumasok sa loob ng CR yung nabunggo ko, tinatanggal sa isip ang threesome na pwedeng mangyari. Nakng, huwag naman sana. Ang laki nilang lalaki, eh!

Malapit sa mga cottages, sa may swimming, may kumpol ng mga tao. Doon ko nakita si Unica na tawa nang tawa habang nakaupo sa lapag. Pinilit niyang tumayo, gumewang siya, kaya nasigurado kong lasing na siyang naglakad papunta sa. . .kinatatayuan ko?

Mukha wala rin namang pakialam ang mga tao dahil may kanya-kanya silang ginagawa. Ang iba naman ay nanonood sa paper dance na larong nagaganap sa gitna.

Pinagmasdan ko si Unica na naglakad palapit sa akin. Naka shorts at maluwag na manipis siyang pantaas. At tulad ng una kong siyang nakita, nakatirintas palikod ang buong buhok niya. Mas lalong nakita ang pagkaamo ng mukha niya. Ang aliwalas sa dilim.

Tumigil siya sa paglakad nang isang metro ang layo namin sa isa't isa. Saka siya ngumiti nang malapad.

"Lasing ka na," sabi ko agad.

"Thank you!" sabi niya sabay hakbang palapit. "Happy birthday din!"

"Hindi ko sinabing—"

"Oopp!" Kumunot ang noo niya. Nilapit niya ang hintuturo sa labi niya at pumikit. Tinitigan ko lang ang pagpikit niya, nagtataka nang ngumiti siya ulit. "Naririnig mo ba 'yun?"

"Ang alin?"

Dumilat siya at sumimangot. "Nawawala 'yung phone ko."

What the. Hindi ko na naiintindihan! Tumalikod siya sa akin. Muntik pa siyang masubsob kaya hinawakan ko siya sa balikat para alalayan.