Jade's POV
Classes will resume tomorrow but still i havent heard from Althea. She does not like skipping class so i dont understand why she's not here yet. Sabagay pwedeng madaling araw siyang magtravel so that she'll arrive early dawn and be prepared in time for her first class. But that would be too tiring. She's probably enjoying her vacation. Oo nga naman. Enjoy na enjoy nga siya hindi man lang niya naisipan tumawag o magparamdam man lang.
Wala akong kasamang magdinner kanina kaya hindi na rin ako nakatanggi nung mag-invite si Jaime. Howell. Okay na rin yun na may kausap ako para medyo malibang. Yung inis at pag-aalala ko kasi hindi ko na mapigilan.
"Hey, are you okay?" Tanong ni Jaime habang nakakunot ung noo.
"Yes im fine. Uhm..why?"
"E kanina pa ako nagsasalita dito wala pala akong kausaap." Medyo malungkot ung boses niya kaya naguilty naman ako.
"Im sorry. May naisip lang" seryosong sagot ko. Napayuko ako dahil nahiya talaga ako sa kanya.
"Si althea?" Tanong niya.
Napatingin naman ako sa kanya pagkarinig nung pangalan na yun.
"Yes." Was my soft answer.
"Baka bukas nandito na yun. Wag ka na malungkot dyan. Nakakatampo ka naman. Ako yung nandito siya yung iniisip mo."
Nakita kong malungkot talaga siya habang sinasabi niya un. At lalo akong naguilty. Pero kasi naman ayaw umalis ni Althea sa isip ko.
"Im sorry. Hindi ko na siya iisipin. As you were saying?" Then i forced a smile.
"Hindi na. Hindi ka naman interesado." Pagtatampo niya.
"I said im sorry. Sige na makikinig na ako at interesado naman ako. Please kwento na." Nginitian ko siya ng pinaka magandang ngiti na magagawa ko at nagpuppy eyes. Ganun din ang ginagawa ko kay Althea pag pinipilit ko siyang gawin ung something na ayaw niya sana o kaya kapag naglalambing ako sa kanya. At kahit minsan hindi pa nagfail ang strategy ko na yun.
" ang cute mo talaga!" Sabay mahinang kinurot ung pisngi ko at itinuloy ung kwento niya. I tried my best to keep focused at interested sa mga sinasabi niya pero from time to time hindi ko mapigilang isipin pa rin si Althea. I miss her.
Its been a week mula magstart ang classes pero wala pa ring Althea na dumarating o nagpaparamdam. Isang linggo na rin akong wala sa sarili ko. Siya ang lagi kong iniisip at inaalala. Pati mga kaibigan ko napapansin na na palagi akong malungkot at tulala. NAKAKAINIS SIYA! Hindi man lang niya naalala magparamdam o nagsabi kung anong nangyayari sa kanya? Araw-araw kong chine-check ang social media sites niya pero kahit doon walang update. Grabe ang babaeng to! Nasaan na yung sinabi niyang palagi siyang tatawag, na hindi niya hahayaang mamiss ko siya? Nasaan na yung sinasabi niyang mahal niya ako? Its all bullshit pala!
Fine! Kinalimutan niya ako? Kaya ko rin siyang kalimutan. Mula ngaun itututon ko na ang attensyon ko sa mga bagay at tao na nasa harap ko. Tama na ang kakaisip sa tao na ako nga hindi iniisip.
Dahil nga wala si Althea na lagi kong kasama, parang tuwang tuwa naman si Jaime. Lagi na niya akong sinasabayan pumasok, kumain, umuwi, at mag-aral. Noong una parang wala lang sakin na nandyan siya at ung mga ginagawa niya. Pero ngaun masappreciate ko na siya. Ang haba rin naman ng pasensya niya dahil kahit medyo masungit ako at hindi ko siya pinapansin nandyan parin siya at pilit akong pinapasaya.
Walang pasok sa friday kasi holiday, ibig sabihin long weekend. Uuwi ung ibang mga kabahay namin but i decided to stay and catch up on some reading. Wala rin kasi sa bahay ang parents ko so wala rin akong uuwian. Nang malaman ito ni Jaime napagdesisyunan niya na rin na huwag umuwi at samahan ako.
