MELEZ İKİZLER 2 ' Sonsuz Güç '

SEZON 2 BÖLÜM 7

ARKADAŞLAR OKUR SAYISI DÜŞTÜ GİBİ ÜZÜLÜYORUM BU DURUMA KENDİNİZİ BELLİ EDİN YORUM YAPIN OY VERİN
KEYİFLİ OKUMALAR
MEDYADA Kİ ANNA :)))

SOPHİA'NIN AĞIZINDAN

Anna uzaklaştığında bir süre sessizce durdum. Emir acıyla bağırıp kafasını birkaç kez duvara vurduğunda ona yaklaşarak durdurmaya çalıştım ama tam ona dokunacağım sırada birden "Dokunma!" diye bağırdı. Nefes alış verişleri hızlanmıştı ve artık kıvranıyordu.
"Madem dokunmamı istemiyorsun, o zaman neden seni sakinlestirebilecek son kişiyi de uzaklastırdın?" diye sordum. Bir şey demeden biraz daha kıvrandı. Okumu hafif yere çevirdim ve "O ... sevdiğin kız.... O neden öldü?" dedim. Ben bunu diyince aniden gözlerime baktı, göz bebekleri birden küçülmüştü. Acıyla iki büklüm olduğunda omzundan tuttum. Tutmamla beni tüm gücüyle itmesi bir oldu. Ona bakarken o ağaca yaslandı ve nefes almaya çalıştı.
"Peki ya neden sürekli alayla konuşuyorsun. Gözlerinde çok fazla acı var. Acını saklamak için kendini duygusuz biriymiş gibi göstermeye çalışıyorsun. Çünkü duygusuz biri olunca daha güçlü biri olacağını düşünüyorsun, değil mi?"dedim. Gözlerini gözerime dikmiş bana bakıyordu.
"Ama güçlü olmak duygunu  belli etmemek değil, doğru sekilde hareket edip, doğru karar almak. Eminim sevdiğin kız öldüğünde ağlamayıda reddetmişsindir. Ya da şu anda acının etkisiyle ağlamayı reddediyorsun ve acını  inleyerek ve  bağırarak çıkartıyorsun. Ama ağlayarak kendini zayıf hissetmen hata Emir. Ağlama senin zayıf olduğunu değil aksine güçlü biri olduğunu gösterir. Kimileri aglamak yerine kendine zarar vererek, kendini keserek acısını çıkartıyor. Aslında ağlamak seni rahatlatır Emir." dedim dikkatlice beni dinliyor, acıyla kıvranıyordu.
"Peki gözlerinde gördüğüm o acı? Kim seni bu kadar kırdı Emir? Kim canını yaktı bu kadar? Annen mi? Baban mı? Kardeşin ya da Derin mi? Ya da acı verdiğin kisiler Emir. Ben? Annem? Bana zarar verdin çünkü senin için degişmeme rağmen sen beni görmezlikten geldin. Benimle sadece oyun oynadın Emir. Duygularımla oynadın. Bunu daha yeni fark ediyorum. Acını Nessa ile hafifletmeye çalışıyorsun. Ama kalbinde aslında başka biri olduğunu görebiliyorum. Babam haklıydı. Bir erkek yalnızca bir kere aşık olur. Ve birde annem. Anneme ne zararın oldu Emir?" dedim. Benimde canım yanmaya başlamıştı. Belki de hiç bir zaman Emir'in bana bakmayacağını öğrendiğim içindi. Kalbime acı girmeye baslayınca ellerimi arabaya yasladım ve derin nefesler almaya başladım.

EMİR'İN AĞIZINDAN

-"Ben ben yapamıyorum.Ben üvey babam bana işkence ederken ağladım.Yalvardım ama karsılastığım insanlar Sophia hep zayıflıktan yararlandılar " diye zorla konustum.
-"Herkes oyle degil ama " diyerek bana yaklastığında başımı kaldirarak ona baktım.
-"Haklisin ama guvenemiyorum " -"Bir sans daha versen " Alayla gülerek
-" Annene ne yaptım biliyormusun " kaslarini cattiginda "Zorla birlikte oldum onunla ağlattım ben iyi biri degilim maskem falan yok " dedim.Sok olmus gozlerle bana bakarken kemiklerimin tekrar kırılmasıyla acıyla bağırdım.

SOPHİA'NIN AĞIZINDAN

Bir an içime bir şey oturmuştu. Annemin canını yakmıştı. Babam haklıydı. O tehlikeli biri. Ama kötü biri değil. Ona karşı duyduğum seyler bir anda yok olmuştu. Sevgi,hoslantı, ümit... Ama yinede onun icinde sanki iyi biri vardı. O kadar kötü olmasının nedeni belkide sadece yasadığı olaylardı. Ama... Başka birine bu tarzda bir zarar vermek... Elimdeki oku biraz daha sıkı kavramıştım. Annemi taciz mi etmişti? Gözlerim yanmaya başlamıştı. Onu hızla iterek ondan biraz uzaklaştım. Kalbime giren acı biraz daha artmıştı. Tanrım.. "Senden hoşlanmıştım..." diye fısıldadığımda hafif inledim. Hayır simdi kurt olmayayım...Oku biraz daha avucumda sıktığımda artık nefeslerimi sesli alıyordum ve her nefes alışım ağlamaya benziyordu. Sakinleşmeye çalışsamda acı giderek artıyordu. Elimdeki oku hızla indirdiğimde acılı bir ses çıkardı. Aglamaya basladığımda Emir okun saplandığı yeri tutarak "Sende onlarla hem fikir oldun. Biliyordum zaten." dedi. Sinirle "Senden hoslanmıştım... En azından bunu duygularımla oynamadan önce söyleyebilirdin. Ya da gerçekleri açıklardın... Pislik!" diyerek yürümeye başladım. Kalbime giren acıyla tökezleyerek ilerledim..acı giderek artıyordu ve kemiklerimi zorluyordu. Sanırım- Aniden hissettiğim bir acıyla çığlık atarak yere düştüm. Tanrım ben sanırım değişiyorum. Bir çığlık daha atarak kendimi yerde sürüklemeye basladım. Kaplan eti çok lezzetliydi ve bir kaplan etini zevkle bir daha yemek istemiyorum. Özellikle kendimde degilken.Bir kere daha ilerleme çabamda kemiklerime giren acıyla bağırdım. Tanrım...heryer birden kan kırmızısı olmustu. Kokuların keskinliği artmıştı.