Kalbimin Sahibi

"Hafta Sonu"

Almira hafta sonu sabah erkenden kalkıp kahvaltı sofrasına oturdu. Abisi ve babasıyla güzelce kahvaltısını yaparken telefon müziği tüm odayı kapladı. Almira ekrana baktığında arayanın ismi yoktu, numara vardı. Abisi bir telefona bir de Almira'ya bakarak sordu

"Kimmiş canım?"

Almira dudağını büzerek kafasını sağa sola salladı

"Bilmiyorum abicim"

Almira telefonu eline aldı ve parmağını kaydırarak aramayı cevaplandırdı. Karşıdan gelen sesle gözlerini açtı ve kafasını kaldırarak abisine baktı, Ayberk 'kim ' manasında kafasını salladı Almira arayanın Buray olduğunu söyleyemezdi.Buray'a bir saniye deyip ayağa kalktı.

"Güneş arıyor abi, sinıftan biri ben onunla konuşup geliyorum"

"Tamam güzelim"

Almira koşarak yukarı çıktı odasına ardından kapıyı kapatıp yatağına oturdu. Derin bir nefes alıp telefonu kulağına götürdü.

"Efendim?"

"Naber Almira?"

"Numaramı nerden buldun Buray?"

"Okuldan, babam sayesinde almam zor olmadı"

"Hımm peki neden aramıştın?"

"Bugün haftasonu ve sen buraları daha gezmemişsindir, ben sana seve seve gezdiririm"

Almira yine hayır diyemiyordu, sesi o kadar ikna ediciydiki bir de yüzü aklına geldi, kusursuzdu. Hayır diyemeyecekti.

"Olur"

"Peki adresi konum at seni alıyım"

"Yok biz şeyde buluşalım , okulun önünde"

Buray kızı bir türlü anlayamıyordu bu kız neden onu evinden alıp evine bırakmasını istemiyordu ki?

"Tamam yarım saate buluşuruz o zaman"

"Tamam"

Deyip bitirdiler konuşmalarını.

Almira kara kara düşünüyordu acaba abisine ne söyleyecekti? Güneşle konuştuğunu söylemişti ders notlarını bahane ederdi.
Düşüncelere dalmışken ayakları onu dolaba götürmüştü. Kapakları açtı ve beyaz bir sıfır kol dar t-shirt altında da lacivert dar kısa bir etek giydi. Hafif bir makyaj da yaptıktan sonra aşagı indi.

Abisiyle babası televizyonun karşisına koltuklara yayılmışlar televizyon izliyorlar.
Almira yanlarına yaklaşırak boğazını temizleyerek dikkatleri üzerine çekti.Babası kızını baştan aşağı süzdü, buraya yeni geldikleri için çok arkadaşı olduğunu düşünmüyordu hatta bu çekingenlikle hiç arkadaşı olduğunu zannetmiyordu bu kadar hazırlığın ve arayanın kim olduğunu baba oğul merakla Almira'nın söylemesini bekliyorlardı. Almira da onların kafalarındaki soru işarerlerini götürmek için bir açıklama yaptı, fazla gerçek olmasa da biraz yalanla.

"Babacığım, abicim Güneş beni evine çağırıyor bir kaç arkadaşı gelicekmiş ve benim de arkadaş yapmam lazım, gidebilir miyim?"

Abisi yani Ayberk biran tereddütte kaldı burda hiç tanıdıkları yoktu ve burası fazla tekin bir yer değildi. Ama babası ondan daha olumlu düşünüyordu kızını baskı altında tutmak istemiyordu. O yüzden Ayberkten önce cevap verdi

"Tabiki kızım ama telefonun açık olsun ve alkol kullanılırsa içmemeye özen göster''

Ayberk gitmesine olumlu bakmasa da babasına karşı çıkmaması gerektiğini bildiği için susmayı tercih etti.