Kalbimin Sahibi

"Koma"

Multimedia da Aleyna hastanede.
Vote ve yorumalarınızı bekliyorum.
İyi okumalar...

"Maalesef, hastamız süresi belli olmayan komaya girdi."

Adira ağlayarak yere çökerken Ayberk duyduklarıyla dengesini sağlayamadı ve kendini duvara yasladı. Almira Buray'a sarılıp gözyaşlarını durdurmaya çalışırken Egemen Adirayı sakinleştirmeye çalışıyordu. Demir duyduklarının şokunu atlatırken doktorun üzerine yürümeye başladı.

"Ne diyorsun sen doktor! "

Doktor elini kaldırıp Demir'i durdurmaya çalıştı ve hızla açıklama yaptı.

"Bakın elimizden gelen her şeyi yaptık , kanaması durdu ancak hasta ağır ve riskli bir ameliyat geçirdi. Hemen uyanması zaten bir mucize. Her şey hastamıza bağlı, eğer güçlü ise kısa süre içinde uyanıcaktır ancak vücudu bunu kaldıramayabilir. Her şeye hazırlıklı olsanız iyi olur. Geçmiş olsun"

Açıklama yaptıktan sonra hızla yanlarından geçip gitti. Demir gözlerini kapatıp doktorun dediklerini düşünmeye başladı. 

"Her şeye hazırlıklı olun"

Bu kadar kolay mıydı yani? Bu kadar kolay bırakabilecekler miydi?                                                             O ölürse ne yapardı? O olmasa yaşaması için ne sebebi olacaktı?         

İşte o an gözünden bir damla yaş düştü. Yıllar sonra  ilk defa göz yaşı aktı, kaybetme düşüncesi ilk defa vücudunu bu kadar sarmıştı. Ve en kötüsü de o orda ölüm kalım savaşı verirken kendi eli kolu bağlı oturuyordu. İşte en çok bu koyuyordu. Hemen toparlandı ve eliyle tek akan göz yaşını da sildi. 

Ameliyathanenin kapısı açılınca tüm yüzler sedyede uyuyan Aleynaya çevrildi. Yüzü bembeyaz, üzerinde hastane kıyafetleri, etrafına hemşireler, koluna bağlı serum. Bu onların tanıdığı Aleyna değildi, güçlü kızdı o. Böyle savunmasız bir halde olamazdı. 

Ayberk üzüntüden yolduğu saçlarını bırakıp koşarak sedye başına geldi, sanki herkes bunu bekliyormuş gibi etrafını sarınca odaya kadar sedyeyle beraber gittiler. Adira ablasının yüzüne bakıp hıçkırıklarını tutamayıp 'Abla uyan ' diye bağırırken Almira olduğu yerde durup sedyeyle götürülen Aleynayı izliyordu yaşlı gözlerle.

Demir onun bir elini tutup içinden 'uyanacaksın' diye ona kızarken Ayberk bir eliyle genç kızın elini tutmuş diğer eliyle yüzünü,saçlarını okşayıp

"Ben senin yanındayım, seni seviyorum . Ne olur aç gözlerini"

diye cümlelerini ard arda sıralıyordu.

Aleynayı bir odaya alınca diğerlerini içeri almadılar. Aleynayı odaya bakan büyük camdan izliyorlardı. Hepsi üzgün üzgün ona bakıp uyanmasını bekliyorlardı. Demir ise bu haberi vermek için Aleynanın babası Emin Beyi aramak için odanın önündeki sandalyelerden birine oturdu.

İlk defa korkarak telefonu tuşladı ve Emin Beyi aradı. Derin bir nefes aldı. İkinci çalışta telefon açıldı.

"Ne var Demir?!"

Demir Aleynanın olduğu odaya bakıp zor da olsa durumu açıklamaya çalıştı.

"Demir Bey, Aleyna Hanım"

Demir'in sözler boğazında kalınca konuşamadı. O durunca Emin Bey telaşla sordu.

"Ne oldu Demir? Aleynaya bir şey mi oldu?"