Kalbimin Sahibi

"Kanlı Bileklik"

Multimedia Buray

&&&&&&&&

"Her şeyi silelim Almira, sıfırdan başlayalım."

Genç kız, hiç bir şey demeden sadece karşısına bakıyordu. Buray'ın ondan bir cevap beklediğini biliyordu ama ne diyeceğini bilemiyordu. Tamam kendide unutmak istiyordu, sıfırdan başlamak istiyordu. Ama geçmiş asla geçmeyecek bunu da biliyordu. İlle bir şekilde yüzüne gerçekler tekrardan vuracaktı. Ki bunu bile bile unutmaya çalışmak, ona daha da acı verecekti.

Sıkkınca derin bir nefes verdi. Buray, iyi çocuktu yeni başlangıcı hakkediyordu. Hele de Melisa dan sonra bu onun ilacı olacaktı. Ama Almira kendine o gücü bulamıyordu.

Hala Buray'ın ondan bir cevap beklediğini hatırlayınca kafasını sağa sola sallayıp ardından kafasını eğdi. Oynadığı ellerine bakıp üzgün çıkan sesiyle

"Bilmiyorum Buray"

Dedi..Buray kaşlarını çatmasına engel olamadı. Her şeyi silmeyi teklif ediyordu ama genç kız hala bilmiyorum diyordu. Buray her şeyi düzeltmeye çalışırken Almira onun önüne hep bir engel çıkartıyordu. Ama kararlıydı, onun kalbi Melisa'nınsa o da onundu. Almira sadece onundu!

İki eliyle saçlarını çekiştirirken sesine hakim olamayarak Bağırdı

"Ne demek bilmiyorum Almira? Ne istiyorsun söyle bana onu yapayım. Her söylediğime karşı çıkıyorsun! "

Almira sesini yükselterek cevabını belirtti

" sadece bana biraz zaman ver, düşüneyim."

Buray kafasını tamam anlamında sallayıp

"Tamam ama kısa sürsün, çünkü ben beklemeyi hiç sevmem! "

Dedi ve arabaya doğru yürüdü. Almira da bunun beni takip et demek olduğunu anladığı için takip etti ve arabaya bindi.

Kaç dakikadır yoldalar bilmiyordu ama çok sıkılmıştı. İki de bir yerinde kıpırdanıp rahatsız olduğunu fazlasıyla belli ediyordu. Buray bunu gördü ancak bir şey söylemedi. Onun yerine müzik açıp ortamın havasını bozmaya çalıştı. Almira müzik sesiyle daha da rahatsız oldu şu an sadece yağmurun altına tekrar geçmek istiyordu. Dışarıyı izlemeye devam ederken on yaşlarında iki çocuk gördü. Bir erkek, bir kız..
Aniden Burak'a dönüp bağırdı

"Dur! "

Buray ani fren yaptı, iyi ki kemerlerinizi takmışlardı yoksa kesinlikle öne uçacaklardı. Buray telaşla sordu

" Ne oldu? "

Almira, genç adamı telaşlandırdığı için kendine kızdı. Ne olurdu yavaş yavaş söylese sanki.
Utanarak cevap verdi

" Şu çocukların yanına gitmek istiyorum"

Derken aynı anda parmağıyla çocukların olduğu yeri gösteriyordu.

Buray kaşlarını çalıp nedenini sordu

"Neden? "

Almira daha da dikkatli baktı. Gözlerini kısıp çocukları baştan aşağı sürdü, simsiyahlardı.

" Soru sorma Buray, dur ineceğim"

Buray kilitleri açıp Almira'nın inmesine izin verdi. Genç kız emniyet kemerini çıkartıp kapıyı açtı ve çocukların yanına doğru yürümeye başladı. Adımlarını hızlandırıp daha çabuk yanlarına vardı. Çocukların arkası dönüktü ve karşılarına sessiz bir şekilde bakıyorlardı. Almira baktıkları yere bakınca buranın bir mezarlık olduğunu gördü. Ama bu çocuklar neden oraya bakıyorlardı ki?