Kabanata 9

6.4K 169 9
                                    

Dedicated sayo ito. Keep supporting. Thank you!
Sa gusto pong magpadedicate comment lang po. Yung una po siya po yung una kung idedicate sa next chap.

Twitter and Instagram: ChesterGacutan
Facebook: http://facebook.com/chester.ballocanag
Follow for more updates!

***

Third Person's Pov


Tanging takot at pangamba ang nararamdaman ng mga nakatira sa bayan na iyon. May mga ilan ay umiiyak na sa tako dahil sa tuwing sasapit ang kabilugan ng buwan ay hindi sila nakakatulog dahil sa mga ingay at takot nadarama nila.


Sapakat ang mga abwak naman ay nakapaligid sa bayan. Nagmamasid sila, hanggang sa may nakita silang isang lalaki na lasing na lasing at hindi alam ang gagawin.


Paika-ika itong naglalakad dahil sa kalasingan at halos matumba na siyaito.


"Oh!" sigaw niya dahil may nakita siyang papalapit sa kanya.


Sa una hindi niya alam kung ano iyonpero nung nakalapit na talaga iyon ay doon na napagtanto kung ano iyon. Nanlaki ang mga mata niya at hindi na siya nagdalawang isip na nagtatakbo.


Kahit anong bilis niya sa pagtakbo ay maabutan parin siya nito ng mga abwak dahil mas mabilis ang mga abwak sa mga tao.


Nakuha siya ng mga abwak at wala siyang awang kinain. Gurtay gutay ang mga laman nito.


Chester's Pov


Nandun kami lahat sa loob ng bahay. Nakahiga sa madilim na kapaligiran. Walang nagsasalita sa amin at tanging mabibigat lang na paghinga ang naririnig naming lahat.


"Paano sila nakaktulog ng maayos?" pabulong na tanong sa akin ni Harlyn.


"Hindiko rin alam." sagot ko sa kanya.


Totoo naman iyon. Hindi ko alam kung paano sila nakakatulog ng maayos kapag sumasapit ang kabilugan ng buwan. Ang ingay sa labas, nakakatakot n kahol ang maririnig mo dito.


"hmmmmm....hmmmmmm.. Mama!"


Hindi ko alam kung guni-guni ko ba iyong narinig ko parang may-isang batang umiiyak sa labas. Hindi ko na lang iyon pinansin bagama't ipinikit ko ang mga mata ko.


"Mama!" sigaw nito at umiyak. Napamulat ako ng aming mga mata at napa-upo mula sa pagkakahiga ko.


"Narinig mo iyon?" agad na tanong ko kay Harlyn.


Umupo rin siya at humarap sa akin.


"Ano yun?" tanong niya.


"Yung batang umiiyak sa labas."



Ang Aswang sa Baranggay Maligaya (Book 2)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang