Ang Aswang sa Baranggay Maligaya (Book 2)

Kabanata 15

Hello, maraming salamat po at nakarating kayo hanggang dito. Ito na po yung last chaper. Wag po kayong magalit ah kung hanggang dito lang po tayo, may book 3 pa po ito. Ipopost ko po soon! Hahaha! Maybe tomorrow ill post the epilogue.
***

Chester's Pov

Nung sumikat na ang araw doon na lang napawi ang kaba na nararamdaman ko sa aking dibdib. Halos hindi ako makatulog kagabi, hindi na ako ata nakatulog pagkatapos ng panaginip na iyon. Nakatingin lang ako sa kisame at tulala habang pinagpapawisan kaya naman hinintay ko na lang na sumikat ang araw at bumangon ako mula sa pagkakahiga ko.

Inalis ko ang kumot na nasa ibabaw ko at tinignan sila Shiela. Hinawakan ko siya at niyugyog para magising. Nagising rin siya kaagad. Naginat-inat muna siya at kinusot-kusot ang kanyang mga mata at tumingin sa akin at ngumiti.

"Good Moring." bati niya. Ngumiti naman ako sa kanya at binaling ang atensyon kay Marga na natutulog pa.

Gigisingin ko na sana ang bata ng biglang hawakan ni Shiela ang aking kamay kaya naman napatingin ako sa gawi niya.

"Wag muna. Baka pagod pa ang bata. hayaan mo muna siyang magpahinga." sabi niya.

Tumango na lang ako at tumayo na tyaka nagdiretso sa pintuan. Inislide ko ang pintuan at tumambad ang mga tao na abala sa kanilang ginagawa.

Abala sila sa pagsasaing, pagsisibak at pagiigib ng tubig. Kaya naman nung binuksan ko ang pintuan ay napatingin silang lahat sa akin pero hindi rin nagtagal ay itinuloy na nila ang kanilang ginagawa.

Ngumiti na lang ako at tumingin sa kalangitan. Nakita ko ang mga iilang ibon na nagliliparan at nakikita ko ang kulay asul na kalangitan, wala ni isang ulap ang makikita. Matindi nanamang sikat ng araw ngayong araw na ito ang mararanasan namin at ngayon pa mismong paglalakbay pa namin.

"Chester!" narinig kung sigaw.

Agad ko namang hinanap ang sumigaw at nakita ko si Sir JP na iniimbitahan ako na lumapit sa kanila. May kasama siyang matanda habang naka-upo sa lipa at minamanmanan ang kanilang kaldero.

Lumapit naman ako sa kanila pero bigla na lang akong napatigil sa paglalakad. Biglang sumagi sa isip ko ang panaginip ko kagabi. Natulala ako ng ilang minuto at nung sumigaw si Sir JP sa akin ay doon na lang nagbalik ang aking diwa.

"Halika dito. May ipapakilala ako sayo" sabi niya.

Tinignan ko sila. Nag-isip muna ako bago lumapit sa kanila. Hindi naman ata totoo iyong panaginip dahil sabi ng mga marami a dream is opposite in the reality.

"Ma-upo ka." sabi niya sa akin.

Umupo naman ako sa tabi nila.

"Ito pala si Tata Narding, Tata Narding ito si Chester."pagpapakilala nito.

Inilahad ko ang aking kamay sa kanya at iyon naman ang kanyang kinuha. Agadakong bumitiw sa kanyang kamay at nilagay sa likod ang aking kamay.