GB11

1.2K 39 3
                                    

"May I have the pleasure to dance with you?" a familiar looking guy offered his hand to me. Di na ako nagdalawang isip pa at agad na tinanggap ang inilahad nyang palad.

I stared at his face trying to remember who is pero nawala ang momemtum ko ng biglang pinamulahan sya ng mukha. Agad akong nagbawi ng tingin at humingi ng paumanhin.

"Sorry, hindi ko sinasadya," kimi kong pagpapaumanhin.

He just laughs lightly before smiling at me, "You don't have to, beautiful miss, medyo naconscious lang ako by the way you stare at me. May dumi ba ako sa mukha?" he asks innocently.

I blush profusely at palihim na kinastigo ang sarili. Awkward, Rhei!

"Don't be shy," he lifts my chin para mag-eye to eye kami, "you look even more beautiful when you blush," and he lowers his head as if going to kiss me and he did!!!

Napatulala na lang ako while he is doing it and somewhere in the house, the grandfather clock chimes twelve...

EVERYTHING went black. Silence reigns for awhile ngunit biglang pumailanlang ang isang nakakatakot na version ng wedding march.

Kinabahan ako, I don't like this feeling na someone is watching me. Nais kong tumakbo pero pinipigilan ako ng yakap ng kapareha ko but then, an ear splitting shout was heard at biglang nag-on ang mga ilaw.

Hindi ito ang aking inaasahan. Nawawala lahat ng guests pati sila bestfriend wala! Ako lang ang naroroon sa hall. I started to panic!!!

Gusto ko nang tumakbo pero parang may pwersang pumipigil sa akin gaya ng pagpigil sa akin ng kapartner ko. Nilingon ko sya only to witness him change into someone else---Serefina!!!

The eerie wedding march begins to play again in the background habang titig na titig sa akin si Serefina. Matalim ang bawat titig na kanyang ipinupukol habang nakangising lumalapit sa akin.

I badly want to run but where? I scanned the room para makahanap ng exit pero biglang naglaho ang lahat ng pintuan at bintana. Serefina is getting close, and I'm still rooted!

Lumakas bigla ang hangin although wala naman itong pwedeng daanan and the room seems to strecth! Plus, Serefina is creeping me out already! Ano bang nangyayari?!

"Maging masaya ka, babae, dahil malapit nang ialay ka sa aking poon upang manumbalik ako sa lupa!" malamig na tila galing sa hukay ang kanyang boses.

Habang palapit sya ng palapit ay lalong nag-iiba ang kanyang anyo. Masangsang ang amoy nya at unti-unti syang naaagnas.

Yuck! I don't wanna die! Hindi ko alam kung kelan pero nang tingnan ko uli sya, nakaamba na ang isang kutsilyong tangan-tangan nya. Lalong lumawak ang ngisi nya ngunit bigla syang natigilan habang nakatingin sya past me.

I risk the chance to look behind me pero napukaw ang atensyon ko ng biglang sumigaw si Serefina at akmang susugod sa akin.

"TAMA NA!" isang tinig ang nagsalita sa aking likod. Naririnig ko ang bawat yabag nya na lumalapit sya sa akin habang si Serefina ay nanggagalaiti na sa galit.

Biglang umandap-andap ang ilaw and the lights finally becomes steady, the scene changes yet again!

The same room without exits but then, there are mirrors in every wall at sa pinakagitna ng bulwagan, a gilded mirror stands there. The mirror in the center of the room looks antique and somehow I felt attracted to it.

Wala sa sariling lumapit ako sa salaming yaon. Di napukaw ang titig ko sa salamin na tila nahipnotismo.

Nang malapitan ko na ang salamin, my worst fears are proved! Naroroon sila, kinakalampag ang salamin, at sumisigaw ngunit walang nakakarinig just like a silent movie.

"Masaya ka ba sa nakikita mo, babae?" si Serefina. May himig panunudyo ang tinig nya and it seems that her voice is coming from around the room.

"ITIGIL MO NA ITO SEREFINA!" pagmamakaawa ko ngunit tumawa lamang sya. Tiningnan kong muli ang salaming bilangguan ng aking mga kaibigan---nandoon pa rin sila, takot na takot! I want to do something but how? How?

"Masdan mo babae," utos ni Serefina, " kung nais mong lumaya sila, sundin mo ang NAIS ko!!!"

Nagitla ako ngunit patuloy pa ring nakapako ang tingin ko kina bestie. They are crying for help but should I-

"Huwag kang pumayag," isang bulong ang aking narinig na syang gumambala sa aking pagmumuni-muni. Nagpalinga-linga ako pero madilim ang paligid as in zero visibility but, what does the voice mean?

************

"Carmela, hija, nasaan ba ang party planner mong kaibigan?" tanong ni Gov. Menandro.

"I don't know, tito, kanina ko pa nga hinahanap ho eh," may pag-aalinlangan nyang sagot.

"Well, if that is the case, pakisabing job well done, 'kay?"

"Sure, tito," and her uncle bade goodbye afterwards. Napakamot na lang sa kilay si Carmela at muling luminga-linga na tila may hinahanap.

"Saan kaya nagsuot si Rhei?" she asks herself at muling iginala ang paningin but to no avail.

Due to this, nilapitan ni Carmela ang iba pang kaibigan but they all answered negative. Wala ni isa man sa kanila ang nakakaalam kung nasasaan sya.

"Hey, Dan, I think baka nagdate yun," Ashton said out of the blue while his eyebrows are furrowed together na tila may pilit inaalala.

Nagtaka naman ang mga nakarinig, "Ano ba ang pinagsasabi mo Ash?"

"Can't you remember, bro, before midnight, may kasayawan syang lalaki?" Ash point out.

"Ha? Wala akong maalala bro," deny ni Dan, " kung sakali man ganoon for sure I will remember it kasi nagkalovelife na ang lola," palatak pa niya, only for him na mapalo sa braso ni Carmela.

"It is no laughing matter, Dan," saway ni Jamie at binalingan pagdaka si Ash.

"Sigurado ka sa nakita mo, mokong?"

"Oo naman! 100℅ akong sure kasi nga nakita na natin yung lalaki before!"

"Eh who is the guy naman?" taas kilay na tanong ni Sandy.

Napakamot sa ulo si Ash, "So di nyo maalala the gut who is practically everywhere asan man tayo?"

"Eh sino nga?" impatient na tanong ni Carmela, "anong itsura?"

"Tsinitong artistahin, pero," mayabang nyang pahayag, "mas gwapo pa rin ako!" sabay tawa ng malakas.

"Bro," Dan said exasperatedly, "seryosong sagot kung maaari!"

"I'm serious naman bro! And besides, may picture pa nga sya rito sa buong bahay eh," Ash defends himself.

Nagkatinginan ang lahat at mababakas sa kanilang mga mukha ang gulat at doubt.

"Ow-kay," alanganing sagot ni Jamie, "kung totoo man ang sinasabi mo, eh asan yung mga pictures?"

"Sa library," agad na sagot ni Ash, "yung photo album na leather pa ang cover tapos may gold inscriptions pa eh!"

After hearing those words, biglang kinabahan si Carmela kaya naman mas nauna syang pumunta sa nasabing parte ng bahay at agad hinagilap ang naturang photo album.

The Bride Where stories live. Discover now