A Mafia Boss Wife's

CHAPTER 6

This is it! Ngayon araw gaganapin ang kasalang Hannah at Eras. Ang hirap paniwalaan dumating ang araw na ikakasal si Hannah. Malalim na hangin ang na pinakawalan ni Hannah. Kinakabahan siya at natatakot. Tama ba ang desisyon nya?What happen after wedding? Magiging masaya ba siya kasama si Eras?

Punong-puno ng pangaba ang isip at puso niya. Paano kung iba pala ang pagkakakilala niya sa lalaki?!

No doubt it. Kahit sabihin pa niya sa sarili na bago pa lang niya nakilala ang lalaki. Bakit iba ang sinasabi ng puso niya?

"Smile kalang Hannah." ngiting bulong sa kanya ni Julie. Magkasama ang dalawa sa isang kwarto habang inaayos silang dalawa.

"I can't." bulong rin niya. Paano naman siya ngingiti?

Nang matapos siyang ayusan at halos hindi niya nakilala ang sarili. Ang ganda ng pagkakaayos sa kanya.

Hindi magkakaila ang ganda niya ngayon. Well, dati naman siya maganda. Pero ngayon ay mas lalo pa.

Bumuntong hinga na naman siya. Ilang buntong-hininga pa ba ang gagawin niya? wala ng atrasan 'to. Kagaya ng sabi nito kay Eras, sisiputin niya ito. Darating siya sa mismong araw ng kasal nila. At hindi siya dapat umayaw kung nakatakda na talaga ang isang pangayari. Gaya ngayon!

Kahit gustuhin man niyang umalis at tumakas ay may bahagi parin sa kanya na kailangan niya ang tumuloy. Nandito na rin siya kaya tataanggapin na lang niya ito at kagaya ng sabi ni Eras sa kanya nun.

Trust him.

"You look beautiful and adorable, baby Hann." agad na bungad ng Mama nang pumasok ito.

Lumapit sa kanya ang Mama nito at kitang-kita sa mga mata niya ang sobrang saya.

Makita lang niya masaya ang mga magulang nito. Kaya walang dahilan para umatras. Gagawin niya ito para sa gusto ng mga magulang niya at dahil sa binitawan niyang salita kay Eras.

"Thank you Ma, mana lang naman ako sa'yo." ngumiti si Mrs. Diane habang palihim na pinupunasan ang tubig mula sa gilid ng kanyang mga mata.

Maya-maya ay pumasok na din ang Papa niya at gaya ng Mama nito ay masaya siyang binati. "My lovely daughter is really gorgeous." mahinang natawa si Hannah dahil sa sinabi ng papa niya. Kaya lalong lumalakas ang tiwala niya sa sarili na maganda talaga siya dahil sa mga magulang nito.

"Thank you, Pa."

"Are you ready, Baby?" Tanong sa kanya ng Papa nito. Nasa labas na sila ng simbahan. At hinihintay lamang nilang bumukas ang pintuan ng simbahan. Hudyat na magsisimula na at haharap sa panibagong buhay bilang may asawa.

Tumango at ngumiti si Hanna. "Yes Pa." nakangiti niyang sabi. But deep inside kinakabahn siya. Ganito ba ang pakiramdam ng ikakasal?! So many thinks to the point na anytime hihimatayin siya dahil sa sobrang kaba.

"Always think baby, para ito sa'yo at para sa kabutihan mo. Mahal kita kami ng mama mo, I'm sorry kung napilitan ka lang. Hayaan mo baby, darating ang araw maiintindihan mo rin kami. At kapag dumating man ang araw na 'yun sana mapatawad mo kami ng Mama mo." After her father said he kissed her forehead. Mabilis siyang yumakap sa Papa niya at hindi mapigilan umiyak.

"Pa, kahit ano pa man po 'yung rason niyo ni Mama. Tanggap ko 'yun. Ganun ko po kayo kamahal." kumalas sa pagkakayakap si Hannah agad naman pinunasan ng kanyang Papa ang butil ng luha niya. Buti na lang dahil water proof ang make-up niya.

"Salamat baby, Let's go?" Tanong ng Papa niya sakanya. Tumango si Hannah.

Hannah's P.O.V

“TINATANGGAP mo bang maging kabiyak ang lalaking ito? Sa hirap o sa ginhawa? For better, for worse, for richer and for poorer?”

Gusto kong mapakamot sa ulo dahil sa tanong ng Pari. May bagay talaga na mahirap itindihin. Katulad na lang nito. Naku naman!

Ako ‘yung tipo ng babae na hindi mo mapapansin na nag-e-exsit sa mundo. Second look nga paniguradong malabo na! Pero di ko sinasabing pangit ako ha! Maganda ako at sexy may ipagmamalaki ang hinaharap.

Pero iba na kasi ngayon. Dahil isang araw pagkagising ko ikakasal na ako sa isang so hot, sooo yummy and so super gwapo na lalaki.

“Uulitin ko, Tinatanggap mo bang maging asawa ang lalaking ito? Sa hirap o ginhawa?”

Bigla akong napabalik sa reyalidad ng bumulong sa'akin ang lalaking katabi ko. “Say. I do, woman.” May kahinaan man ngunit may diin at pagbabanta ito. Para bang sinasabi na. Isang maling sagot ko lang ay malalagot ako sakanya! Kaya sa takot ay wala sa sarili 'kong sumagot ng “I do..”

Ngumiti si Father saka lumingon sa katabi ko. “Buong puso mo bang tinatanggap maging kabiyak ang babaeng ito? Sa hirap o sa ginhawa? For better, for—” Nawala ang pansin ko kay Father ng lumingon ako sa kanya napasinghap ako ng makitang nakatitig pala ito sa’kin. ‘Yung titig na mangangatog ka sa kaba. Ang lakas rin ng kabog ng dibdib ko.

“I do..” He smirked. Kaya umiwas agad na ‘ko ng tingin.

“I now advertise that you are already married. You may now kiss your bride!” The padre said.

AFTER wedding ceremony sunod-sunod ang flash ng camera ang syang sumalubong samin. Karamihan sa mga kasama ay business man. Malalaking tao at pulitiko. Sumakit na rin ang pisngi ko dahil sa kakangiti ng peke. Hinapit niya ‘ko sa bewang.

Kinilibutan ako ng bigla nalang itong bumulog. “Your so damn beautiful.” He said. Kaya naman wala sa sarili akong napangiti. Sabay may ilaw ng camera ang nagflash.

Inaya na niya akong lumabas nang simbahan para makaiwas na rin sa mga tao.

Nang marating namin ang sasakyan ay agad niya ako pinagbuksan ng pintuan.

“Get in.” sabi nito tumango at sumakay ako na agad rin naman siyang sumunod. Tumingin sa amin ang driver na hindi naman mukhang driver kung saan kami tutungo.

“In her place.” sabi niya sa driver na pinagtaka ko naman. Hindi na ako nagtangka pang magtanong. Baka naman kasi dadaan lang kami para kunin ang mga gamit ko dahil nga sa honeymoon.

After a few minutes. Nasa tapat na kami ng bahay namin. Agad naman siyang bumabas ng kotse. Nang akmang susunod ako ay saka naman ako nitong pinigilan. “Please stay here.” pakiusap niya. Wala na akong nagawa kundi ang tumango.

Sumilip nalang ako sa bintana nakita ko siyang kausap ang mga magulang ko. Nasa bahay na pala ang mga ‘to. Kainis bakit ang tagal naman ata nila magusap?

Napangiti ako ng matanaw siyang pabalik at kasama pa ang mga magulang ko. Pero wala naman silang dalang maleta. Ah! Baka inutos sa katulong.

Nang bumukas ang kotse kung ano nalang ang saya ko ay gan’on rin kabilis nawala ang ngiti ko ng hinawakan ako nito sa kamay at maharan akong hinila palabas. Nagtaka man ay hindi na ‘ko nagtanong.

“Baby Han..” It was my mama voice. Lumingon at lumapit ako sakanya.

“Ma!” niyakap ko ito at ganun din siya.

“I’m going.” mabilis akong bumitaw kay mama at lumingon sa asawa ko.

“What?” I asked. Bakit saan siya pupunta? Hindi ba’t maghohoneymoon pa kami. Ba’t siya lang?!

“I have something to do. You stay your parents until I came home.” Saad nito. Napapitlag ako sa sinabi niya. Hinatak pa ako at saka mahigpit na niyakap.

“Wait for me.” bulong nito. Saka humiwalay sa pagkakayakap at mabilis na sumakay sa kotse niya. Wala akong makuhang salita mula sa bibig ko ng makitang humarurut paalis ang sasakyan niya. Wtf!

Lumipas ang mga araw, lingo hanggang sa umabot ito ng isang buwan. Ngunit wala pa rin ang tinatawag kong asawa o kung meron nga ba ako?

Iniwan ako nito pagka tapos ng kasal namin. Binalik niya ako sa mga magulang ko. Putcha! Walang tawag o text, kahit man lang sana sulat.

Nakakainis! Naiinis ako.