A Mafia Boss Wife's

CHAPTER 16

Grace's Pov

Bigla ako'ng naalipungatan ng biglang bumukas ang main door ng bahay ni mr. Lionce.

Nakatulog pala ang kagandahan ko, inayos ko ang sarili ko ng makita si boss. Babatiin ko na sana pero mukha'ng badtrip.

Maingat ako'ng naglakad para salubungin ang gwapo kong boyfriend.

"Walang galos babe?" Ngisi kong tanong. Lumapit naman siya sa'kin at hinalikan ako sa lips. Smack lang.

"Alam mo naman na gwapo lang ako hindi ko pinangarap na magalusan ang gwapo kong mukha." Pagyayabang niya. That's why I love him. Bagay talaga kaming dyos at dyosa ng kagandahan at kagwapuhan.

"Eras!" Bumitaw na man ako sa pagkaka-akbay sa'kin ni babe, dahil pumasok si miss Hannah na hinahabol ang asawa.

"LQ?" Tanong ko sa kanila.

"Obviously right?" Asar namang sagot sa'kin ni Ian. Kaya inirapan ko siya. Duh ang swerte niya dahil nairapan siya ng maganda kong mata.

Nakita naman namin na bumaba si Miss Hannah at umupo sa salas.

"Ayos ka lang ma'am Hannah?" Tanong ko. Sinulyapan lang ako at nakasimangot na sumandal sa kinauupuan nito.

"Haist!" sabi niya at ginulo ang buhok.

Tumingin naman sya sa gawi naming lahat. "I need your help." sabi niya at huminga naman ito ng malalim. "Asar!" Aniya. Tapos ay pumanik na ulit sa taas.

Ano naman kayang tulong ang hinihingi niya?

"Psh.. Ibang klase talaga, pabebe si Bossing," sabi naman ni Jake at syang kinatawa namin.

——

"Eras." tawag ko sa kanya. Nakahiga na kasi ito sa kama at nakatalikod 'to sa'kin. Tumabi naman ako sakanya at humiga na rin sa tabi niya.

"Eras tulog kana ba?"

*no response*

"Eras sorry na," yumakap ako mula sa likod niya habang sinisiksik ang mukha ko."Usap na tayo Love." lambing kong sabi sa kanya.

Ang hirap naman nito. Mula ng umalis kami sa lugar na 'yon ay hindi na niya ako pinansin. Sa totoo lang naiiyak na ako, kanina ko pa kasi gustong kausapin siya. Kaso hindi na man niya ako pinapansin.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at tinalikuran siya. Wala na naiyak na tuloy ako. Mas okay pa yung sinusungitan niya ako at sinisigawan. Hindi yung ganito kami.

Hindi ko na napigilan at kumawala ang hikbi na pinipigilan ko, bakit ang sakit?

Maikling sandali pa lang niya ko hindi kinakausap pero bakit ako nasasaktan? Sa madaling salita bakit ba ako umiiyak?

Mas lalo akong naiyak ng hinarap niya ako sakanya at niyakap ng mahigpit.

"Sorry, I'm sorry." sabi niya. At hinigpitan pa lalo ang yakap sa'kin. "Stop crying wife, I hate myself to seeing you cried. Forgive me if I'm being jerk.. Hush now." anito at hinalikan ako sa noo.

"Bakit ka ganyan?" Tanong ko bigla namang napakunot ang noo niya.

"Bakit kaba nag so-sorry? Ako naman may kasalanan, kaya dapat ako ang humingi ng sorry sayo." sabi ko, pinunasan naman niya ang luha ko habang bahagyang tumatawa. Loko!! Kita ng umiiyak ako, tapos tatawan pa ako.

"Hush baby..." Sabi niya at hinalikan ako sa noo. Tumigil din naman ako sa pag-iyak. Hikbi na lang ang hirap pigilan.

Kinabukasan.

Pagkagising ko ay wala si Eras sa tabi ko. Ang aga naman niyang pumasok. Bumangon na ako at naligo ng matapos ay bumaba na ako para maghanda ng hagaan ko.

Pag karating ko ng kitchen ay na abutan ko si Eras na nag hahanda ng pagkain.

"Good morning, Wife." ngiting sabi niya. Bakit ba ang gwapo ng asawa ko?

"Good morning too, love." umupo na ako at ganon din siya. Matapos kaming kumain ay nag paalam na 'tong papasok na siya ng office.

"Yow, miss Hannah," napalingon naman ako kay Nico. Nginitian ko na lang siya saka bumaling ulit sa ginagawa ko.

"Bakit nga pala nandito ka Nico? Kanina pa umalis si Eras eh."

"May ibabalita lang ako sa kanya Miss Hannah at isa pa baka miss na niya ako alam mo na bestfriend kami." Mag bestfriend pala sila? Muli ako'ng tumingin kay Nico na ngayon ay nag babasa na ng newspaper,

"Nico.. May itatanong lang sana ako," baka may makuha akong impormasyon. Sana meron nga.

"Na ano miss?"

"Ano nga ba talaga kayo? Bakit nyo nalaman ang lugar nina Tito Grey?" Gusto ko sana i-open ito kay Eras pero tuwing babalakin ko ay parang umiiwas ito.

"Naku Miss Hannah, ang gwapo na tulad ko ay mas makakabuting manahimik na lang.. Alam mo kasi gwapo lang ako at gwapong gwapo pa," sabi niya. Anong connect nun sa tanong ko? Pesti 'to, kapal din pala mangarap ng isang to.

"Okay.." iniwan ko na siya dun baka kung ano'ng kahangian pa ang sasabihin niya.

Pa'no kaya sila naging matalik na kaibigan ni Eras kung puro hangin ang nasa utak?

Nang matapos ko ang ginagawa ko ay umakyat na ako sa kwarto namin. Hindi bali may araw din.

--

Nico's PoV

Buti naman at umalis na si Miss Hannah. Ito na nga ba ang sinasabi ko kay Boss eh. Dapat ay sinabi na niya sa asawa niya. Pa'no kung mahuli ang lahat?

Paano kung sa gwapo ko na 'to, tapos mas lumala pa?

Ang hirap talaga pag ganito lagi ang pinu-problema ng gaya ko. Masakit man tanggapin pero kailangan dahil iyon ang nakatagda. Sheyt makata!

Kinuha ko ang mahiwagang salamin ko sa akin bulsa. Ito talaga ang dapat na hindi mawala sa 'kin.

Dahil sa mukha na ito, madaming babae ang nagkakandarapa sa akin.

"Tol.." napatigil naman ako sa pagde-daydream ko ng dumating si Ian.

"Oh? Problema mo?" Tanong ko sa kanya. Tumingin ito sa'kin at sabay ngumisi ang gago.

"Isa lang naman ang problema ng tulad ko Tol, ang lubosan na kapogian. Ang hirap pala nun noh?" Kunwari ay nalulungkot niyang sabi. Ang walanghiya nangarap pa.

"Oo nga tol, buti na lang hindi mo naranasan," sabi ko at umakbay pa sa kanya. Akala nitong gago malalamangan niya ako?

"Gago" kita nyo na? Paano magiging isang gaya ko ang isang 'to kung sa kayabangan hindi na palag.

Natawa nalang ako.