Bölüm 19: Karar!

70.4K 2.7K 231
                                    

Medya: Demir Saraçlı (Kalbi dayanacaklar baksın)

Konuştuklarını anlatınca İlk "İyi halt yedin" diye kızdım sonra da "Ne yapacağız şimdi hamile falan da değilim, hayır bir de bizden bebek haberi duymak isteyecekler" dedim. Abime hamile olmadığımı söylesem bile artık bizden bebek haberi bekleyeceklerdi. Demir hangi kafayla bunu dedi hala aklım almıyor.

"Ne mi yapacağız?!" dedi. Beni aniden kendine çekip "Bu gece hazırlan seni altımda bayıltasana kadar inleteceğim" deyip dudaklarıma öpücük kondurdu. Bu adam iyi alışmıştı beni öpmeye!

Geri çekilince vereceğim tepkiyi merak ettiğini anladım. Ona sırtımı dönüp odanın içinde yürüdüm. Bebek için! Yaptığı yanlışı örtmek için benimle birlikte olacaktı. Daha da önemlisi bahsettiğimiz şey bir bebekti. Küçücük bakıma, sevgiye muhtaç bir candı! Büyük sorumluluk. Arkamı dönüp çatık kaşlarımla ona döndüm. "Ne diyorsun be sen?!" diye çıkıştım. "Bahsedilen şey bir bebek! Evlat, canından can, büyük bir sorumluluk"

"Sorumluluğun bende farkındayım" deyince alayla "Aferin sana" dedim.

"Hira bak sorumluluğun farkındayım ve bu sorumluluğu alabileceğimizden eminim"

Bunun derdi başka bir şey olabilir miydi? Mesela beni yatağa atmak gibi? Belki de onu reddeceğimi düşünüyordu. Sonuçta boşanma davası açmıştı herif bana.

"Demir bak biz boşanıyoruz ama hala senin karınım... Yani kadınlık görevlerimi..." ne dediğimi anlayıp "Hayır Hira konu o değil" dedi.

"Konu ne o halde? Yakında boşanıyoruz Demir. Eğer ortada bir bebek olursa boşansak bile benden kurtulmazsın"

Kısa bir süre sessiz kalıp "Hira boşanmamız çocuk yapmayacağımız anlamına gelmiyor! Anne olmak istiyor musun?" diye sordu.

Ne biçim soruydu bu? Hangi kız anne olmak istemezdi ki!

"Tabi ki de istiyorum ama bu şartlar altında değil"

"Pardon da sen biz ayrıldıktan sonra çocuk yapabileceğini mi zannediyorsun?" deyince bir anda öylece kala kaldım.

Haklıydı. Kahretsin sonuna kadar haklıydın! Demirden boşandıktan sonra asla çocuk sahibi olamazdım. Evlilik dışı bir çocuk yaptığımı duysa babam beni kendi elleriyle öldürürdü. Boşandıktan sonra asla anne olamazdım.

Demir yanıma gelip "Bunun altından kalkabiliriz" deyince "Baba olabilecek misin?" diye sordum.

Soruma cevap vermeyip "Bir karar ver. Ya her zorluğa rağmen anne olma şansını elinden kaybetme ya da ömrün boyunca böyle rahibe Teresa olarak kal. Ama şunu unutma birlikte olursak her şeyin altından kalkarız. Bu gece o odaya geldiğimde kararını vermiş ol" dedi ve odadan çekip gitti. Odada öylece kala kalınca etrafımda ki oyuncaklar dikkatimi çekti. Baranın mavi yatağı, oyuncakları, küçük kıyafetleri o kadar güzeldi ki.

Odadan çıkıp Nehir'i aramaya başladım. Mutfakta tıkınırken bulunca hemen yanına gittim. Mutfakta kimse olmadığı için hemen konuşmaya başladım. "Demirle biz çocuk yapacağız"

Yediği yemek boğazına takıldı ve öksürmeye başladı. Öksürmesi ne yaptıysam geçmedi ve en sonunda annemler Sinan'a haber verdiler. Sinanda Nehir'i hastaneye götürdü. Ulan oysaki çocuk yapacağız dedim başka bir şey demedim ki.

İçimdekileri birine dökmem gerekirdi. Ceylin yengemle konuşmayı düşündüm ama sonradan vazgeçtim. En iyisi Cemle dertleşmekti. Telefonumu elime alıp Cem'i aradım. Yurtdışında olduğu için pek görüşemiyorduk ama en güzelde onunla dertleşmekti. Telefonu ilk açmadı ama tam kapanacakken açıp "Hira?" dedi.

Demir'in Hirası (Zoraki evlilik) #Wattys2016Where stories live. Discover now