Yirmi üç yaşındaki bir kadının yirmi altı yaşındaki İstanbullu biriyle evlendirilmesi, bu zoraki evlendirmenin asıl sebebi Töre falan değil asıl sebepler aile sırları! Zoraki evlendiği karısından nefret eden bir adamın Mardinli karısıyla hayat sınav...
Bölümü internet eşliğinde okuyun aralarda medyalar var. Ayrıca sondaki yazıyı da lütfen okuyun. Ve birde çalışma yapıp bana gönderen arkadaşlara çok çok teşekkür ederim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çok beğendim, teşekkürler Melike!)
Boynuma bırakılan öpücüklerle gözlerimi açtım. Demir beni kollarıyla sarmış boynuma öpücükler bırakıyordu. Ah ne yapıyordu bu adam? Hemen gözlerimi kapayıp uyuyormuşum gibi yaptım. Sıcak nefesi boynuma çarparken kollarının arasında eridim, bittim. Bu adam beni kendimden geçiriyordu. "Kalbin çok hızlı atıyor" dediğinde hiçbir tepki vermedim. "Uyumadığını biliyorum" dediğinde gözlerimi açıp ona baktım. Benim deniz mavisi gözlerim onun gökyüzü mavisi gözleriyle çakıştı. İnatla birbirimize baktık. En sonunda ben "Bunu neden yapıyorsun?" diye sordum.
"Neyi?" derken yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
Ah, o gökyüzü mavisi gözler çok yakınımdaydı. Şuana kadar gördüğüm en güzel mavilikler kendi gözlerim sanırdım ama fark ettim ki bu adamın gözleri huzur kadar güzeldi. Bu adamın gözleri gökyüzü kadar güzeldi!
"Benimle neden oynuyorsun?" Sesim çok kısık çıkmıştı. Sorduğum soru karşısında kaşları kalktı. Şaşırmış gibiydi. Neden şaşırmıştı ki? Bu gerçek değil mi, benimle oynamıyor mu? "Oyuncak misali benimle oynuyorsun?" dedikten sonra kaşlarımı çattım. "Sevgiline de bunu yapıyor musun?" Sevgilin derken bile deli gibi acı çekmem doğru bir şey miydi? "Söylesene Demir... Bana yaptıklarını sevgiline de yapıyor musun?"
"Asıl sen söyle... Sevgilinle böyle sarılıp uyuyor musun? ... Seninle güne sarılmış vaziyette uyanmanın ne kadar huzur verdiğini unutmuşum" dedikten sonra birkaç saniye sustu. Dudaklarıma yaklaşıp "Hatırlattığın için teşekkür ederim karıcığım" dedi ve dudağıma bir öpücük bıraktı.
Ani gelen sinirle onu omuzlarından ittirdim. Benden biraz uzaklaşınca "Ben oyuncağın değilim! İstediğin zaman senin olup istemediğin zaman boşanacağın bir oyuncak değilim" diye bağırdım.
"Sen benim oyuncağım değil sev-..." cümlesini tamamlamayıp dudaklarıma yapıştı. Sev ne? Sevdiğim karım? Sevmediğim zoraki karım? Hangisini diyecekti acaba? Boşuna umutlanma Hira tabiî ki de sevmediğim zoraki karım diyecekti. O dudaklarımı sömürürken bende ona karşılık vermemek için kendimle savaşıyordum. Ben karşılık vermeyince geri çekildi ve "O adamdan ayrıl, bir hata yapmış olabilirsin. Ayrıl ve unut" dedi.
Saf gibi "Kimden ayrılayım?" diye sordum.
"Sevgilin o olacak şerefsizden!" İyi de benim sevgilim yok ki!
Onun bana dediklerini bende ona dedim. "Ayrıl o kadından, bir hata yapmış olabilirsin. Ayrıl ve unut"
"Ulan salak benim sevgilim falan yok ki!" dedi sinirle. Birden sinirlenmesi normal değildi.
