Niall imagines- DUTCH/NEDERLANDS

Hij wordt gepest

NIALLS POV

Met trillende vingers stop ik mijn boeken weer in mijn tas. Ik voel een paar ogen in mijn rug branden en slik. Negeren Niall, negeren.. Ik gooi snel mijn rugzak over mijn schouder en loop zo snel mogelijk de klas uit. Als ik door een erg stille gang loop hoor ik voetstappen achter me. Ik kijk om, maar zie niemand. Ik loop door en blijf naar de grond staren. Ineens word ik met en keiharde klap tegen de kluisjes geduwd. Je hoort de klap door de lege gang galmen. Ik knijp mijn ogen dicht en hou mijn tas stevig vast.

'Kijk kijk, wie hebben we hier..' Zegt Mike. Ik probeer zijn handen van me af te halen, wat erg moeilijk lukt aangezien hij veel sterker dan ik is.

'Alsjeblieft laat me los..' Zeg ik zacht. Ik hoor hem hard lachen. Dan duwt hij me nog een stuk harder. Ik voel de zenuwen door mijn lijf gieren.

'Denk je echt dat ik dat zou doen, klein Iertje?' Lacht hij. Ik zucht. Ik ben niet zó klein.. Gewoon iets korter dan de andere jongens hier op school.

'Niemand mag je hier, je bent een schaamte voor deze wereld' sist hij. Ik bijt op mijn lip. Dan voel ik een harde trap in mijn maag. Ik kreun en zak in elkaar.

'Please.. stop!' Probeer ik hard te zeggen, dit doet echt te veel pijn nu. Ik val op de grond met mijn ogen half open. Ze vallen steeds meer dicht.

'Hey!! Laat hem met rust!' Hoor ik een meisjesstem zeggen.

'Hey Y/N, wat kom je doen?' Hoor ik Mike zeggen.

'Oprotten' zegt ze boos. Mike lacht even.

'Whatever' ik hoor dan niks meer en voel een warme, zachte hand op mijn wang. Mijn ogen gaan open en daar staat Y/N: het mooiste meisje ter wereld.

'waar doet het pijn?' Zegt ze bezorgd.

'Nee, het is niks. Kijk ik ben weer goed!!' Zeg ik terwijl ik op sta, ik maak een pijnlijk geluidje maar probeer te glimlachen.

'Nee Niall, kom. Ik breng je wel naar mijn huis, dan kan ik je verzorgen en alles' zegt ze lief.

'J-je kent mijn naam?..' Zeg ik pverbaasd. Ze glimlacht.

'Natuurlijk ken ik je! Kom, laten we gaan' zegt ze. Ze pakt mijn arm en haalt die over haar schouder heen terwijl haar andere arm om mijn middel heen zit. En ondanks de pijn voelt dit geweldig

~~~~~~

'Ga maar even zitten, ik moet even wat halen' zegt ze. Ik knik en ga voorzichtig zitten. Ze loopt ergens heen en ik kijk rond. Haar huis is mooi. Ik zie een foto hangen, met haar moeder, vader en haar broertje. Haar familie is perfect. De mijne.. Laten we het daar niet over hebben...

'Eventjes rechtzitten, dan kan ik de wonden ontsmetten, ja?' Ik schrik op en kijk recht in Y/N's prachtige ogen. Ik knik langzaam en ze lacht lief naar me. Het prikt even en ik maak een klein geluidje

'Sorry Niall, ik weet dat het pijn doet maar het is wel beter voor je' ik knik en ze pakt mijn hand. Ik schrik even en kijk haar aan. Gaat ze doen wat ik denk dat ik ga doen?

'Als het pijn doet mag je in mijn hand knijpen' zegt ze. Ik knik. Waarom is ze zo aardig voor me, en liet ze me niet gewoon daar liggen net als iedereen zou doen?

'Zo, klaar!!' Zegt ze vrolijk en ik glimlach.

'Wil je iets drinken? Thee, cola, water?' Ik schud mijn hoofd.

'Vind je het niet erg dat ik hier ben? Ik bedoel, straks komt iemand erachter en weet de hele school het..' Zeg ik zacht. 

'Wat boeit mij nou wat hun denken? We weten toch zelf dat het niks meer is? En je lijkt me heel aardig, dus waarom niet?' Ze heeft een punt bij dat eerste...

'Je vindt me aardig?' Zeg ik verbaasd. Ze grinnikt.

'Natuurlijk Niall! Je hebt niemand wat aangedaan toch?' Zegt ze. Ze heeft gelijk. Ik heb niemand pijn gedaan. Waarom doen ze dit

'Maar waarom pesten ze me dan?' Zeg ik verdrietig. Ik laat mijn hoofd hangen en hoor haar zuchten. Ineens voel ik haar armen om me heen.

'Ik weet het niet Niall, misschien zijn ze jaloers, misschien vinden ze het "stoer", misschien hebben ze niks anders te doen...' Zegt ze. Ik leg mijn hoofd op haar schouder en voel een traan over mijn wang lopen

Geweldig Niall, janken voor de neus van het geweldigste meisje ter wereld

Ik veeg hem ruw weg en zucht weer.

'Waarom geef je om me? Waarom doe je dit, Y/N? Je kon me daar gewoon laten liggen en met je leven doorgaan' mompel ik

'Ik kon dat doen ja, maar dat wilde ik niet. Ik voel me al schuldig omdat ik nooit eerder met je heb gepraat..' Dit is niet waar. Niemand heeft dit ooit gezegd. Ze liegt.

'Nee je liegt!! Je geeft niet om me!! Ik ben niks voor jou!' Zeg ik boos. Ze schrikt van mijn plotselinge uitbarsting

'Niall, rustig ik-'

'Nee Y/N! Waarom ben ik zo interessant?! Waarom ben je zo aardig?! Zodat je me straks kunt laten vallen en iedereen kunt vertellen hoe dom ik ben, of om alles van me af te nemen?!! Want i-' ik word onderbroken door haar zachte lippen op de mijne. Ik schrik even en voel alles in me verstijven. Het bloed stijgt naar mijn wangen. Doet ze dit echt? Ze trekt terug en kijkt me aan.

'Omdat ik je leuk vind, Niall' zegt ze stilletjes. Mijn ogen worden groot.

'Wa-wat?' Stotter ik

'Ik vind je leuk..' Mompelt ze verlegen. Nee. Ik droom.

Ze vindt me ook leuk

'Echt?' Ze bloost lichtjes en knikt. Damn, dat is schattig

'Al sinds het begin van dit jaar' zegt ze.

'Maar ik wist niet zeker of je me ook leuk vond, en elke keer duwden mijn vriendinnen me weg als ik met je wilde praten'. Ja. Dat gebeurde heel erg vaak.

'Nou Y/N, wil je mij dan de grote eer geven om mijn.. V-vrie-vriendin te zijn?' Zeg ik met moeite. Ze knikt snel en ik kan niet stoppen met glimlachen.  Meteen trekt ze me in een knuffel, en dan weet ik dat alles goed gaat komen.