Hoofdstuk 8

95 6 3
                                    

Als we eindelijk op school komen, zie ik Thomas, Timon en Sacha al staan.
Ze fluisteren als ze mij zien.
Het komt goed, zegt Dylan bemoedigend en hij pakt mijn hand vast.
Als ik mijn fiets in de fietsenstalling zet, komen Timon Sacha en Thomas naar mij toe.
Waar was jij vanochtend? vraagt Thomas fel.
Ik... ik... euh...
Sacha grijpt mijn arm vast.
De volgende keer kom je niet meer uit de vuilnisbak, sist ze.
Maar dan komt Dylan er aan.
Hij duwt Sacha weg en zegt:
blijf van haar af!
en hij gaat voor mij staan.
ga toch weg! zegt Timon.
Ga jij nou echt om met die baby??
hou toch op, zegt Maya die er net bij is komen staan.
De enige baby's die hier zijn, zijn jullie!
jij ook al? Zegt Sacha fel.
Dit komt jullie duur te staan, geloof me!
en ze lopen weg.
Ik tril helemaal, en Dylan en Maya slaan een arm om me heen.
Dankje, Stamel ik.
En zo lopen we naar binnen.
Dit is de eerste keer dat ik niet alleen zit, denk ik als Dylan en Maya een plekje voor me hebben vrij gehouden.
Ik glimlach en ik ga tussen hun inzitten.
Ik krijg een dodelijke blik van Sacha van Sacha toe gekeerd, en ik draai mijn hoofd weg.
De rest van de dag hadden hun zich niet meer met mij bemoeid.
Als we op de fiets stappen, voel ik me opeens niet zo goed, maar ik negeer het.
Maar het word alleen maar erger.
Gaat het? vraagt Dylan bezorgt als hij zoet dat ik wit ben weggetrokken.
Ja..ja.. het gaat, zeg ik zacht.
Nee het gaat niet! zegt Maya.
Je bent helemaal wit weggetrokken!
Kijk, daar is een bankje zegt Dylan.
Laten we even gaan zitten.

Pov. Dylan:
als we zitten, zie ik dat het alleen maar erger word.
Ik sla een arm om haar heen, en vraag:
wat is er aan de hand?
ik... ik voel me niet zo goed, zegt zegt ze zacht.
Opeens bukt ze naar voren en moet ze overgeven.
Maya! bel snel naar huis! zeg ik terwijl ik zakdoekjes uit mijn tas haal.
Ik geef er een aan haar en ze neemt hem dankbaar aan.
Ik wrijf over haar rug heen, en langzaam kalmeert ze.
Mam komt er zo aan, zegt Maya en ze komt er bij zitten.
5 Minuten later is mijn moeder aangekomen.
Wat is er gebeurt? vraagt ze geschrokken.
Ze voelde zich niet zo goed, zegt Maya.
En toen we zijn gaan zitten, moest ze overgeven.
Kom maar meis, zegt mam, en ze probeert haar te helpen op te staan.
Ik ondersteun haar naar de auto en ga naast haar zetten.
Kom maar, zeg ik en ik leg haar hoofd op mijn schoot.
dank je, zegt ze hees.

Weer een nieuw hoofdstuk!
trouwens, als jullie een nieuwe cover willen voor jullie boek, vraag het gerust.
Ik had nooit verwacht dat ik nu al 200 reads zou hebben!
bedankt daar voor!

xxx

VerziektWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu