Verziekt

Hoofdstuk 10

Pov. Dylan:
Goedemorgen sleapyhead! zeg ik als ik Puck wakker maak.
Goedemorgen zegt ze slaperig.
Kom je ontbijten? vraag ik.
Ik kom er zo aan.
Ik ga naar beneden en maak alvast wat eten voor haar klaar.
Als ze beneden komt zeg ik: voel je je al wat beter?
nee, zegt ze hees.
Ik sla een arm om haar heen en zeg: hier, je moet wel wat eten.
Dankbaar neemt ze het aan.
Als we uitgegeten zijn, trekken we onze jas aan en stappen we op de fiets.
Eenmaal bij de dokter, zegt ze: nogmaals bedankt voor alles wat je voor me doet.
Ik glimlach.
10 Minuten later zitten we in de wachtkamer.
De dokter doet zijn onderzoek en neemt wat bloed af.
Daarna zegt hij: we wachten eerst de bloed uitslagen af en daarna bellen we jullie.
we geven hem een hand en stappen dan weer op de fiets.
Puck is wel heel erg stil, denk ik.
Wat is er? vraag ik dan maar.
Ik ben zenuwachtig zegt ze.
Morgen is het weekend, dus dan kunnen we misschien wel wat gaan doen voor afleiding. Zeg ik en ik glimlach naar haar.
Ik zie dat ze bloost.
Ja hoor, zegt ze en ik pak haar hand.
Zo fietsen we totdat we Sacha tegenkomen.
Snel hier naar links! zeg ik maar het is al te laat, ze heeft ons gezien.
Als ze ons in heeft gehaald zegt ze: hè tortelduifjes! jullie hebben
nog wat van me te goed!
ze sleurt Puck van haar fiets af gooit haar in een plas.
Ze trapt haar zo erg, dat het bloed uit haar been komt.
Hou op schreeuw ik, en ik sleur haar van haar af.
Dan ren ik naar Puck en help ik haar overeind.
De tranen rollen over haar wangen, en ze trilt.
Ik hoor Sacha achter me lachen en zie dat ze weg fietst.
Ik help Puck overeind en ik ondersteun haar.
Ik neem haar mee naar de balie van de dokters kliniek en zeg:
ze is gevallen en haar been bloed geel erg!
kom, ik verbind het wel, zegt de vrouw achter de balie en ze laat ons binnen.
10 Minuten later lopen we de kliniek uit.
gaat het al weer een beetje? vraag ik aan haar.
Gaat wel, zegt ze en ze glimlacht pijnlijk.
Gelukkig is het niet ernstig, zeg ik.
Als we bij de fietsen zijn, zeg ik:
kom maar bij achterop, ik neem je fiets wel aan de hand.
Dankbaar knikt ze en ze gaat achterop zitten.
Ze slaat haar armen om mijn middel, en ik krijg weer een fijn gevoel in mijn maag.

Weer een nieuw hoofdstuk!
ik heb al 300 reads!!!
heel erg bedankt!
ik wil jullie nog een boek aanraden: de battle van x-manonie-x
Het is een heel leuk boek!

xxx