Verziekt

Hoofdstuk 26

Wat is er aan de hand?
het komt door de chemo...
Ik open mijn ogen, en ik zie mijn vader met de zuster praten.
Dylan houd mijn hand vast, en hij glimlacht naar me als hij ziet dat ik weer bij ben.
Mijn vader kijkt ook om, en gaat bij me zitten.
Wat... wat is er gebeurt?
vraag ik een beetje slaperig.
je had een slechte reactie door de chemo, hoor ik de zuster zeggen.
En daarom viel je flauw.
Hoelang heb ik geslapen?
iets van 5 minuten, zegt mijn vader.
Maar ga nu maar verder slapen, totdat de chemo afgerond is.
Ik sluit mijn ogen, en al snel val ik in slaap.

Pov. Sacha:
ik zit op mijn kamer, als mijn pleegmoeder binnenkomt.
Sacha, je moet de was nog doen!
ik ben bezig, mompel ik.
Niet zo'n grote mond! zegt ze en ze trekt me van mijn stoel.
au! zeg ik, maar uiteindelijk begin ik maar met de was.
Ik haat mijn pleegouders echt!
een traan rolt over mijn wang...

pov. Puck:
als ik na een tijdje wakker word, is mijn vader er niet meer.
Dylan zit naast mij op een stoel een boek te lezen.
Hi, zeg ik zacht.
Verrast kijkt hij op.
hi, fluistert hij terug.
hij gaat naast mij op mijn bed zitten, en hij drukt zijn lippen op de mijne.
Hij geeft zachtjes kusjes in mijn nek, en ik ga met mijn handen door zijn haar.
Ik ben blij als we dit weer ongestoord kunnen doen, kreunt hij.
Op dat moment komt er een zuster binnen.
We hebben met de dokter overlegd, en we hebben besloten dat je een vap kastje krijgt.
Een wat?
dat is een kastje onder je huid waar je het infuus op kan aansluiten zodat je niet meer telkens hoeft te prikken, legt de zuster mij uit.
Ik knik.
Moet dat nu?
Ze knikt, en neemt mijn bed mee naar de operatie kamer.
Dylan loopt mee en houd mijn hand vast.
Weten mijn ouders dit?
Hij knikt.
Dylan moet blijven wachten in een kamer, en ik word naar binnen gebracht.
Ze geven me narcose, en mijn ogen worden zwaar.
Dan word alles zwart.

Hee allemaal!
sorry dat ik zo lang niet meer heb geschreven!
ik heb 700 reads, ik ben zo blij!
bedankt!!
xx