Verziekt

Hoofdstuk 21

Pov. Dylan:
De bel gaat, en ik zie dat Puck schrikt.
Ik knijp zachtjes in haar hand om haar gerust te stellen, en ik merk dat het helpt.
Dan loop ik naar de deur en doe ik open.
Hallo, zegt een man in uniform.
Hallo, zeg ik en ik laat hem binnen.
De man legt nog even uit hoe we het gaan doen, en dan word Puck op een bed gelegd.
Waarom moet ze op een bed liggen? vrqag ik.
We moeten bloed afnemen, en dat gaat makkelijker als ze ligt.
Ik knik en kijk naar Puck.
Ze geeft mee een zwakke glimlach en dan rijden ze haar naar buiten.
Ik pak haar tassen en loop er dan snel achteraan.
Wie gaat er achterin zitten? vraagt de man.
Ik kijk naar de moeder van Puck en ze knikt.
Ik, zeg ik.
Hij knikt en wijst naar een stoel achterin.
Ik ga er op zitten, en dan rijden ze Puck naar binnen.
Ze pakt mijn hand vast, en ik doe een pluk haar achter haar oor.
Dan worden de deuren dichtgedaan, en de motor start.
De man legt nog wat uit aan Puck, en ik hoor dat ze een infuus moet.
Ik weet dat ze enorm bang is voor prikken.
Ze knijpt in mijn hand, en in haar ogen zie ik angst.
Ik wil nog wat zeggen, maar dan onderbreekt de man mij.
Hij houd de naald bij haar arm, en dan gaat die er in.
Van schrik knijpt Puck in mijn hand, maar dan is het voorbij.
Ik zie dat ze geschrokken is, en ik glimlach zwakjes naar haar.
het komt allemaal goed, fluister ik.
ik ben bang, fluisterd ze zacht.
Ik ben bij je, zeg ik en ik geef haar een kus op haar voorhoofd.
Ga nu maar slapen, zeg ik en ik zie dat ze glimlacht.
Dan zie ik haar ogen langzaam dichtvallen...

Ik ben hier niet trots op!
maar ik wou wel heel graag posten!
niemand heeft gereageerd op mijn actie, maar het kan nog wel even.
Alleen het liefst zo snel mogelijk!
het word beter!
als mijn boek af is, ga ik hem nog wel helemaal aanpassen en verbeteren.
En ik ga hem dan ook opnieuw plaatsen zonder die acties en mededelingen.
xxx