23: Scared

331 17 2
                                    

-Wendy-

"Who's that guy?" Joy smiled sheepishly. I just chuckled. "Yah! Looks like you're up to something eh?"

"Si Mark 'yun. Nakita niya lang ako at binati niya ako. May overseas concert daw sila," nakangiti ko pa ring sambit.

"Ow. Bakit masaya ka? Kanina ka pa nakangiti dyan." Tumawa siya ng mahina habang nakatingin sa akin.

"Oh, and what's that?" Tinuro niya ang calling card na binigay ni Mark kanina. Nasa harap niya lang kasi ito.

"Uhm. . A card?" Honestly, ayokong sagutin ang tanong niya. Kapag pa naman nang-asar 'yan, hindi ka titigilan. Napailing na lamang ako.

"Alam kong card 'yan, Wendy. Tell me anong klaseng card 'yan? Business card? Invitation card? Card catalog? Ano?"

Napatawa ako. Card catalog seriously? Nasa library ba kami?

"Calling card." Simpleng sagot ko.

"Ni Mark?"

I squint my eyes, "Hindi! Kay Goku! Malamang naman Joy. Galing sa kanya! Sino bang kausap ko bukod sa'yo?" Napairap na lang ako.

Sakto ay dumating na ang pagkain. At habang kumakain kami, tanong siya ng tanong ng kung-anu-ano.

"May gusto ba 'yun si Mark sa'yo?" Bigla niyang tanong habang sumusubo ng pagkain.

"Pwede ba, Joy. Kung anu-ano iniisip mo."

Kung anu-ano pang sinasabi niya. Nakakainis na.

"What if ligawan ka niya?"

Napairap ulit ako, "Joy! Stop being paranoid. Ano ka manghuhula? Kumain ka na lang diyan ng tahimik."

May libreng tacos ang binigay sa amin. With pizza. Natakam ako bigla. Kaso si Joy, umatake na naman ang pagiging madaldal.

"Hindi kaya sinundan ka niya dito at hindi naman pala 'yon concert ang oinuntahan niya? Baka ikaw talaga pinunta niya dito?"

Napasama ang tingin ko sa kanya.

"Sorry na. Ang dami kong naiisip sa utak ko. Kelangan ko lang mailabas." Tumawa siya ng mahina.

"Isa pang satsat mo ikaw na ang magbabayad ng bills dito." Pananakot ko sa kanya.

She rolled her eyes. Tumahimik na lang rin siya. Pero maya't maya ay nagc-clear throat siya. Kating kati na siguro ang bibig na magsalita.

__

-Jimin-

Napahiga ako sa kama. Napatingin ako sa kamang walang gumagamit. Seulgi. . Kelan ka kaya babalik? Sana 'pagbalik mo, maging tayo na. Kaso alam kong bawal ka pa.

Napabuntong-hininga ako. I don't know this feeling anymore. My heart's a mess right now.

Miss na miss ko na siya kahit ilang oras pa lang siyang nakaalis. 14 hours? Bakit ang bagal ng oras? Parang ilang araw na agad ang nalipas. Pero kapag kasama ko si Seulgi, ang bilis ng panahon. Parang minuto lang kaming magkasama.

Muli akong huminga ng malalim. Kelangan ko ng bagong mapaglilibangan.

"Hm, ano kaya?" Sabi ko habang ako ay nakahiga sa kama.

"Ah!" Napatayo agad ako at nag-ayos.

Siguro when I'm going to have fun, mabilis ang oras. Mabilis lang dumating ang 4 months.

Winter's Soul || RV x BTSWhere stories live. Discover now