Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden [2]

Deel 2

Salam Aleykoum,

**In de vel van Kais**

Hier ben ik dan. Jullie hebben mij best lang niet gehoord. Met mij gaat het goed Hamdoulilah. Ik begin bij het begin. Toen ik mijn ogen sloot en wanneer het machine piepte hoorde ik Myriam de hele tijd huilen. Ik wou op dat moment echt mijn ogen opendoen en zeggen dat ik dit toch kan halen door een operatie, maar ik dacht dan terug aan wat ik ervoor zei "Wat er ook gebeurt er gaat altijd iemand tussen ons komen". Op een bepaalde moment hoorde ik ook mijn broer Nabil en Nassim praten. Ik had echt spijt om hun zo achter te laten, maar ik wist dat dit voor mijn en hun best wil was. Mhm ik heb mijn operatie gehaald en El Hamdoulilah het gaat goed met mij. Ik heb tegen de dokter gezegd dat hij ze hun moest contacteren en zeggen dat ze me niet moesten gaan bezoeken omdat er ook helemaal geen graf was in Algerije. Na één week mocht ik het ziekenhuis verlaten waardoor ik direct op de vlucht ben gegaan zonder nog wat spullen te gaan nemen in mijn villa. Ik wou alles hier achterlaten en gewoon vertrekken voor een nieuwe start. Ik ben nu nog steeds in Algerije en ik heb dan ook toevallig de vrouw van mij leven ontmoet. Ze heet Farah en is ook een Algerijnse meisje. We zijn voorlopig verloofd en binnen 2 maanden gaan we Inshallah trouwen. Ik heb haar mijn verhaal verteld omdat ik geen geheimen wilde bewaren. Ik weet dat zij de ware is voor mij en niemand anders. In de jaren met Myriam was ik ook nog een kind dus wist ik  niet wat ik deed... Maar Hamdoulillah heb ik de juiste keuze gemaakt en ik heb daar geen spijt van. Ik  hoop dat ze gelukkig is zoals ik.                                                Of ik nog aan haar denk? Natuurlijk bijna elke dag ! Ik heb soms echt zo van die vragen die mij ineens opkomen zoals: "Hoe is ze nu geworden?" "Getrouwd?" "Kinderen?","....". Zo van die vragen. Mhm jullie weten nu ongeveer hoe het met mij gaat. Ah ja, ik vertrek morgen terug naar België voor een paar weken omdat ik een stage moet afleggen in Drogenbos, dus ik ga mijn eigen land weer zien. Jullie vragen jullie waarschijnlijk af van "Ben je niet bang om gepakt te worden?" Nee, ik ben ondertussen al 26 en ben best wel wat veranderd. Mhm dit is wat ik eigenlijk nog moest zeggen.

Ik was rustig TV aan het kijken en Farah was boven mijn koffer aan het maken.

**Beschrijving**

Farah: Ze is 2 jaar jonger dan mij dus 24. Ze heeft lang bruin haar en licht bruine ogen. Ze is 1m63. Mhm ze is gewoon prachtig *_*.

**Einde beschrijving**

Ik: Farah ben je klaar?

Farah: Bijna, nog een paar spullen. Ik kom direct.

Ik: Saaf. Danku.

**10 min later**

Farah komt naar beneden en ging naast mij zitten.

Farah: Je gaat mij hier achterlaten.

Ik: Je weet dat ik geen keus heb, maar niet bang zijn ik bel je elke dag. Beloofd.

Farah: Dat zal het beste zijn.

Ik(terwijl ik lachte): Kom hier.

Ik gaf haar een kus op de wang en gaf haar een knuffel. Farah is echt een geweldige vrouw. Heel rustig en respectvol. Tegenovergestelde van Myriam.

We keken nog even naar een film en gingen daarna naar boven. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en ging naar mijn kamer. Ja, we slapen niet samen. Zolang ik geen ring om haar vinger heb gedaan en zolang we niks hebben getekend is ze nog niks van mij en ik niks van haar. Ja, inderdaad ik ben veel verandert tegenover vroeger. Mhm ik ben vroeg gaan slapen omdat ik ook vroeg moest opstaan.

** 3 uur 's nachts**

Ik had het echt moeilijk met het op staan, maar ik had geen keus. Ik ging naar de badkamer en waste mijn gezicht. Ik ging naar beneden en zag Farah daar al. Ze had al alles klaargemaakt. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en ben gaan zitten. We aten in een stilte. Wanneer ik klaar was zei Farah.