Hij Heeft Mij Ontvoerd Om Erna Van Mij Te Houden [2]

Deel 24

Salam Aleykoum,

**In de vel van Kais**

Ewa mensen, ik ben dus gewoon naar het stad gegaan en geloof me ik heb niet veel gevonden. 2 broeken van AJ en 2 paar schoenen van Nike. Dat is al. Ik ben dan rond half 4 Zayn gaan halen, maar hij was er nog niet waardoor ik bleef wachten.

**In de vel van Anaas**

Nadat ik Farah ben gaan zien, ben ik even naar huis gegaan en heb ik de laatste dingen geregeld met mijn werk. Op dat moment kreeg ik ook berichten van Farah waar ze zei dat ze alles tegen Kais wou zeggen, maar al een geluk heb ik haar kunnen tegenhouden. Ik heb dan ook een uurtje geslapen en rond kwart voor 4 ben ik  Zayn gaan halen. Al een geluk was hij nog niet buiten. Ik bleef wachten wanneer ik een bekend persoon zag. Het was Kais. Ik werd meteen boos want die gast wou echt niet uit de buurt van mijn zoon blijven. Ik stuurde dan ook direct een bericht aan Myriam. Ze was het zeker vergeten te zeggen tegen hem.

Ik: Myriam? Wat doet Salim voor de poort van Zayn's school?

Myriam: Hoe weet je dat dat Salim is? En ben vergeten te zeggen dat je terug was. Ga anders naar hem toe.

Ik:  Ik ken hem van zien toch en ik weet hoe hij is, veel mensen praten slecht over hem daarom wil ik dat hij uit onze buurt blijft en nee, nee ik blijf hier wel op Zayn wachten. Als hij mij zal zien zal hij zeker komen.

Myriam: Mensen kunnen liegen en misschien is hij wel veranderd. Mhm is goed. Ik zie je straks dan. Nogmaals sorry.

Ik: Ja. Denia henia (geen probleem).

Ik deed mijn gsm terug in mijn jaszak en wachtte op mijn zoon.

Op een bepaalde moment zag ik zijn leerkracht naar buiten komen waardoor ik wist dat hij naar buiten ging komen. Hij kwam naar buiten en begon rond te kijken. Op het moment dat ik zijn naam wou roepen riep mijn zoon zelf.

Zayn: Salim?! Salim?!

Toen ik dit hoorde bleef ik stilstaan. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Kais kwam dan ook tevoorschijn waardoor mijn zoon naar hem toeliep en hem een knuffel gaf.

Ik zelf? Ging gewoon weg. Vanaf daar wist ik dat ik veel had gemist met mijn zoon. Ik stapte in de auto.

De chauffeur: Waar is u zoon meneer?

Ik: Hij heeft mij al vervangen. Kunt u mij terug naar mijn vrouw brengen.

De chauffeur: Ja, natuurlijk.

We reden terug naar het ziekenhuis. Ik was boos op mijn eigen want als ik nooit weg was geweest dan zou dit nooit gebeurd zijn.

**Terug in de vel van Kais**

Ik bleef wachten, maar ik zag hem nog steeds niet aankomen. Ik stapte wat rond wanneer ik mijn "naam" hoorde.

Zayn: Salim?! Salim?!

Ik draaide me om en ging naar hem toe. Hij liep naar me toe en gaf me een knuffel. Ik voelde me precies als een vader.

Zayn: Ik dacht dat je me was vergeten.

Ik: Zot, hoe zou ik je kunnen vergeten?

Zayn: Ik weet niet, misschien had je andere dingen te doen.

Ik: Ook al, ik zou altijd mijn lievelingsspeler komen halen.

Zayn: Je bent de beste coach !

Ik lachte en we gingen naar de auto. We stapte in en ik zette wat muziek op.

Zayn: Naar waar gaan we?