'ဟင္....'
မွန္ထဲမွ ပံုရိပ္အား ၾကည့္ကာ Baek ဆ႔ြံအသြားခဲ့သည္
ညတိုင္း ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာေၾကာင့္ Baek မဝံ့မရဲျဖင့္
ေက်ာျပင္ကို ေနာက္လွည့္ကာ ၾကည့္မိလိုက္ျခင္းပါ ...
ၾကယ္တာရာလား....ၾကာပန္းလား....ဒါမွမဟုတ္ ေနရဲ႕ ေရာင္စဥ္ ျဖာထြက္ေနသလုိမ်ိဳးလား....သူမ မသိဘူး..
ညစဥ္ မျပတ္
သန္းေခါင္ ယံ ေရာက္တိုင္း ေသလုေအာင္ ခံစားေနရတာ
ဒီ ဘာမွန္း မသိတဲ့ အရာ ေပၚထြက္လာဖို႔ အတြက္ လား ...
'ဟယ္...Baek အက်ႌ ခြၽတ္ၿပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ..'
႐ုတ္တရက္ ဝင္လာေသာ lu lu ေၾကာင့္ သူမ အက်ႌကို အျမန္ ဝတ္လိုက္ေပမဲ့လည္း...မ်က္စိလ်င္ေသာ lu lu ေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီးသာ...
'ဟင္...နင္ ေက်ာက ဘာႀကီးလဲ...tattooထိုးထားတာလား...ျပစမ္းပါအံုး'
'lu lu ေနာက္ခါနင္ တံခါး ေခါက္ၿပီးမွ ဝင္လာသင့္တယ္'
Baek ထိုသို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ lu lu မ်က္ႏွာ မေကာင္း ..
အင္းေလ...lu lu မွားတာမွ မဟုတ္ဘဲ...တံခါးေခါက္တဲ့ ယဥ္ေက်း မႈ ဆိုတာ တစ္အိမ္တည္းေနသည့္ အရင္းႏွီးဆံုး သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ၾကားမွာ ႐ွိမွမ႐ွိခဲ့ဘဲ...
လိုလည္းမလိုပါဘူးေလ....နားလည္ေပးပါ lu ...နင္ အာရံုေျပာင္းသြားဖို႔ ငါ စဥ္းစားလို႔ရတာ ဒီနည္းလမ္းတစ္ခုတည္း ႐ွိလို႔ပါဟာ.....
'sry Baek ah....ငါ ယဥ္ေက်းမႈ မဲ့သြားတယ္...'
စိတ္မေကာင္းေပမဲ့လည္း အားတင္းကာ
'နင္ ငါ့ကို ေျပာစရာ႐ွိလို္႔လား lu lu....'
အဲ့ေတာ့မွ lu lu က သူမ လာရင္းကိစၥ ကို သတိရသြားဟန္ျဖင့္
'အာ...ဟုတ္သားဘဲ ....႐ွိတယ္..႐ွိတယ္...
အျပင္မွာ Hun ေစာင့္ေနတယ္...လို႔ ေျပာမလို႔'
'Hun ေစာင့္ေနတယ္...?'
'အင္းေလ...'
'Hun က ဘာလာလုပ္တာလဲ...ညေနဖက္ႀကီးကို...ထူးထူးဆန္းဆန္း '
'ဟီး..ဘာလာလုပ္လဲ သိခ်င္ရင္ အဝတ္အစားလဲ ၿပီး အျပင္ကို ထြက္ခဲ့ ....ဒါပဲ..'
Lu lu မ်က္ႏွာႀကီးက တခုခုေတာ့ တခုခုပဲ..
Baek မရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ ပိုးသား ညဝတ္ဂါဝန္ေလးကိုလဲကာ ေျပေလ်ာ့က်ေနေသာ ဆံႏြယ္စေလးမ်ားကို ခပ္ျမင့္ျမင့္ စည္းတင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္...
