'အ … အားးး !! '
မ်က္လံုးကိုစံုမွိတ္ထားကာ
ေဆးမထိုးရေသးခင္တည္းက အာေခါင္ျခစ္၍ေအာ္ေနေသာ ကေလးကိုႀကည့္ရင္း Lu ရယ္ခ်င္လာသည္…
' သားသား မေႀကာက္ပါနဲ႕ … ထံုေဆးသုတ္ထားတယ္ေလ အဲ႔ေလာက္မနာပါဘူး '
' ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း သားအဲ႔ အပ္ႀကီးနဲ႔အထိုးမခံခ်င္ဘူး မမေဒါက္တာ သားေဆးပဲေသာက္မယ္ေလ ေနာ္ '
Lu သေဘာက်စြာျပံဳးလိုက္မိျပီး
' ေဆးေသာက္မယ္ဆို ေဆးေတြကခါးခါးႀကီးေတြေနာ္ !တခါေသာက္ရင္ အမ်ားႀကီးနဲ႕ အခ်ိန္အႀကာႀကီးေသာက္ရမွာ …
သားသား…အဖ်ားျမန္ျမန္ေပ်ာက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ပင္လယ္ထဲဆင္းေဆာ့ခ်င္ေနျပီ ဆိုရင္ေတာ့
ေဆးထိုးရမယ္ ေဆးထိုးလိုက္ရင္ အဖ်ားေပ်ာက္တာပိုျမန္မွာ ..'
Lu ေျပာျပလိုက္ေတာ့ လူနာကေလးေလးက ခပ္ေတြေတြေလးျဖစ္သြားကာ စဥ္းစားေနပံုရသည္…
' ထံုေဆးနဲ႔ဆို မနာေတာ့ဘူးလားဟင္?'
Lu ျပံဳးရင္း ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ …
' အာ့ဆို ေဆးပဲထိုးပါေတာ့ မမေဒါက္တာရယ္
ဖ်ားတာျမန္ျမန္ေပ်ာက္ခ်င္ျပီ .. ေဆာဂ်င္းတို႔ မင္းဂုတို႕က ေဆာ့ဖို႔လာလာေခၚေနတာ ဖ်ားေနလို႔မလိုက္ရတာ ၂ ရက္ေတာင္ရွိျပီ
ပူရတဲ႔ႀကားထဲ ဒီအေႏြးထည္ႀကီးကလဲဝတ္ထားရေသး ပင္လယ္ထဲလဲ သြားမေဆာ့ရနဲ႔
ဖ်ားတာမေကာင္းဘူး '
မ်က္ႏွာေလးမႈိင္က်ကာ ေျပာေနေသာ ကေလးေလး၏ ပံုစံေႀကာင့္ Lu အသည္းယားသြားကာ ပါးေလးကိုဖြဖြေလးဆဲြျဖွစ္မိသည္…
လူနာ ကေလးေလးျပန္သြားေတာ့ Lu နာရီကိုတခ်က္လွမ္းႀကည့္မိသည္…
Omo ! ညေန ၃ နာရီေတာင္ခဲြျပီ …
ဒီေန႔ေစာေစာျပန္မယ္ စိတ္ကူးထားခါမွပဲ
' ဦးေလးေဂ်ာင္ေရ Lu…ျပန္ျပီေနာ္ '
Lu သိမ္းစရာရွိတာေတြ ျမန္ျမန္သိမ္းရင္း
ေဆးခန္းပိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးတို႕လင္မယားႀကား
ေအာင္ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္
' ေအး ေအး LuLu ေရ ! ျပန္တာေတာင္ေနာက္က်ပါလား?'
' ဟုတ္ ! ကပ္သီးေလး လူနာတေယာက္ေရာက္လာလို႔ ! ဦးေလးေဂ်ာင္
Lu သြားျပီေနာ္ ~ '
