Falling Stars ✨ {on Hold}

Το φιλι

Α- εμενα το τελευταιο μαρεσε πιο πολυ
Ε- m2
Σ-m3
Κ-m4
Μ- ποιο?
Α- εκείνο που λεει...
You took my hand and you never let go
Well I was so sure but now I just don't know
You've got me thinking
You've got me thinking about you

Because you
You played my heart
Took my love
Did you plan this from the start?

Stop!
Just take a while...
Μ- Α ναι....
Ε- οπα κατςε μονο αυτο ειναι?
Μ- σορρυ που δεν πρόλαβα να το τελιωσω...
Λεω με στην ειρωνια
Σ- θα το τελιωσεις τωρα..
Κ- τι λες ρε...πρεπει να συγκεντρωθεί για να γράψει...
Α- ναι και τωρα ειναι πολυ συγκεντρωμένη...
Ε- ε ναι...ειδικα σημερα που ειναι στο κοσμο της ολη μερα...
Μ- δεν φταίω εγω! Εσείς φταίτε..
Α- οπα ρε εμεις τι κάναμε?
Μ- μου κλείσατε ραντεβου με την καμιλοπαρδαλη....δεν ειναι και λιγο...

Μολις ειπα καμιλοπαρδαλη αρχησαν να γελάνε σαν βλαμμένα παλι!

Α- ήρεμα συ! Μια χαρά ύψος εχει το παιδι!
Μ- ασε ρε!

Η ωρα πέρασε γρήγορα και τα κοριτςια επρεπε να φύγουν! Αλλα φυςικα πριν φύγουν μου είπαν να τελιωσω τους στοίχους και να τους πω πως παει...

Μολις έφυγαν τα κοριτςια η Ελενη πήγε στο δωματιο της και εγω πηγα να κανω ενα γρήγορο ντους! Μολις τελιωςα πηγα στο δωματιο μου και έκατσα πανω στο κρεβάτι βάζοντας την κιθαρα στην θεση της!

Άνοιξα το κινητο μου και χάζευα διαφορα μέχρι που το ματι μου πήγε στο τετραδιο που ηταν στο γραφείο ανοιχτό! Να το συνεχεισω ή οχι? 

Μετα απο λίγη ωρα αποφάσισα να προσπαθήσω να γράψω! Έκατσα στην καρέκλα μπροστα απο το γραφείο και αρχησα να μουρμουρίζω τον Ρυθμό που ειχα φανταστεί!

Πέρασε αρκετή ωρα καθώς διάβαζα ξανά και ξανά τους ίδιους στοίχους αλλα δεν μου εβγενε τιποτα...μέχρι που μου ηρθε στο μυαλο το καταραμένο ραντεβου που μου κλείσαν τα κοριτςια! Θελω τόσο πολυ να το ακυρώσω η να μην παω καθολου αλλα μετα θα λεει οτι  κολώσα και μετα ποιος τον ακουει!

Uhhh! Το ποςο θα απολαύσω να σε βασανίζω στο ήσυχο θάνατο σου παναγιωτη δεν λεγετε! Βάζω τα χερια μου στο προςωπο μου και αναμνήσεις που είχαμε μαζι με το Βλέμμενο περνάνε παλι μπροστα μου!

Άνοιξα τα ματια μου και το χερι μου αρχησε να γράφει μονο του. Χωρίς να σκέφτομαι αλλα οι αναμνήσεις απο τοτε μέχρι και σημερα περνούσαν συνεχεια...οι τσακωμοί, τα βλέμματα, τα χαμόγελα! Ολα!